چگونه مصرف RAM را در کروم و فایرفاکس کاهش دهیم؟

مرورگرها بنا به ذات جزو آن دسته از نرم‌افزارهایی هستند که منابع سیستم و به ویژهRam را به شدت به کار می‌گیرند. به خصوص در زمانی که چندین پنجره یا تب را به شکل همزمان بازکرده باشید. قطعاً این موضوع می‌تواند بر روی عملکرد کلی سیستم تأثیر منفی داشته باشد و حتی وب گردی را با مشکل مواجه کند. اما راه حل این معضل چیست؟

به گزارش «تابناک» در حال حاضر هم کروم و هم فایرفاکس جزو برنامه‌هایی هستند که RAM سیستم را به شدت مغول می‌کنند. هر چند فایرفاکس در استفاده از RAM هنوز بهتر از گوگل کروم عمل می‌کند، اما هر دوی این مرورگرها می‌توانند گاهی حتی بیش از 1 گیگابایت از حافظه RAM ما را به خود اختصاص دهند.

اگر بر روی سیستم خود از میزانی مطلوب از RAM همچون 4 یا 8 یا بالاتر برخوردار هستید این موضوع شاید زیاد برای شما نگران‌کننده نباشد اما برای آن دسته از کاربرانی که از میزان کمتری از RAM بر روی سیستم خود برخوردار هستند، این امر بسیار حیاتی است.

در اینجا شما را با ابزارهایی آشنا می‌سازیم که می‌توانند به شکل کلی و ویژه استفاده مرورگرها از حافظه RAM شما را بهینه کرده و میزان استفاده از RAM را کاهش دهند. این ابزارها در دو بخش نرم‌افزارهای Desktop و افزونه‌ها برای مرورگرها دسته‌بندی شده است:

نرم‌افزارهای Desktop

نرم‌افزارهایی که در زیر معرفی می‌شوند، تلاش دارند تا با استفاده از API های مختلف حافظه سیستم را آزاد کنند. تأثیر آن‌ها بر عملکرد کلی سیستم بسیار مشهود است:

Fireman

این ابزار همان کاری را می‌کند که ویندوز در زمانی که RAM بیش از حد اشغال می‌شود صورت می‌دهد. این ابزار تابع EmptyWorkingSet که یک تابع API در سیستم است را در یک حلقه فراخوانی می‌کند تا حافظه را آزاد کند. تأثیر این ابزار موقتی است و به همین دلیل است که تابع مذکور را در یک حلقه به شکل مداوم فراخوانی می‌کند:

در داخل برنامه قادر هستید تا با استفاده از یک لغزنده، زمان فراخوانی تابع را تعیین کنید. برای دانلود نرم‌افزار می‌توانید به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید. این ابزار به ویژه برای کاربران فایرفاکس مناسب است.

Wise Memory Optimizer

می‌توانید این برنامه را به گونه‌ای تنظیم کنید که در زمانی که حافظه RAM از یک حدی بیشتر به کار گرفته شد به شکل خودکار اجراشده و حافظه سیستم را آزاد کند. این ابزار نه یک پروسه ویژه مانند پروسه فایرفاکس بلکه RAM در کلیت آن را بهینه می‌کند:

به نظر می‌رسد که این ابزار نیز از همان تابع API که Fireman استفاده می‌کند، بهره می‌برد. برای دانلود ابزار به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید.

SpeedyFox

این ابزار یک ابزار فوق‌العاده است که فایرفاکس، گوگل کروم و بسیاری از ابزارهای دیگر را به روشی متفاوت بهینه می‌کند. به جای آزادسازی مستقیم حافظه، این ابزار پایگاه داده‌های این برنامه‌ها را بهینه‌سازی می‌کند:

این امر منجر به آن می‌شود که با سبک شدن پایگاه داده‌های این نرم‌افزارها، سرعت بارگذاری آن‌ها بیشتر شده و درعین‌حال مصرف RAM آن‌ها به شکل قابل‌توجهی کاهش یابد. برای دانلود ابزار به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید.

افزونه‌ها برای مرورگرها

این افزونه‌ها رم را به شکل کلی و با فراخوانی API ها آزاد نمی‌کنند، بلکه مرورگرها را به شکلی متفاوت بهینه‌سازی می‌کنند:

Free Memory (فایرفاکس)

این افزونه در واقع یک رویه برای صفحه about:memory در فایرفاکس است. با این افزونه می‌توانید مستقیماً ابزارهای موجود در این صفحه را یافته و دستورات لازم را از جمله آزادسازی حافظه اجرا کنید:

لینک دانلود افزونه

Tab Hibernate (گوگل کروم)

این افزونه تب‌های غیرفعال یعنی آن دسته‌ای که برای مدت زمانی مشخص بیکار بوده‌اند را به حالتSleep می‌برد و در نتیجه به آزاد شدن حافظه RAM کمک می‌کند.

لینک دانلود افزونه

The Grate Suspender (گوگل کروم)

این افزونه یک تب یا همه تب‌ها را در یک پنجره کروم به حالت تعلیق در می‌آورد. این کار تب‌ها را بدون آنکه آن‌ها را ببندد، Unload می‌کند. 

لینک دانلود افزونه

Unload Tab (فایرفاکس)

این افزونه می‌تواند به شکل خودکار یا بنا به درخواست شما تب‌ها را Unload کند. همچنین از تنظیمات قدرتمندی برای کنترل Unload کردن تب‌ها برخوردار است.

لینک دانلود افزونه

این‌ها ابزارهای خارجی برای مدیریت RAM در فایرفاکس و کروم هستند. نکته آخر اینکه می‌توانید از ابزارهای داخلی این مرورگرها نیز برای این منظور استفاده کنید. در فایرفاکس about:memory و در گوگل کروم chrome://memory-redirect/ را در نوار آدرس وارد کنید تا به این ابزارها دسترسی پیدا کنید.

با ابزار مایکروسافت یک قابلیت مخفی ویندوز را فعال کنید!

قرار است، ویندوز ۹ برای کاربران همراه با تحولات اساسی باشد. یکی از این تحولات این است که در این نسخه از ویندوز، ‌سیستم عامل مایکروسافت هم همانند Mac و لینوکس شاهد حضور Virtual Desktop خواهد بود؛ اما شما از هم اکنون نیز می‌توانید آن را ‌روی ویندوز ۷ و ۸ فعال کنید. تنها به این ابزار مایکروسافت برای فعال کردن آن نیاز دارید.

به گزارش «تابناک»،‌ از زمان ویندوز NT ۴ سیستم عامل مایکروسافت قابلیت Virtual Desktop را دارا بوده، ولی هیچ واسط گرافیکی برای کار با آن تعبیه نشده بود. در نتیجه همواره کاربران ویندوز از این مزیت در برابر کاربران لینوکس و Mac بی‌بهره بودند. 

ما در اینجا به شما ابزاری را معرفی می‌کنیم که به وسیله آن ‌خواهید توانست ‌این قابلیت را در ویندوز ۷ و ۸ فعال کنید.

برای آغاز به کار، ابزار Desktop v2.0 را از لینک پایان مطلب یا از وب سایت Windows Sysintrnals در اینجادانلود کنید. Sysinternals نخست یکی از مراجع ثانویه اما اصلی برای طراحی و تولید ابزارهای ویندوز بوده، ولی ابزارهای آنها به قدری قدرتمند و کارآمد بود که چند سال گذشته تیم آنها را خرید. اگر یک کاربر حرفه‌ای ویندوز هستید، حتما در وب سایت آنها سر و گوشی آب دهید.

پس از دانلود ابزار، آن را از حالت Zip بیرون آورده ‌و فایل Desctops. exe را اجرا کنید تا نصب ابزار شروع شود؛ اما در حین نصب توجه داشته باشید، ‌پنجره‌ای برای شما نمایش داده می‌شود که از شما برای تعیین کلید میانبر حرکت بین دسکتاپ‌ها ‌می‌پرسد. کلید مورد نظر خود را تعیین ‌یا آن را در حالت پیش‌فرض‌‌ رها کنید.

پس از نصب ابزار دسکتاپ‌های مجازی شما فعال شده‌اند و هر میانبری را که برای حرکت بین دسکتاپ‌ها تعیین کرده باشید، می‌توانید از آن برای سوییچ کردن در دسکتاپ‌های گوناگون استفاده کنید. همچنین آیکون ابزار در Tray ویندوز نمایش داده می‌شود که می‌توانید از این آیکون نیز برای این منظور استفاده کنید.

وقتی برای نخستین بار به یک دسکتاپ مجازی می‌روید، ویندوز نخست آن را ایجاد می‌کند. پنجره‌هایی که در یک دسکتاپ باز می‌کنید، در دسکتاپ دیگر نیست و در نتیجه سوییچ به پنجره‌هایی که در دسکتاپ‌های جداگانه باز هستند، با Alt + Tab ممکن نیست و باید حتما به دسکتاپ مورد نظر بروید. 

در این باره باید گفت، هر دسکتاپ Tray خود را دارد و مشخصات هر یک جداگانه تعیین می‌شود. در واقع اگر در دسکتاپ دوم خود، برنامه‌ای را اجرا کنید که آیکون آن در Tray ‌باشد، این آیکون در Tray دسکتاپ‌های دیگر دیده نخواهد شد. ‌متاسفانه در این نسخه از این ابزار هنوز امکان جابجا کردن پنجره‌ها در بین دسکتاپ‌ها وجود ندارد. 

اما چرا این ابزار را استفاده کنیم؟ 

قطعا شما هم می‌دانید که ابزارهای دیگر مشابه این ابزار وجود دارند که virtual desktop را در ویندوز فعال می‌کنند. پس چرا ما باید به محدودیت‌های این ابزار تن داده و از استفاده از سایر نمونه‌های مشابه محروم باشیم؟ 

پاسخ این است که بیشتر برنامه‌های Virtual Desctops عملیات تغییر دسکتاپ را تنها با Minimize و Maximize کردن پنجره‌ها صورت می‌دهند. در واقع آن‌ها دسکتاپ جداگانه‌ای ایجاد نمی‌کنند، بلکه تنها با به خاطر سپردن اینکه کدام پنجره باید باز یا بسته شود، یک دسکتاپ را برای شما ظاهر‌سازی می‌کنند. 

اما Desktop V۲.‌۰ از قابلیتی که ذاتا در ویندوز وجود دارد، بهره برده و در واقع آن را فعال می‌کند. در نتیجه دسکتاپ‌های شما کاملا واقعی و از سویی سرعت ابزار بسیار بالا‌تر است. از سویی قطعا در نسخه‌های آتی به تدریج محدودیت‌های آن نیز برطرف خواهد شد.

دانلود ابزار با لینک مستقیم

تفاوت استراتژی مایکروسافت و اپل در دنیای فن‌‌آوری

شاید در وهله نخست این گونه به نظر آید که مایکروسافت و اپل دو غول بزرگ دنیای فن‌آوری و IT در یک راستا گام بر‌می‌دارند و کارهای آنها بنا به یکسری از اصول مشخص و از پیش تعریف شده است. البته تا حد  بسیاری این گونه نیز هست؛ اما این دو در استراتژی‌های خود به شدت با هم متفاوتند و رویکردهای متفاوتی را در قبال بازار و مشتریان در دستور کار خود دارند.

به گزارش «تابناک» اگر بخواهیم‌ خلاصه ‌بگوییم، مایکروسافت بازار را از بالا به پایین نگاه می‌کند، ولی رویکرد اپل کاملا برعکس و از پایین به بالاست. بگذارید بیشتر توضیح دهیم؛

استراتژی مایکروسافت پیرامون این نکته متمرکز شده ‌که همه افراد به همه جور ابزاری برای فعالیت‌های خود نیاز دارند، بدون توجه به اینکه این افراد چه کسانی هستند. در نتیجه مایکروسافت و همه همکاران این شرکت از جمله اینتل تولیدات خود را پیرامون این استراتژی و رویکرد متمرکز کرده‌اند. 

به همین دلیل است که رویکرد ۲ در ۱ را در بیشتر کارهای مایکروسافت می‌بینیم؛ برای نمونه، در تولید Surface. پرسش اینجاست که این یک تبلت است یا‌ لپ‌تاپ؟ از دیدگاه مایکروسافت هیچ فرقی ندارد: هرگاه بخواهید یک لپ‌تاپ است و هر زمان که اراده کنید، یک تبلت. مایکروسافت به این موضوع اعتقاد دارد و مشتری را در راستایی نگه می‌دارد که بتواند همه نیازهای خود را پوشش دهد. 

در آن سوی اپل نگاهی از پایین به بالا دارد. زمانی که در سال ۲۰۱۰ استیو جابز فقید برای نخستین بار iPad را معرفی کرد، نخستین نکته‌ای که در نظر داشت، این بود که این یک دستگاه مصرفی است. به همین دلیل همه ‌تبلیغاتی که پیرامون iPad صورت می‌گرفت، بر جنبه کاربردی و مصرفی آن تأکید داشت. تنها طی یک سال اخیر است که اپل جنبه «تولید» و خلاقیت را در خط تولید تبلت‌های خود مد نظر قرار داده است.
 

توجه داشته باشید که این تفاوت استراتژی حتی در ادبیات این دو نیز دیده می‌شود. برای مایکروسافت واژه تولید و بهره‌وری یا Productivity مد نظر است، در حالی که اپل واژه ابتکار و خلاقیت یا Creativity را در دستور کار دارد. مایکروسافت در تبلیغات خود مردمی را نشان می‌دهد که با Surface در حال کار و تولید هستند، در حالی که اپل افراد را در حین ایجاد خلاقیت و انجام کارهای جالب با iPad نشان می‌دهد. 

به عبارتی روشن‌تر، مایکروسافت مشتریان را در حال تولید و بهره وری می‌داند، در حالی که اپل می‌خواهد مشتریان کمی استراحت کنند و کارهای جالب و خلاقانه با ابزارهای خود ‌انجام دهند. این موضوع ذهنیت متفاوتی ‌در مشتریان ایجاد می‌کند. بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که این موضوع منجر به موفقیت اپل در سال‌های اخیر برای تسخیر بازار شده است.

تیم کوک، مدیر جدید اپل و تیم وی، این موضوع را مد نظر دارند که خط سیر iPad و iPhone باید کاملا متفاوت باشد. از این جهت که این دو دستگاه باید برای‌‌ همان Creativity به کار روند، در حالی که اگر کسی به دنبال Productivity است، باید به سراغ Mac Book یا لپ‌تاپ این شرکت برود. 

اما در آن سوی و در مایکروسافت، ساتیا نادلا و تیم وی استراتژی خود را در پر کردن شکاف بین لپ‌تاپ و تبلت برای بیرون کشیدن بیشترین قدرت Productivity در کاربران می‌بینند. این موضوع را در سیستم عامل مایکروسافت می‌بینیم. این سیستم عامل در حال حرکت به سمتی است که یک سیستم عامل یکپارچه برای PC لپ‌تاپ، تبلت و گوشی هوشمند باشد. 

هرچند مایکروسافت تا کنون از دو رقیب اصلی خود یعنی گوگل و اپل در بازار عقب مانده است، ‌برخی کار‌شناسان بر این باورند که پافشاری مایکروسافت بر رویکرد خود، می‌تواند در سال‌های آتی سهم این شرکت را در بازار تا حد بسیاری بهبود داده و به ثبات برساند. البته در این میان، هستند کسانی که می‌گویند، گوگل با Chromebook و اپل با Mac Book می‌توانند این رؤیای مایکروسافت را به شدت و به شکلی جدی به چالش بکشند.

چطور قابلیت‌های Google Now را برای کشورمان فعال کنیم؟

در این روش باید یک‌بار اکانت گوگل شما از روی دستگاه پاک شود. پس قبل از این کار Sync اکانت خود را به‌طور کامل انجام دهید.

ابتدا باید بخش Developer Options را فعال کنید. برای این کار به قسمت About دستگاه خود مراجعه کرده و روی Build Number هفت مرتبه کلیک کنید تا این قسمت فعال شود.

حالا در بخش تنظیمات به Developer Options بروید و گزینه‌ی Allow Mock Locations را فعال کنید.

در این مرحله باید به قسمت تنظیمات دستگاه مراجعه کرده و در قسمت Location، تنظیمات GPS دستگاه خود را روی حالت Device Only یا GPS Only قرار دهید. اگر این گزینه‌ها را مشاهده نمی‌کنید باید فقط گزینه‌ی شناسایی موقعیت از طریق ماهواره را فعال کنید.

پس از این کار اپلیکیشن Fake GPS را دانلود کنید. پس از دانلود و اجرای آن باید یک موقعیت جعلی را به دلخواه ثبت کنید. دقت کنید که موقعیت ثبت شده ترجیحاً یکی از مناطق آمریکای شمالی و یا اروپا باشد؛ مانند New York. پس از ثبت یک موقعیت، در قسمت نوتیفیکیشن‌ها می‌توانید این برنامه را مشاهده کنید که در حال فعالیت است.

حالا باید به بخش تنظیمات یا همان Settings این اپلیکیشن مراجعه کنید و گزینه‌ی Start on boot را تیک بزنید. این گزینه برای این است که پس از روشن کردن دستگاه، اپلیکیشن به‌طور خودکار شروع به کار کرده و موقعیت جعلی را به گوشی بشناساند.

در این قسمت باید WiFi را خاموش کنید.

پس از این مراحل اگر زبان دستگاهتان انگلیسی نیست، آن را به زبان انگلیسی US تغییر دهید.

حالا دستگاه را خاموش کرده و سیم‌کارت را از آن خارج کنید.

مجدداً دستگاه را روشن کنید. پس از چند دقیقه اپلیکیشن Fake GPS به‌طور خودکار اجرا خواهد شد. اگر اجرا نشد سریعاً آن را اجرا کنید و موقعیت جعلی قبلی را در آن ثبت کنید. پس از روشن شدن دستگاه دوباره در قسمت Location از فعال بودن حالت Device Only یا GPS Only اطمینان حاصل کنید.

حالا وای‌فای را متصل کرده و بلافاصله از هر طریقی آیپی خود را به آیپی اروپا یا آمریکا تغییر دهید تا از طرف گوگل شناسایی نشوید. اگر هم ابزارهای این کار را نمی‌شناسید می‌توانید از این اپلیکیشن و یا این اپلیکیشناستفاده کنید. در این روش هر دو اپلیکیشن تست شده‌اند و به‌درستی کار می‌کنند.

حالا وقت آن است که وارد مراحل حساسی شویم که انجام آن‌ها، دقت بالای شما را می‌طلبد. در این قسمت باید وارد اپلیکیشن Google Settings شوید و در قسمت Android Device Manager تیک هر دو گزینه را بردارید.

پس از این کار در تنظیمات دستگاه به Apps و یا Application Manager بروید و در تب All که با چند سوایپ نمایان می‌شود، به دنبال Google Play Services بگردید. حالا روی Disable یا Turn Off کلیک کنید تا این اپلیکیشن غیرفعال شود. اگر سوالی از شما پرسیده شد کافی‌ست گزینه‌ی OK را انتخاب کنید.

حالا باید کش اپلیکیشن Google Search که دارای آیکون آبی‌رنگ است را پاک کنید. برای این کار دوباره به Apps یا Application Manager بروید و سپس در بخش All وارد Google Search شوید. حالا Clear Data را انتخاب کنید و سپس Force Stop را بزنید.

حالا در تنظیمات دستگاه به قسمت Accounts رجوع کرده و Google را انتخاب کنید و روی جیمیل خود کلیک کنید. حالا روی آیکون سه‌نقطه یا همان تنظیمات بزنید و گزینه‌ی Remove account را انتخاب کنید. پس از این کار وارد اپلیکیشن Google شوید و در این قسمت روی Next و سپس Yes, I’m in ضربه زده و حالا از شما درخواست ورود به اکانت گوگل می‌شود. وارد اکانت شوید و به مرحله‌ی بعد بروید. در این قسمت با خطای Couldn’t sign in مواجه می‌شوید.

در همین حین به بخش Apps بروید و Google Play Services را فعال کنید که این کار با Enable و یا Turn on انجام می‌گیرد.

حالا به اپلیکیشن گوگل بازگردید و اگر با صفحه‌ای مانند زیر مواجه شدید باید سه‌نقطه را انتخاب و وارد Settings شوید. درغیراین‌صورت باید No thanks را انتخاب کنید تا به صفحه‌ای مانند زیر هدایت شوید.

حالا باید Google Now را با کلید مقابل آن فعال کنید. حالا دوباره Yes, I’m in را انتخاب کنید و پس از آن Next را بزنید. اگر بلافاصله برایتان Next به نمایش در نیامد باید از ابتدا وارد اکانت گوگل شوید. برای این کار از شما درخواست ورود به اکانت گوگل می‌شود که باید اطلاعات را وارد کنید و در مرحله‌ی بعد باید لحظاتی صبر کنید.

اگر در طول این مدت با ارورهایی مواجه شدید تنها آن‌ها را ببندید چون چیز خاصی نیستند. اگر در مراحل ورود به اکانت با ارور مواجه شدید یا مشکل از اینترنت شماست یا مشکل از وی‌پی‌اِن شما.

حالا کار به اتمام رسیده و امکانات دستیار صوتی گوگل و کارت‌ها برای شما فعال شده است. کافی‌ست از طریق گوگل پلی‌استور، Google Play Services را آپدیت کنید تا بتوانید به‌طور کامل از Google Now بهره ببرید.

سوالات خود را در همین مطلب بپرسید. اگر مراحل را به‌درستی دنبال کنید با مشکلی مواجه نخواهید شد. این روش روی دستگاه‌های نکسوس 4، نکسوس 5، سامسونگ گلکسی نوت‌پرو 12.2 و گلکسی نوت 3 تست شده است و با موفقیت در همه‌ی آن‌ها فعال شده است.

منبع: فارنت

۱۰ نکته عالی برای پوشش نامحدود Wi-Fi در منزل یا دفتر کار

شبکه های بی سیم از یک وسیله خوب و مفید به یک وسیله ضروری و حتمی تبدیل شده اند. و تنها رایانه ها نیستند که  به  Wi-Fi احتیاج دارند ، بلکه سایر وسایل امروزی از این شبکه ها بهره می برند.

به نقل ازبرسام؛ شما می توانید با استفاده از برنامه هایی که مخصوص تلفن همراه شماست با اتصال گوشی هایتان به آن عملیات بانکی انجام دهید. رایانه لوحی (تبلت) شما به آن نیاز دارد. تلویزیون های هوشمند شما که به آن نیاز ضروری دارند. حتی سیستم اتوماسیون خانه شما نیاز به شبکه های بی سیم برای اتصال به اینترنت دارد.

هنگامی که کامپیوتر شما را در یک نقطه محدود است و امکان جابه جایی ندارد، این امر زیاد مهم نیست که روتر Wi-Fi شما نمی تواند هر گوشه و نقطه ای از منزل شما را پوشش دهد چونکه روتر را نزدیک به سیستمتان می گذارید. اما شما نمی توانید صرفا برای  داشتن اینترنت، تلویزیون را در جاهایی که پوشش WiFi دارید، حرکت دهید. و شما نباید در داخل و یا حتی خارج از خانه خود محدود باشید زمانی که این امکان برای شما هست که می توانید با لپ تاپ، گوشی های هوشمند و یا تبلت تان دائما در حرکت باشید و همچنان قادر به استفاده از اینترنت بطور مداوم باشید.

 

دیگر نگران به اصطلاح نقطات کور Wi-Fi نباشید چون از بین خواهند رفت. یک خبر خوشحال کننده ، ما ۱۰ نکته عالی برای نامحدودی پوشش Wi-Fi درکل منزل شما مطرح می کنیم.

نکته شماره ۱: انتخاب بهترین مکان

با توجه به نگرشی از چشم بنگاه املاک واقعی ، سه اصل مهم در جایگذاری و پوشش دهی شبکه های بی سیم  اول مکان، دوم مکان و سوم هم مکان آن است. البته ما در مورد محل اکسس پوینت(نقطه دسترسی) بی سیم (AP) صحبت میکنیم.

در اغلب موارد، AP های بی سیم و روتر در قطعه ای از دستگاه ها، یکسان هستند. برای به دست آوردن بهترین نتیجه در جهت پوشش حداکثری، AP بی سیم خود را در یک محلی که نزدیکترین نقطه به مرکز خانه شما می تواند باشد، راه اندازی کنید. با قرار دادن AP بی سیم در قفسه ای  محصور نشده یعنی گنجه ای که سر بسته نباشد به جای اینکه آنرا بر روی زمین قرار دهید، دامنه آنتن  را گسترش دهید. این امر به ویژه اگر شما در یک خانه چند طبقه زندگی می کنید بسیار مهم و حیاتی است.

هر چه تعداد دیوارها ، طبقه ها، و موانع دیگر بین آن و دستگاه های سرویس گیرنده کمتر باشد مسلما بهتر است، بنابراین سعی کنید از قرار دادن AP بی سیم تان در زیر زمین جلوگیری کنید. موانعی مانند دیوار سنگ تراشی شده، لوازم خانگی بزرگ (یخچال فریزر)، و کابینت فلزی همه در محدوده AP بی سیم شما تجاوز می کنند و اختلال ایجاد خواهد شد.

 

نکته شماره ۲: استفاده از کانال های Wi-Fi با کمترین ازدحام و شلوغی

یک بررسی و در واقع منطقه گردی محلی برای تعیین اینکه چه کانال های Wi-Fi ای که در منطقه شما قابل استفاده اند، انجام دهید. تعدادی برنامه رایگان برای این کار وجود دارند، از جمله NetSurveyor و WiFi Channel Scanner برای ویندوز، و  Network Signal Info برای تبلت ها و گوشی های هوشمند آندرویدی می توان نام برد.

کاری که شاید به سختی علم موشک باشد: انتخاب کانالی با کمترین ازدحام برای به دست آوردن بالاترین کارایی و دامنه  Wi-Fi. این ایده خوبی است که محیط خود را هر از یک یا دو ماه بررسی مجدد کنید برای اطمینان از اینکه  کانالی که شما از آن استفاده میکنید هنوز کانالی با کمترین شلوغی و ازدحام است. این تصور اشتباست که شبکه های اطراف ما ثابت باقی خواهند ماند.

 

در ایالات متحده، ۱۱ کانال برای شبکه Wi-Fi در دسترس بر روی باند فرکانس ۲٫۴GHz وجود دارد، اما تنها سه عدد از اینها – کانال های ۱، ۶ و۱۱ با هم تداخل ندارند. در این فرکانس مابقی کانال ها با هم هم پوشانی و تداخل دارند.

کانال های در دسترس بیشتری بدون مشکل همپوشانی و تداخل بر روی باندی با فرکانس ۵GHz وجود دارد، بنابراین گرایش و تمایل کمتری به شلوغی و ازدحام بین کانالها دارند. اگر تمام تجهیزات و وسایل مربوطه شما آن فرکانس را پشتیبانی کند، برای استفاده در تمام دستگا های رسانه ای این باند می تواند بهترین باشد.

نکته شماره ۳: فرم ویر روتر Wi-Fi خود را به روز رسانی (آپدیت) کنید.

سازنده های روتر به صورت دوره ای نسخه های جدید فرم ویر(سفت افزار) که می تواند امنیت روتر را بهبود بخشد و اجرا و عملکرد آن را سریعتر کند، در سایت کارخانه به اشتراک میگذارند .

اگر یک روال ماهانه برای بازدید از وب سایت سازنده روتر خودتان را مقرر کنید، می توانید از انتشارهای جدید فرم ویر با خبر شوید. برخی روترها در رابط کاربری خود یک نر م افزار برای این که این کار ساده تر انجام گیرد، قرار داده اند.

دستورالعمل  سازنده برای به روز رسانی فرم ویر روتر را دنبال کنید.

 

شماره نکته ۴: سیستم عامل آداپتور Wi-Fi خود را به روز رسانی کنید.

برای اتصال به شبکه دو طرف وجود دارد: میزبان (نقطه دسترسی بی سیم) و سرویس گیرنده (یک آداپتور در داخل کامپیوتر شما و یا یک دستگاه که شما از طریق پورت USB آن را پلاگین کرده اید).

شرکت هایی که آداپتور Wi-Fi را می سازند گاهی اوقات آپدیت درایور و فرم ویر آن را انتشار می دهند، دقیقا مثل همان کاری که تولید کنندگان روتر انجام می دهند. بنابراین هر زمان که شما برای فریم ویر جدید روتر را بررسی می کنید، همین کار را برای آداپتور کلاینت خود انجام دهید.

نکته شماره ۵: به سیستم عامل های جایگزین توجه و دقت ویژه کنید.

برخی روترها از سیستم عامل های جایگزین پشتیبانی می کنند. منظور از سیستم عامل جایگزین، سیستم عاملیست که توسط یک نهاد و موسسه غیر از سازنده روتری که شما از آن خریداری کرده اید، انتشار داده شده است.

سیستم عامل های جایگزین _ به عنوان مثال، DD-WRT شناخته شده ترین هستند،_ عملکرد و امکانات سخت افزاری بالاتری را ارائه  می دهد که ممکن است سیستم عامل اصلی کارخانه سازنده این قابلیت ها را نداشته باشد.

اگر شما در این مسیر جایگزینی سیستم عامل افتادید، آگاه باشید که شما به احتمال زیاد دیگر قادر به استفاده از پشتیبانی های فنی سازنده نیستید چونکه شما اساسا محصول را تغییر داده اید.

در اغلب موارد، به هرحال، اگر شما را به یک مشکل برخوردید که نمی توانید خودتان آن را حل کنید، باید قادر به نصب مجدد سیستم عامل کارخانه باشید.

نکته شماره ۶: یک روتر دست دوم به اصطلاح دور افتاده را میتوان به عنوان یک نقطه دسترسی بی سیم یا یک ریپیتر(تکرار کننده امواج) مجددا پیکر بندی کرد.

تقریبا هر روتر قدیمی را می توان پیکربندی مجدد کرد که به عنوان یک AP بی سیم عمل کند. راهنمای کاربر را چک کنید ، برای فهمیدن نحوه برنامه ریزی برای استفاده از دستگاه های خاص،  وارد سیستم عامل روتر شوید.

 

بهترین استراتژی این است که یک کابل اترنت را از روتر اصلی خود به محلی که شما می خواهید نقطه دسترسی بی سیم جدید را تنظیم کنید، وصل کنید.

راه حل دیگر می تواند استفاده از یک جفت از گره POWERLINE است: اول به روتر خود متصل  شوید و مرحله بعد به جایی که شما می خواهید نقطه دسترسی بی سیم خود را تنظیم کنید، نزدیک شوید.

جایگزین سوم این است که روتر Wi-Fi قدیمی را  که به عنوان یک تکرار کننده بی سیم عمل کند، پیکربندی مجدد کنید. در اینجا دوباره، راهنمای کاربر سخت افزاری را برای دیدن اینکه آیا دستگاه از این نوع حالت عملکرد پشتیبانی میکند و چگونه باید آن را فعال کنید، بررسی کنید.

نکته شماره ۷: آداپتور Wi-Fi USB خود را به یک کاردل (جاتلفنی) متصل کنید.

برخی آداپتورهای Wi-Fi USB با کاردلی که شما را قادر به تغییر درقرارگیری و / یا جهت گیری آداپتور می کند، موجود هست. این می تواند به خصوص برای رایانه های شخصی رومیزی که در آن آداپتور ممکن است توسط مانیتور شما بلاک شده باشد یعنی به علت متصل بودن سیستم به مانیتور امکان جابجایی ندارد و یا به دیوار چسبیده شده باشد، مفید باشد.

کاردل USB بسیار ارزان قیمت است، اگر آداپتور شما یکی از آن را نداشته باشد. قطعا یک کاردل با قیمتی کمتر از شش دلار  را می توان یافت. حتی یک چیز ارزان، خرید یک کابل USB نیمه RIDGID جایگزین ارزانتریست. (مطمئن باشید که یک کابل با اتصال USB نر در یک طرف و یک رابط مادگی در طرف  دیگر خرید کرده اید.)

در هر دو دستگاه به شما اجازه داده خواهد شد که آداپتور USB Wi-Fi خود را بالاتر و دورتر از اشیاءی که ممکن است مسیر سیگنال AP بی سیم شما را مسدود کند، قرار دهید.

نکته شماره ۸: ارتقا آنتن Wi-Fi خود روتر

بالاخره استراتژی های زیادی وجود دارد که شما می توانید امتحان کنید، قبل از اینکه شما نیاز باشد مقداری پول زیادی هزینه کنید. اگر روتر شما آنتن هایی قابل ارتقاء دارد مانند سری ASUS RT یا روتر جدید Linksys WRT1900AC، شما می توانید تعویض آنتن های آن با مدل هایی که بهره و نتیجه بالاتری و بهتری را ارائه میدهد، امتحان کنید.

اگر شما دارای یک روتر یا اکسس پوینت بی سیم هستید کهاز آنتن های داخلی استفاده میکند، این استراتژی به وضوح کار نخواهد کرد ، مگر اینکه شما بصورت دستی چیزی به آن لحیم کاری کنید و آنتن را به بیرون انتقال دهید.

نکته شماره ۹: قرار دادن یک توسعه دهنده دامنه های Wi-Fi

قبل از اینکه شما تصمیم به تعویض روتر بی سیم خود بکنید، شما می توانید قرار دادن یک گسترش دهنده دامنه بی سیم در محل مناسب را در نظر بگیرید. این یک راه حل ارزان تر و آسان تر است، اگر چه جنبه های منفی ای وجود دارد، آگاه باشید.

توسعه دهنده دامنه بی سیم سیگنال AP های بی سیم شما را می گیرد و آن را برای بهبود پوشش شبکه شما مجددا منتشر می کند. آنها هنگامی که از اکسس پوینت بی سیم اولیه دارای مسافت مساوی هستند و سرویس گیرنده (ها) در حال تلاش برای رسیدن به آنها هستند، به بهترین نحو کار می کنند.

در این صورت جنبه منفی وجود دارد: اگر توسعه دهنده تنها یک رادیو برای هر باند فرکانس داشته باشد، ظرفیت پذیرش آن به نصف کاهش  پیدا می کند چرا که رادیو باید اطلاعات را از نقطه دسترسی بی سیم دریافت کرده و پس از آن دوباره بفرستد.

شما می توانید از هر نوع توسعه دهنده دامنه با هر نوع اکسس پوینت بی سیم استفاده کنید. به عنوان مثال لازم نیست برای داشتن یک اکسس پوینت ۸۰۲٫۱۱ac یک توسعه دهنده دامنه ۸۰۲٫۱۱ac داشته باشید.

نکته شماره ۱۰: ارتقا روتر یا اکسس پوینت بی سیم

این نکته در آخرین مرحله می آید چرا که آن پیچیده ترین _و گران ترین_ وسیله گسترش دامنه شبکه شما می باشد: یک روتر و یا اکسس پوینت بی سیم جدید بخرید.

جایگزینی قلب شبکه شما می تواند اصطلاحا دردی را در گردن شبکه بوجود بیاورد، چون شما نیاز به تغییر در اطلاعات ورود به سیستم که تمام گیرنده های بی سیم شما، از آن استفاده می کنند ، دارید.

اما اگر شما هنوز از یک روتر ۸۰۲٫۱۱n با فرکانس ۲٫۴GHz چهار یا پنج سال  پیش استفاده می کنید، شما قطعا باید به فکر تغییر آن به  مدل سخت افزاری ۸۰۲٫۱۱ac باشید. این دسته از تجهیزات، خروجی و دامنه فوق العاده ای تحویل می دهند.

ما تعدادی از این دستگاه ها را در دسامبر ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار دادیم، اما روتر Linksys WRT1900AC که مارس ۲۰۱۴ وارد بازار شد بطور مطلق سریع ترین روتری است که شما می توانید بخرید.

لیست فرامین صوتی جستجوی گوگل

بسیاری از ما هر روز بارها از موتور جستجوی گوگل بر روی سیستم های گوناگون استفاده می کنیم و در قدرت و کیفیت نتایج این موتور جستجو شکی نیست. در این پست قصد داریم لیستی از فرامین صوتی برای تلفن های هوشمند را معرفی کنیم. شاید فکر کنید که این دستورها در کشور ما کاربردی نداشته باشد ولی سخت در اشتباهید.

به نقل ازگجت نیوز؛ بسیاری از این دستورات می تواند در کاربردهای روزمره از تلفن، بسیار لدت بخش باشد. همچنین با شروع ارائه اینترنت پر سرعت توسط سایر اپراتور های کشور این دستورات صوتی می تواند در هر مکانی به یاری ما بیایند.البته در این لیست دستوراتی که در کشور ما پشتیبانی نمی شود، حذف شده است. دقت کنید که فعلاً شرکت  گوگل از زبان پارسی پشتیبانی نمی کند و کلیه دستورات زیر باید با زبان انگلیسی یا سایر زبان های پشتیبانی شده توسط گوگل بیان شوند.

دستورات اطلاعات عمومی

• How old is [نام شخص]?
• برای جستجوی سن افراد استفاده می شود
• Where was [نام شخص یا شرکت] born?
• مکان تولد اشخاص یا شرکت ها
• Define [کلمه] (Or “What does [کلمه یا عبارت] mean?”)
• معنی کلمه یا عبارت در زبان انگلیسی
• What time is it in [نام شهر]?
• زمان کنونی در شهر مورد نظر
• Search for [عبارت جستجو]
• جستجوی گوگل
• Show me pictures of [عبارت جستجو]
• جستجوی عکس گوگل
• Do I need an umbrella today? What’s the weather like? What’s the weather in [نام شهر] [زمان]?
• پیش بینی آب و هوا در شهر مورد نظر  و زمان مورد نظر بعنوان مثال در آخر هفته
• What’s [182 yards] in [miles]? What is [12 ounces] in [liters]?
• تبدیل واحد ها به هم
• What’s [135] divided by [7.5]?
• استفاده از گوگل بعنوان ماشین حساب

دستورات کنترل دستگاه

• Open [نام نرم افزار یا آدرس اینترنتی]
• نرم افزار یا آدرس اینترنتی را باز می کند
• Take a picture (“Take a photo” also works)
• عکس گرفتن توسط دوربین دستگاه
• Record a video
• شروع به فیلمبرداری توسط دوربین دستگاه

دستورات ارتباطی

• Call [نام شخص]
• برقراری تماس صوتی با شخص
• Text [نام شخص]
• فرستادن پیام کوتاه به شخص
• Send email to [نام گیرنده], subject, [موضوع], message, [متن پیام]
• فرستادن ایمیل به شخص

 دستورات  سرگرمی

• Next Song / Pause Song
• رد کردن آهنگ، متوقف کردن پخش
• Play [نام آهنگ]
• پخش کردن آهنگ مورد نظر

دستورات مسیریابی

• Where is the nearest [نام رستوران]?
• پیدا کردن رستوران های نزدیک به خود
• Navigate to [نام محل]
• یافتن مکان خاص
• Directions to [نام مکان]
• اطلاعات مسیریابی به مکان مورد نظر
• Where is [نام مکان]?
• یافتن مکان در نقشه
• How do you say [نام عبارت] in [نام زبان]?
• ترجمه عبارات در زبان های مختلف
• What is [50,000 yen] in [dollars]?
• تبدیل واحد های پولی

سایر دستورات هوشمند

• Set an alarm for [6:30 am]
• تنظیم زنگ بیدار باش
• Set a timer for [20 minutes]
• تنظیم تایمر
• Create a calendar event: [Dinner with Glenda, Saturday at 9pm.]
• تنظیم یک جلسه در تقویم
• Remind me to [buy coffee at 7am]
• تنظیم یک یادآور
• Make a note: [متن یادداشت]
• تهیه یک یادداشت

چگونه آیفون یا آیپد خود را آماده دریافت iOS 8 کنیم

اپل قرار است آخرین نسخه از سیستم عامل معروف موبایل خود یعنی iOS 8 را حداکثر تا چند هفته دیگر به صورت عمومی منتشر کند. اگر یک دستگاه مبتنی بر سیستم عامل iOS دارید در این مطلب با زومیت همراه باشید تا شما را از آماده بودن دستگاه‌تان برای دریافت این آپدیت مطمئن کنیم. 

به نقل اززومیت؛ تا کنون اپل ۸ نسخه اصلی از سیستم عامل موبایل iOS را معرفی کرده است که آخرین آن در کنفرانس WWDC خرداد ماه بود. در آخرین نسخه iOS بهبود‌هایی در دستیار صوتی سیری، اپلیکیشن سلامتی، اعلان‌های تازه‌سازی شده و بسیاری دیگر از تغییرات ریز و درشت وجود دارد.

حال که اطمینان داریم تا چند هفته دیگر iOS 8 برای دستگاه‌های مختلف شرکت اپل عرضه خواهد شد، بهترین زمان همین حالا است که مطمئن شویم آیفون یا آیپد ما آماده دریافت این آپدیت اصلی و جذاب باشد. راهنمایی‌های این مطلب به شما کمک خواد کرد که تا حد ممکن راحت‌تر از iOS 7 به iOS 8 مهاجرت کنید.

سازگاری دستگاه خود را بررسی کنید

اگر هنوز آیپد اول و آیفون 4 دارید بهتر است که دستگاه خود را به روز کنید و یک دستگاه جدید بخرید چون همه دستگاه‌های اپل برای دریافت iOS 8 سازگاری ندارند، که این دو دستگاه از آن جمله‌اند. کمپانی اپل می‌گوید این دستگاه‌ها آپدیت بعدی را دریافت خواهند کرد: آیفون 4s، آیفون 5، آیفون 5s، آیفون 5c، آیپد 2، نسل سوم و چهارم آیپد، آیپد ایر، نسل پنجم آیپاد تاچ، آیپد مینی نسل اول و آیپد مینی با صفحه نمایش رتینا (آیپد مینی نسل دوم).

کمی فضا خالی کنید

بسته آپدیتی iOS 7 نزدیک به 700 مگابایت بستگی به دستگاه شما حجم داشت، با اینحال کاربران برای نصب آپدیت بعدی (iOS 8) نیاز دارند تا حداقل ۳ گیگابایت فضای دستگاه خود را آزاد کنند. اگر انتظار داشته باشیم که iOS 8 نیز به همین مقدار فضای حافظه نیاز داشته باشد، همین الان بهترین وقت برای خالی یا آزاد کردن این مقدار فضا بر روی دستگاه شما است.

پیشنهادی که می‌توان داشت در رتبه اول حذف کردن اپلیکیشن‌هایی است که بلا استفاده در دستگاه مانده‌اند (بر روی آیکون اپلیکیشن انگشت خود را نگه دارید، زمانی که اپلیکیشن شروع به لرزیدن کرد آن را به شکل X برسانید)، انتقال تصاویر به iCloud یا هر سرویس ابری دیگری نظیر دراپ‌باکس یا گوگل درایو می‌تواند پیشنهاد دوم ما باشد. همچنین می‌توانید تصاویر و فیلم‌های خود را به کامپیوتر شخصی خود انتقال دهید تا اینکه بخواهید خاطره‌های قدیمی را حذف کنید.

آیفون یا آیپد را به وسیله کابل USB به کامپیوتر متصل کنید، سپس بر روی مک یا مک‌بوک با استفاده از iPhoto همه یا بخشی از تصاویر را به کامپیوتر منتقل کنید. در سیستم‌های ویندوزی، به My Computer بروید، دستگاه خود را در زیر بخش Portable Devices انتخاب کنید، بر روی پوشه DCIM کلیک کنید و در نهایت هر تصویر یا ویدیو را با کشیدن و رها کردن فایل‌ها، به سیستم خود انتقال دهید.

اگر می‌خواهید مشاهده کنید که چقدر فضای خالی بر روی دستگاه دارید، به تنظمات دستگاه iOS وارد شوید، بر روی General تپ کنید و سپس Usage را انتخاب کنید.

آپدیت‌های جدید را بررسی کنید

احتمال دارد که به تازگی آی‌دیوایس شما آپدیتی را دریافت کرده باشد اما از آن مطلع نشده باشید. برای نصب کردن iOS 8 دستگاه شما باید حتما بر روی آخرین آپدیت نرم‌افزاری سیستم عامل iOS قرار داشته باشد. پس برای راحت کردن خیال خودتان هم که شده به تنظیمات دستگاه بروید، بر روی General تپ کنید و Software Update را انتخاب کنید.

همچنین لازم است که قبل از آپدیت کردن به iOS 8 هر آپدیتی که برای اپلیکیشن‌های دستگاه آمده است را نصب کنید. در واقع اینکار برای اطمینان از کار کردن صحیح آن بعد از انتقال به نسخه بعد iOS است.

از دستگاه نسخه پشتیبان تهیه کنید

با اینکه در زمان آپدیت به نسخه‌های بزرگ و اصلی iOS احتمال بر خوردن به مشکلات عمده بعید است، اما همیشه ایده‌ای خوب است که قبل از آپدیت کردن، از دستگاه نسخه پشتیبان یا بکاپ تهیه کنیم.

برای گرفتن نسخه پشتیبان از دستگاه، شما دو راه پیش رو دارید. اولین آن آیتونز است که فایل پشتیبان را در کامپیوتر شما ذخیره می‌کند. برای انجام دادن این روش باید حتما آخرین نسخه آیتونز را بر روی سیستم خود نصب داشته باشید. آیفون یا‌ آیپد را با کابل USB به کامپیوتر متصل کنید، سپس دستگاه خود را انتخاب کنید و در بالای منو بر روی تب Summary کلیک کنید. مطمئن شوید که کامپیوتر شما انتخاب شده باشد و بعد از آن بر روی "Back Up Now" در بخش راست تصویر کلیک کنید (شبیه به شکل بالا). اگر می‌خواهید نسخه پشتیبان به سرویس ابری اپل وارد شود، گزینه iCloud را که در بالای گزینه This Computer قرار دارد، انتخاب کنید.

اطلاعات موجود در گوشی همچنین می‌توانند به شکل مستقیم از دستگاه iOS شما به سرویس iCloud بروند و در آن جا ذخیره شوند. برای انجام اینکار مطمئن شوید که وای‌فای دستگاه فعال است، به تنظیمات بروید، iCloud را انتخاب کنید و بر روی Storage & Backup کلیک کنید. در این روش می‌توانید انتخاب کنید که کدام فایل یا تنظیمات در سرویس ابری iCloud ذخیره شود. همین که انتخاب‌های خود را انجام دادید، به پایین صفحه بیایید و بر روی گزینه "Back Up Now" تپ کنید.

کلام آخر

همانطور که در گذشته نیز شاهد بوده‌ایم، گاهی اوقات این آپدیت‌های بزرگ می‌توانند برای دستگاه‌های قدیمی مشکلاتی را به همراه بیاورند. برای مثال کاربران آیفون 4 زمانی که به iOS 7 دستگاه را آپدیت کردند با مشکلاتی عملکردی و کوتاه شدن عمر باتری دستگاه مواجه شدند. همه ما چیز‌های جدید را دوست داریم اما بهتر است اگر آیفون 4s یا آیپد 2 در اختیار دارید یک یا دو هفته پس از انتشار رسمی آپدیت iOS 8 صبر کنید تا مشکلات مختلف آن سریعا رفع شود. این کار‌ها باعث می‌شود از برخی مشکلات که ممکن است هنگام بروزرسانی به نسخه بعدی iOS با آن مواجه شوید در امان بمانید.

اجرای برنامه‌های آیفون روی اندروید ممکن شد

با عرضه یک برنامه همراه منحصر به فرد از این پس می‌توان برنامه‌هایی که به طور خاص برای گوشی‌های آیفون طراحی شده‌اند را بر روی گوشی‌های اندروید هم اجرا کرد.

 

 

به نقل از آندروید کامیونیتی، اگر چه بسیاری از برنامه های محبوب برای هر دو پلاتفورم عرضه می شوند، اما برخی از این برنامه ها تنها برای آیفون یا آندروید طراحی شده و موجب نارضایتی کاربران پلاتفورم دیگر می شوند.

 

حال گروهی از محققان دانشگاه کلمبیا محیط خاصی با معماری خاص با نام Cycada ابداع کرده اند که اجرای برنامه های سازگار با سیستم عامل iOS را بر روی گوشی های آندرویدی امکان پذیر می سازد. حسن Cycada این است که برای اجرای آن نیازی به ایجاد لایه های سازگارکننده یا اجرای برنامه های جانبی کندکننده و ... وجود ندارد.

 

Cycada از روشی موسوم به compile-time code adaptation استفاده می کند که در قالب آن  کدهایی برای اجرا بر روی دیگر سیستم عامل ها بر روی یک پلاتفورم لینوکس تولید می شوند. با توجه به اینکه آندروید مبتنی بر لینوکس است مشکلات کار کمتر می گردد.

 

البته این طرح هنوز در مرحله آزمایشی است و برخی مشکلات آن مشخص نشده و همچنین مشخص نیست اپل و گوگل در برابر آن چه واکنشی از خود نشان خواهند داد.

پنج قابلیت جدید و جالب در ویندوز فون 8.1

مایکروسافت به سرعت در حال ایجاد تحول و بهبود سیستم عامل موبایل خود است و این موضوع را به خوبی میتوان از سرعت تحولاتی که در وین فون در حال شکل گیری است شناخت و درک کرد. قابلیت های جدید وین فون منجر به آن شده است که از هم اکنون برخی از کارشناسان آن را یک سیستم عامل مطح و محترم طی یکسال آینده برای بازار موبایل ببینند.

به گزارش «تابناک» ویندوز فون 8.1 اکنون مدتی است که در دسترس کاربران قرار گرفته است و امکانات جدیدی را در راستای سر وسامان دادن به زندگی دیجیتال و آنلاین کاربران ارائه نموده است.

امروز میخواهیم شما را با چند نمونه از این قابلیت های جدید و جالب در وین فون 8.1 آشنا کنیم که این سیستم عامل را تا حد زیادی به خط سیر اندروید و iOS نزدیک کرده است.

البته تعدادی از این قابلیت ها پیش از این نیز در وین فون 8 وجود داشتند اما مایکروسافت به سرعت و البته خیلی خوب اقدام به بهبود و گسترش دادن آنها کرده است. اما تعدادی دیگر تماما قابلیت های جدید هستند که به کار گیری آنها لذت کار با سییستم عامل موبایل مایکرسافت را دو چندان میکند:

فرستادن مستقیم تماس ها به پست صوتی

یکی از این قابلیت های جدید امکان فرستادن مستقیم تماس ها به پست صوتی یا Voicemail است. به این صورت که اگر در جلسه ای قرار دارید و یا در حال حاصر به هر ترتیب قادر به پاسخگویی به تماس نیستید اکنون میتوانید با انتخاب گزینه Ignore تماس را رد کنیدو گوشی وین فون شما این تماس را مستقیما به پست صوتی – در صورت فعال بودن – ارسال میکند:

پاسخ سریع با یک پیام متنی

همچنین اکنون رد کردن تماس ها به شیوه ای دیگر نیز در وین فون سر وس سامان داده میشود. اکنون در وین فون 8.1 این قابلیت وجود دار که با تنظیم یک پیام متنی تماس رد شده و مخاطب مورد نظر را از شرایط فعلی خود آگاه سازید. برای تنظیم این قابلیت در قسمت Phoneگوشی خود از منو گزینهSettings را انتخاب کنید و گزینه Text Replay را به حالت On در آورید و سپس متن مورد نظر خود را در قسمت مربوطه وارد نمایید:

دانلود نقشه ها برای استفاده Offline

اگر قرار است به منطقه ای بروید که در آن اینترنت در دسترس شما نیست و یا سرعت اینترنت تا حد زیادی پایین است، امکان استفاده از نقشه های گوشی ممکن نیست، مگر آنکه قبلا آنها را دانلود کرده باشید:

برای اینکار برنامه Maps را اجرا نمایید و از منو گزینه Settings را برگزینید. سپس ر تنظیمات بر روی دکمه Download Maps کلیک کنید.

همچنین میتوانید این نقشه های دانلود شده را هر چند وقت یکبار بروزرسانی نیز بکنید. برای اینکار در تنظیمات Maps بر روی دکمه Check for Updates کلیک کنید.

به گوشی خود کلمات جدید را آموزش دهید!

وین فون از یک ویرایشگر املای ذاتی برخوردار است که به شما در وارد کردن صحیح کلمات در حیت تایپ کردن کمک فراوانی میکنداما مواقعی پیش می آید که شما قادر به یافتن کلمه مورد نظر خود در واژه نامه این ویرایشگر نیستید. جای نگرانی نیست! به سادگی قادر هستید که این کلمات جدید را به واژه نامه وین فون خود اضافه کنید.

وین فون زمانی که با کلمات ناآشنا برخورد میکند آنها را با یک خط مواج قرمز مشخص میکند. اگر املای کلمه صحیح است کافی است بر روی آن واژه مورد نظر ضربه بزنید تا انتخاب شود و سپس از میان گزینه ها، گزینه مربوط به اضافه کردن واژه مورد نظر را انتخاب کنید:

رصد میزان استفاده از داده ها بر روی سیستم عامل

وین فون 8.1 به یک قابلیت خیلی خوب به نام Data Sense مجهر شده است که مار و اطلاعات دقیق را در خصوص میزان استفاده گوشی هوشمند شما از اینترنت در اختیارتان قرار میدهد:

برای دیدن این آمار و اطلاعات به Settings> Data Sense مراجعه کنید. در اینجا حتی قادر خواهید بود که با ضربه زدن بر روی دکمه Set limit میزان استفاده خود از حجم ترافیکی اینترنت را مشخص کنید.

این قابلیت ها در وین فون منجر به ان شده است که این سیستم عامل روز به روز به رقبای جدی خود یعنی iOS و اندروید نزدیک تر شود. الته همه اینها صرف نظر از خلاقیت ها و کارایی هایی است کهCortana برای کاربران وین فون دارد!

۶ نکته‌ در خصوص لینوکس که هر کاربر ویندوز باید بداند

لینوکس طی چند سال اخیر پیشرفت‌های بزرگی به خود دیده و روز به روز به جایگزین مناسبی برای کاربران سیستم‌عامل‌هایی نظیر ویندوز تبدیل شده است. اگر شما از ویندوز خسته شده‌اید، مایل به پرداخت هزینه برای نسخه‌های جدید ویندوز نیستید، یا حتی هنوز از ویندوز XP استفاده می‌کنید، به هیچ وجه ضرری نخواهد داشت اگر نیم نگاهی نیز به لینوکس داشته باشید.

اگر هنوز هم در شک و دو دلی برای آزمایش لینوکس به سر می‌برید، در اینجا ۶ رازی که ممکن است در مورد این سیستم‌عامل ندانید را گردآوری کرده‌ایم تا نقطه‌ی شروع بهتری در اختیار داشته باشید. دانستن این ۶ مورد موجب می‌شود احساس راحتی بیشتری در خصوص امتحان کردن لینوکس داشته باشید و اندکی نور به این دنیای ناشناخته تابیده شود. همچنین لازم به ذکر است که این سیستم‌عامل بصورت دقیق‌تر گنو/لینوکس نام داشته و «گنو» علاوه بر تشکیل بخشی از قسمت‌های اساسی سیستم، در حقیقت فلسفه‌ی آزادی نرم‌افزار است که ماهیت وجودی این سیستم‌عامل را شکل می‌دهد. بنابراین توصیه می‌کنیم در صورت تمایل در خصوص آن اندکی تحقیق کنید. اما در این مقاله، برای سادگی بیشتر، کل سیستم‌عامل را لینوکس می‌نامیم و کلمه‌ی «لینوکس» در اینجا تنها به کرنل اشاره ندارد.

می‌توان لینوکس را بدون ریسک در محیط زنده آزمایش کرد

 یکی از کاربردی‌ترین توانمندی‌های لینوکس، در این مساله خلاصه می‌شود که کاربر قادر است بدون نصب آن بر روی سیستم و اعمال هیچ تغییری، با قرار دادن دیسک یا بارگذاری از روی حافظه فلش، آن را بر روی محیط زنده مورد آزمایش قرار دهد. در این حالت کافی است ایمیج توزیع لینوکس مورد نظر خود را (که قابلیت دیسک زنده در آن تعبیه شده باشد) بر روی یک حافظه‌ی USB رایت کرده و سپس آن را همچون CD/DVD نصب ویندوز بوت کنید. پس از بوت شدن لینوکس، به شما دو گزینه یکی برای ورود مستقیم به مراحل نصب و دیگری برای استفاده‌ی آزمایشی از دیسک زنده و آشنایی با محیط توزیع ارائه می‌شود که بنا بر انتخاب خود می‌توانید از آن‌ها بهره ببرید. زمانی که محیط زنده را انتخاب می‌کنید، میزکار پیش‌فرض سیستم‌عامل درست همانند زمانی که بر روی حافظه‌ی فلش یا بر روی سیستم نصب شده باشد در حافظه‌ی رم بارگذاری خواهد شد. در این مرحله شما می‌توانید همه‌ی بخش‌های سیستم‌عامل را بدون نگرانی از بابت ایجاد هرگونه مشکل در سیستم خود مورد استفاده و آزمایش قرار دهید. البته در نظر داشته باشید که در صورت وارد شدن به پارتیشن‌های ویندوز هرگونه حذف یا تغییر در فایل‌ها که توسط خودتان صورت گیرد در سیستم نیز اعمال خواهد شد. این موضوع، دیسک زنده‌ی لینوکس را به ابزاری بسیار کارآمد برای رفع مشکل و نجات سیستم در زمانی که سیستم‌عامل اصلی با مشکل مواجه شده تبدیل می‌کند. بنابراین همراه داشتن یک دیسک زنده‌ی لینوکس می‌تواند در موارد حساس کمک بسیار بزرگی برای شما باشد.

در دیسک زنده شما آزاد هستید که هر تعداد اپلیکیشن که دوست داشته باشید نصب کنید، تنظیمات سیستم‌عامل را دستکاری کرده و زیر و بم محیط کاربری را پیش از نصب واقعی بر روی دستگاه امتحان کرده و بر آن مسلط شوید. تمام این تغییرات تنها در حافظه‌ی رم شما ذخیره خواهند شد و همگی به محض بارگذاری مجدد سیستم به حالت اول باز خواهند گشت. این شیوه همچنین راهکار بسیار مناسبی برای امتحان کردن سازگاری سخت‌افزارها است چرا که دیسک زنده، همان تجربه‌ی کاربری کامل را که پس از نصب دریافت خواهید کرد در اختیار شما می‌گذارد. بنابراین چک کردن اینکه آیا همه چیز به خوبی در سیستم جدید کار خواهد کرد به سادگی آب خوردن خواهد بود. البته این روزها احتمال اینکه یک قطعه‌ی سخت‌افزاری آنگونه که انتظار می‌رود عمل نکند بسیار اندک است.

نیاز به نصب و تنظیم درایورها نادر است

احتمالا از خود می‌پرسید که «چطور بدون نصب کردن درایورها قرار است سخت‌افزار خود را در لینوکس آزمایش کنیم؟» لازم است بدانید که ساختار لینوکس (کرنل) کاملا از ویندوز متفاوت است. یکی از این وجه تمایزها در این مساله نهفته که درایورها در لینوکس بخشی از کرنل بوده و همراه با هسته ارائه و بروزرسانی می‌شوند؛ در حالی که در ویندوز، درایورها در فضای کاربری نصب می‌شوند. بنابراین در لینوکس درایورها بدون نیاز به دخالت کاربر از پیش آماده‌سازی شده‌اند و تقریبا همه سخت‌افزارها شناسایی خواهند شد. وب‌کم، میکروفون، چیپ‌ست وایرلس، کارت گرافیک، کارت صدا، کارت‌خوان SD، همه و همه به محض اینکه لینوکس را بر روی سیستم اجرا کنید آماده ی فعالیت هستند. بنابراین نیاز به نصب دستی یک درایور یا شناخته نشدن یک سخت‌افزار در لینوکس بسیار نادر است.

در صورتی که از توزیع اوبونتو یا یکی از توزیع‌های مبتنی بر آن استفاده کنید، یک ابزار مخصوص نیز برای نصب سخت‌افزارهایی که درایور آن‌ها نیاز به نصب دستی داشته باشد در اختیارتان قرار خواهد داشت. این ابزار هر درایور اختصاصی و انحصاری که برای سخت‌افزارهای شما در دسترس باشد را نیز به شما نشان خواهد داد تا اگر کارت گرافیک شما با درایور پیش‌فرض، کند به نظر می‌رسد یا در اتصال به وایرلس مشکلی دارید، بتوانید تنها با یک کلیک از درایورهای جایگزین بهرمند شوید.

جایگزین مناسب برای اغلب برنامه‌ها وجود دارد

 یکی دیگر از نگرانی‌های کاربران ویندوز، نرم‌افزارهایی است که در سیستم‌عامل مایکروسافت مورد استفاده قرار می‌دهند اما با مهاجرت به لینوکس از آن‌ها بی بهره خواهند بود. اگرچه این موضوع صحت دارد که بسیاری نرم‌افزارها فقط برای پلتفرم مایکروسافت تولید شده‌اند و بسیاری نسخه‌ی لینوکسی ندارند، اما برنامه‌های جایگزین بسیار مناسب و گاه با قدرت بیشتری برای به انجام رساندن نیازهای کاربران در لینوکس وجود دارد. برای هر نوع از نرم‌افزارها بطور قطع جاگزین‌هایی خواهید یافت؛ حتی برای نرم‌افزارهای CAD. در حقیقت تنها نرم‌افزارهای بسیار تخصصی هستند که ممکن است هیچ جایگزینی در لینوکس نداشته باشند، همانگونه که برای بسیاری نرم افزارهای فنی و علمی لینوکس که کاربردهای فراتخصصی دارند نمونه‌ی مشابهی در ویندوز یافت نخواهد شد. اما مساله این است که چنین مساله‌ای در خصوص نیازهای اغلب کاربران صدق نمی‌کند.

حالت مشابهی در خصوص بازی‌ها نیز صادق است. طی چند سال گذشته پلتفرم لینوکس آبستن اتفاقات بزرگی در حوزه‌ی بازی‌های رایانه‌ای بوده است. استیم تلاش دارد این پلتفرم را بعنوان قطب بعدی بازی‌های رایانه‌ای معرفی کرده و به رقابت با کنسول‌های بازی بپردازد. در همین راستا شرکت‌های بزرگ بازی‌سازی از آمادگی خود برای ورود به این پلتفرم سخن گفته‌اند و هم‌اکنون تعدادی از بازی‌های رده AAA به این اکوسیستم پورت شده‌اند. کلاینت استیم در لینوکس در برگیرنده‌ی لیست رو به افزایش بسیاری بازی‌های محبوب بوده و ارائه‌کنندگان کوچک‌تری نظیر GOG.com نیز کار بر روی ارائه‌ی بازی‌ها در لینوکس را آغاز کرده‌اند. البته برای به بلوغ رسیدن این اکوسیستم در حیطه‌ی بازی‌های رایانه‌ای چند سالی باید منتظر ماند اما با در نظر گرفتن بازده عالی و بنچمارک‌های بدست آمده در این سیستم‌عامل که باعث شده عده‌ای آن را بهینه‌تر از ویندوز در این حیطه بدانند، آینده‌ی روشنی را پیش روی آن قرار داده است. اگر بازی مورد علاقه‌ی شما هم‌اکنون در لیست پشتیبانی لینوکس باشد مسلما غمی نخواهید داشت.

نصب و مدیریت نرم‌افزارها بسیار آسان‌تر است

 و اما یافتن و نصب نرم‌افزارها در لینوکس به چه شکل است؟ بر خلاف ویندوز شما در لینوکس هیچ نیازی به زیر و رو کردن اینترنت و پکیج‌های نرم‌افزاری برای یافتن برنامه‌های مورد نیاز خود و نصب دستی و تک به تک آن‌ها نخواهید داشت. مسلما همه‌ی شما با مرکزهای نرم‌افزاری نظیر اپ‌استور یا گوگل پلی آشنا هستید. ایده‌ی یک مرکز و مخزن نرم‌افزاری متمرکز در این پلتفرم‌ها از آنچه که پیش‌تر در لینوکس وجود داشته الگو برداری شده و به محبوبیت قابل توجهی دست یافته است. در لینوکس تمامی برنامه‌ها در مخازن مشخصی قرار گرفته و همگی از طریق مرکز نرم‌افزاری توزیع شما (Software Center در اوبونتو) در دسترس قرار گرفته است. همچون سایر مراکز نرم‌افزاری کافی است نام پکیج مورد نظر را جستجو کرده یا در دسته‌بندی‌های مشخص به جستجو بپردازید؛ سپس با کلیک بر روی کلید نصب تمامی مراحل بصورت خودکار انجام خواهند شد. بررسی‌ها و امتیازات کاربران برای انتخاب بهتر در اختیارتان خواهد بود و جالب‌تر اینکه تمامی بسته‌ها همراه با بروزرسانی سیستم‌عامل بروز خواهند شد و همچون ویندوز نیازی به دانلود و بروزرسانی تک به تک آن‌ها نخواهید داشت. سیستم مدیریت بسته توزیع بصورت خودکار وابستگی‌ها و اولویت نصب پکیج‌ها را تشخیص داده و از هرگونه تداخل و ایجاد اشکال جلوگیری می‌کند.

در موارد نادری که برنامه‌ای به دنبالش هستید را در مرکز نرم‌افزاری نمی‌یابید، می‌توانید در وب به جستجو پرداخته و ببینید آیا پکیجی برای نصب ارائه شده، مخزن اضافی برای آن در نظر گرفته شده یا خیر. با افزودن مخزن‌ها که دستورالعمل ساده و سرراستی هم دارند مرکز نرم‌افزاری متوجه خواهد شد که برنامه‌ی مورد نظر شما را از چه مسیری باید دریافت و بروزرسانی کند. به این شیوه در عوض نصب دستی پکیج نظیر ویندوز، برنامه را از طریق سیستم نصب کرده تا در آینده نیازی به بروزرسانی دستی آن نباشد. فقط لازم است در مطلع باشید که دو فرمت اصلی و غالب برای پکیج‌های نرم‌افزاری لینوکس وجود دارد که شامل deb. و rpm. می‌شوند. توصیه می‌کنیم راه‌حل نصب مستقیم از پکیج را در صورت امکان مورد استفاده قرار ندهید و بر مخازن و مرکز نرم‌افزاری متکی باشید اما در صورتی که مایل به نصب یک پکیج بر روی توزیع خود بودید، لازم است در جریان باشید که deb. مربوط به دبیان، اوبونتو و توزیع‌های مشتق شده از آن‌ها بوده و rpm. مختص اوپن‌سوزه، فدورا، ردهت و امثال آن‌هاست. پیشنهاد می‌کنیم پیش از نصب یک توزیع یا پس از آن، از ماهیت و پایه‌ی اصلی آن با اندکی جستجو مطلع شوید. این تفاوت فرمت بدلیل بهره بردن توزیع‌های مطرح از دو سیستم مدیریت بسته‌ی کاملا متفاوت است؛ اما در مجموع، هر دو مجموعه بسیار مشابه با یکدیگر عمل می‌کنند. در این مورد نیز کافیست فایل را دانلود کرده، دو بار بر روی آن کلیک کنید و نصب آن را به سیستم بسپارید.

در استفاده‌ی عادی از لینوکس، هیچ‌گاه برای نصب نرم‌افزارها مجبور به کامپایل آن‌ها از کد منبع نخواهید بود. البته این مورد کاملا در اختیار شما قرار خواهد داشت اما شایعاتی که اشاره به ضرورت کامپایل برنامه‌ها در لینوکس دارند از ماهیت صحیحی برخوردار نیستند.

شخصی‌سازی از ارکان اصلی لینوکس محسوب می‌شود

به دلیل ماهیت و ساختار ماژولار لینوکس، راه‌های بی پایانی برای شخصی سازی و انتخاب محیط کاربری در اختیار کاربران این سیستم‌عامل قرار دارد. لینوکس از چندین میزکار محبوب که کاملا با یکدیگر متفاوت بوده و هر یک تجربه‌ی کاربری منحصر بفردی ارائه می‌کنند برخوردار بوده و هر یک از این میزکارها نیز بعنوان رابط‌های کاربری، از خصوصیات و قابلیت‌های بخصوصی برای شخصی‌سازی برخوردار هستند. بنابراین محیط کاربری شما می‌تواند کاملا متفاوت از سایر کاربران لینوکس بوده و کاملا بر اساس سلیقه و انتخاب شما شکل گیرد. هیچ انتخابی از سوی تولیدکننده بر شما تحمیل نخواهد شد. از پیش در زومیت به دو میزکار گنوم و KDE اشاره کرده‌ایم و صد البته میزکار یونیتی در اوبونتو را نیز به خوبی می‌شناسیم. همچنین در مقاله‌ای به معرفی مختصر برخی محیط‌های گرافیکی این سیستم‌عامل پرداخیتم. این موارد تنها نمونه‌های کوچکی از انعطاف گرافیکی لینوکس هستند.

ضرورتی برای استفاده از ترمینال وجود ندارد

و اما آخرین راز... این روزها نیاز به ترمینال برای اجرای وظایف و استفاده از لینوکس بسیار نادر است. کاملا قابل درک است که کاربران عادی از استفاده‌ی ترمینال وحشت‌زده خواهند شد؛ خصوصا آن دسته از کاربران که به ویندوز عادت کرده‌اند. اما حقیقت این است که برای استفاده و لذت بردن از لینوکس هیچ نیازی به استفاده از ترمینال یا در شایعات عجیب‌تر، بلد بودن کدنویسی وجود ندارد. مساله اینجاست که بسیاری از افراد که ترس از ترمینال را کنار گذاشته و به آن عادت کرده‌اند، به حدی از استفاده‌ی آن لذت می‌برند که ترجیح‌میدهند اغلب کارها را به این ابزار متنی قدرتمند واگذار نمایند. عیب‌یابی سیستم، اجرای تغییر خاص از راه دور و بسیاری فعالیت‌ها از طریق ترمینال بسیار ساده‌تر و سر راست‌تر بوده و در انجمن‌ها به همین دلیل به‌جای آنکه مسیر گرافیکی طولانی و گیج‌کننده را به کاربر نشان دهند، برای حل مشکلات به ارائه‌ی دستور مشخصی پرداخته و از خروجی ارائه شده به سرعت مشکل را شناسایی کرده یا کاربر را به نتیجه‌ی دلخواه می‌رسانند. بنابراین ترمینال یا خط فرمان، بعنوان یک سلاح قدرتمند در دست کاربران لینوکس بوده و کاملا در کنار محیط کامل گرافیکی و چشم‌نواز قرار دارد و جایگزین آن محسوب نمی‌شود.

در هر حال در صورتی که کاربر لینوکس باشید سرانجام وسوسه خواهید شد دستورهای خط فرمان را یاد گرفته و بر مهارت خود در کار با سیستم بیفزایید. هرگاه که احساس کردید نیاز به بدست آوردن اطلاعات بیشتری در خصوص یک دستور دارید، کافیست عبارت man COMMAND را در ترمینال تایپ نمایید که البته باید کلمه‌ی Command را با دستور مورد نظر خود جایگزین نمایید. با استفاده از این دستور، راهنما و دستورالعمل فرمان مورد نظر به شما نمایش داده خواهد شد.

شما چه رازی را به این لیست اضافه می‌کنید؟

این ۶ مورد باعث کاهش نگرانی شما در خصوص ورود به دنیای ناشناخته‌ی لینوکس خواهد شد. بنابراین ورود به لینوکس به اندازه‌ای که تصور می‌کنید دشوار نیست؛ کافیست نفس عمیق کشیده، دیسک زنده را بوت کرده و به آزمایش و دستکاری آن پرداخته و اندکی در خصوص فلسفه‌ی نرم‌افزارهای آزاد تحقیق کنید. شاید شما نیز از آن دسته باشید که این سیستم‌عامل را محبوب دل خود یافته‌اند.

شما چه راز یا مساله‌ی کمتر گفته شده‌ای را به این لیست اضافه می‌کنید؟ در صورتی که کاربر این سیستم‌عامل بوده و موارد دیگری در ذهن دارید که می‌تواند ورود دیگران به لینوکس را تسهیل کند، آن‌ها را از بخش نظرات با ما و سایر خوانندگان زومیت به اشتراک بگذارید. مسلما موارد ارائه شده توسط شما تکمیل‌کننده‌ی این مقاله خواهند بود.