با بهترین میانبر های جیمیل آشنا شوید!

استفاده از این کلید های میانبر کار کنترل و مدیریت ایمیل ها را برایتان راحت تر کرده و امکاناتی در اختیار شما قرار می دهد که شاید از وجود آن ها در سیستم جیمیل خود بی خبر بودید. البته شرط کارکرد صحیح میانبر های جی میل استفاده از صفحه کلید استاندارد می باشد.

به نقل ازبرسام؛ برخی از این میانبر ها به صورت پیش فرض بر روی جی میل فعال هستند ولی برخی از آن ها نیاز به فعال سازی دارند که در ادامه نحوه ی فعال سازی آن ها نیز گفته خواهد شد.

برای مشاهده ی میانبر های جی میل کافیست با حساب کاربری خود ایمیلتان را باز کرده و علامت سوال را درج کنید (توجه داشته باشید که زبان سیستم باید انگلیسی باشد). پس از فشار دادن کلید های Shift+? صفحه ای دو قسمتی برای شما به نمایش در می آید که به دو قسمت تقسیم شده است. قسمت بالایی شامل تمام میانبر های فعال ، و قسمت پایین میانبر های غیر فعال را نشان می دهد ، که برای فعال سازی آن ها کافیست رویEnable  کلیک کنید.

بررسی میانبر های جیمیل

کلید میانبر	مفهوم	اقدام
Ctrl + Enter‏ Mac: ‏⌘ + Enter‏	ارسال پیام	بعد از نوشتن پیام، از این ترکیب برای ارسال آن استفاده کنید.
.‏ + Ctrl Mac: ‏⌘ + .	رفتن به پنجره بعدی	از این میانبر برای انتقال مکان‌نما به گپ یا پنجره نوشتن بعدی، یا برای رفتن به پنجره اصلی استفاده کنید.
Ctrl + ، Mac: ‏⌘ + .	رفتن به پنجره قبلی	از این میانبر برای انتقال مکان‌نما به گپ یا پنجره نوشتن قبلی، یا برای رفتن به پنجره اصلی استفاده کنید.
Ctrl + Shift + c Mac: ‏⌘ + Shift‏+ c‏	افزودن گیرندگان رونوشت	در هنگام نوشتن، شما را به فیلد رونوشت منتقل می‌کند تا گیرندگان جدیدی را اضافه کنید.
Ctrl + Shift + b Mac: ⌘ + Shift+ b	افزودن گیرندگان رونوشت مخفی	در هنگام نوشتن، شما را به فیلد رونوشت مخفی منتقل می‌کند تا گیرندگان مخفی جدید را اضافه کنید.
Ctrl + Shift + f Mac: ‏⌘ + Shift‏+ f‏	تغییر آدرس «از»	در هنگام نوشتن، شما را به فیلد «از» منتقل می‌کند تا آدرس ارسال خودتان را تغییر دهید. این میانبر فقط در صورتی کار می‌کند که شما آدرس‌های ارسال دیگری را پیکربندی کنید.

میانبر های جیمیل که قبل از استفاده باید فعال سازی شوند

برای فعال سازی این میانبر ها علاوه بر روشی که در بالا به آن اشاره شد،از حساب کاربری خود شده و وارد بخش تنضیمات شده (علات در قسمت بالای Gmail ) و در بخش Keyboard shortcuts آنرا در حالت On قرار داده و در انتها تنظیمات را ذخیره کنید.

کلید میانبر	مفهوم	اقدام
c	نوشتن	به شما امکان می‌دهد پیام جدیدی بنویسید. Shift + c‏ به شما امکان می‌دهد پیامی را در یک پنجره جدید بنویسید.
d	نوشتن در برگه جدید	پنجره نوشتن جدیدی را در یک برگه جدید باز می‌کند.
/	جستجو	مکان‌نمایتان را در جعبه جستجو قرار می‌دهد.
k‏	انتقال به مکالمه جدیدتر	مکان‌نمایتان را به یک مکالمه جدیدتری می‌برد یا آن را باز می‌کند. برای بزرگ کردن گفتگو، روی Enter ضربه بزنید.
j	انتقال به مکالمه قدیمی‌تر	مکان‌نمایتان را به قدیمی‌ترین مکالمه بعدی منتقل می‌کند یا آن را باز می‌کند. برای بزرگ کردن گفتگو، روی Enter ضربه بزنید.
n	پیام جدیدتر	در «نمای مکالمه»، مکان‌نمایتان را به پیام جدیدتر منتقل می‌کند. برای بزرگ کردن یا کوچک کردن پیام، می‌توانید رویEnter ضربه بزنید.
p	پیام قبلی	در «نمای مکالمه»، مکان‌نمایتان را به پیام قدیمی‌تر منتقل می‌کند. برای بزرگ کردن یا کوچک کردن پیام، می‌توانید رویEnter ضربه بزنید.
`	رفتن به بخش بعدی صندوق ورودی	اگر از یک سبک صندوق ورودی دارای برگه‌ها یا بخش‌های مختلف استفاده می‌کنید، می‌توانید به سرعت به بخش بعدی بروید.
~	رفتن به بخش قبلی صندوق ورودی	اگر از یک سبک صندوق ورودی دارای برگه‌ها یا بخش‌های مختلف استفاده می‌کنید، می‌توانید به سرعت به بخش قبلی بروید.
o‏ یا Enter‏	باز کردن	مکالمه‌تان را باز می‌کند. همچنین اگر در نمای مکالمه باشید، پیامی را بزرگ یا کوچک می‌کند.
u‏	بازگشت به فهرست مکالمه	صفحه‌تان را بازخوانی می‌کند و شما را به صندوق ورودی یا فهرست مکالمه‌ها می‌برد.
e‏	بایگانی	مکالمه‌تان را از هر نمایی بایگانی می‌کند.
m	نادیده گرفتن	مکالمه را بایگانی می‌کند، و در نتیجه هیچ‌کدام از پیام‌های بعدی به صندوق ورودی نمی‌روند، مگر اینکه مستقیماً یا به عنوان گیرنده یا رونوشت برای خودتان ارسال شوند. اطلاعات بیشتر.
x‏	انتخاب مکالمه	به صورت خودکار یک مکالمه را بررسی و انتخاب می‌کند به نحوی که می‌توانید آن مکالمه را بایگانی کنید، برچسبی به آن اختصاص دهید، یا از منوی کشویی اقدامی را انتخاب کنید تا بر روی آن مکالمه اعمال شود.
s	ستاره‌گذاری یک پیام یا مکالمه	ستاره‌ای را به یک پیام یا مکالمه اضافه می‌کند، یا ستاره آنها را حذف می‌کند. ستاره‌ها به شما امکان می‌دهند وضعیت ویژه‌ای را به پیام یا مکالمه‌ای اختصاص دهید.
+	علامت‌گذاری به عنوان مهم	‫با علامت‌گذاری پیام‌های دارای طبقه‌بندی نادرست، به Gmail کمک می‌کند بفهمد چه مواردی برایتان مهم هستند. (مخصوص صندوق ورودی اولویتی)
-	علامت‌گذاری به عنوان غیرمهم	‫با علامت‌گذاری پیام‌های دارای طبقه‌بندی نادرست، به Gmail کمک می‌کند بفهمد چه مواردی برایتان مهم نیستند. (مخصوص صندوق ورودی اولویتی)
!	گزارش هرزنامه	پیام را به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری می‌کند، و آن را از فهرست مکالمه‌تان حذف می‌کند.
r‏	پاسخ	به فرستنده پیام پاسخ می‌دهد. Shift + r به شما امکان می‌دهد در پنجره‌ای جدید به پیام پاسخ دهید. (فقط در «نمای مکالمه» قابل استفاده است.)
a‏	پاسخ به همه	به همه گیرندگان پیام پاسخ می‌دهد. Shift + a به شما امکان می‌دهد به تمام گیرندگان پیام در پنجره‌ای جدید پاسخ دهید. (فقط در «نمای مکالمه» قابل استفاده است.)
f	بازارسال	پیامی را بازارسال می‌کند. Shift + f به شما امکان می‌دهد پیامی را در یک پنجره جدید بازارسال کنید. (فقط در «نمای مکالمه» قابل استفاده است.)
Esc	خروج از فیلد ورودی	مکان‌نما را از فیلد ورودی فعلی‌تان برمی‌دارد.
Ctrl + s‏ Mac: ‏⌘ + s‏	ذخیره پیش‌نویس	هنگام نوشتن پیام، نوشتار فعلی را به عنوان پیش‌نویس ذخیره می‌کند. کلید Ctrl/⌘ را پایین نگه دارید و در همین حال s را فشار دهید، همچنین در هنگام استفاده از این میانبر حتماً مکان‌نما را در یکی از فیلدهای نوشتاری قرار دهید، در صفحه نوشتن یا در هرکدام از فیلدهای «به»، «رونوشت»، «رونوشت مخفی» یا «موضوع».
#	حذف	مکالمه را به حذف شده‌ها منتقل می‌کند.
l	برچسب	منوی برچسب‌ها را برای برچسب‌گذاری مکالمه باز می‌کند.
v	انتقال به	مکالمه را از صندوق ورودی به یک برچسب متفاوت، هرزنامه یا حذف شده‌ها منتقل می‌کند.
Shift + i‏	علامت‌گذاری به عنوان خوانده شده	پیامتان را به عنوان «خوانده شده» علامت‌گذاری می‌کند، و به یک پیام جدیدتر می‌رود.
Shift + u	علامت‌گذاری به عنوان خوانده نشده	پیامتان را به عنوان «خوانده نشده» علامت‌گذاری می‌کند، تا بتوانید بعداً به آن برگردید.
[	حذف از نمای فعلی و رفتن به قبلی	برچسب نمای فعلی را از مکالمه‌تان حذف می‌کند، و به مکالمه قدیمی‌تر می‌رود.
]	حذف از نمای فعلی و رفتن به بعدی	برچسب نمای فعلی را از مکالمه‌تان حذف می‌کند، و به مکالمه جدیدتر می‌رود.
{	بایگانی و رفتن به قبلی	مکالمه فعلی را بایگانی می‌کند و به مکالمه قدیمی‌تر منتقل می‌شود.
}	بایگانی و رفتن به بعدی	مکالمه فعلی را بایگانی می‌کند و به مکالمه بعدی می‌رود.
z	واگرد	در صورت امکان، اقدام قبلی‌تان را لغو می‌کند (برای اقدام‌هایی کاربرد دارد که پیوند «واگرد» دارند).
Shift + n	به‌روزرسانی مکالمه فعلی	وقتی پیام‌های جدیدی وجود دارد، مکالمه فعلی‌تان را به‌روزرسانی می‌کند.
q	انتقال مکان‌نما به جستجوی گپ	مکان‌نمایتان را مستقیماً به جعبه جستجوی گپ می‌برد.
y	حذف از نمای فعلی*	به صورت خودکار پیام یا مکالمه را از نمای فعلی‌تان حذف می‌کند.در «صندوق ورودی»، «y» به معنای بایگانیاست در «ستاره‌دار»، «y» به معنای برداشتن ستاره است در «حذف شده‌ها»، «y» به معنای انتقال صندوق ورودی است. در همه برچسب‌ها، «y» به معنای حذف برچسب است * در صورتی که در «هرزنامه»، «موارد ارسالی»، یا «همه‌ نامه‌ها» باشید، «y» هیچ تأثیری ندارد.
.	نمایش اقدام‌های بیشتر	منوی کشویی «اقدام‌های بیشتر» را نمایش می‌دهد.
،	مکان‌نما را به اولین دکمه درنوار ابزار Gmail‏شما می‌برد	منوی کشویی «اقدام‌های بیشتر» را نمایش می‌دهد.
Ctrl‏ +پیکان پایین Mac: ‏⌘ +پیکان پایین	گزینه‌ها را در گپ باز می‌کند	‏Ctrl/⌘‏ + پیکان پایین از فیلد ویرایش در پنجره گپتان جابجا می‌شود تا منوی «ویدیو و بیشتر» را انتخاب کنیدسپس برای انتخاب منوی شکلک، Tab‏ را فشار دهید برای باز کردن منوی انتخابی، Enter‏ را فشار دهید
k	رفتن به مخاطب بالایی	مکان‌نما را در فهرست مخاطبتان به بالا می‌برد
j	رفتن به مخاطب پایینی	مکان‌نما را در فهرست مخاطبتان به پایین می‌برد
o‏ یا Enter‏	باز کردن	مخاطبی را باز می‌کند که مکان‌نما در کنار آن قرار دارد.
u	بازگشت به نمای فهرست مخاطب	صفحه‌تان را بازخوانی می‌کند و شما را به فهرست مخاطب بازمی‌گرداند.
e	حذف از گروه فعلی	مخاطبین انتخابی را از گروهی که اکنون در حال نمایش است، حذف می‌کند.
x	انتخاب مخاطب	مخاطبی را بررسی و انتخاب می‌کند، بنابراین می‌توانید عضویت گروه را تغییر دهید، یا اقدامی را از منوی کشویی انتخاب کنید تا روی آن مخاطب اعمال شود.
Esc	خروج از فیلد ورودی	مکان‌نما را از ورودی فعلی خارج می‌کند
#	حذف	مخاطبی را به صورت دائمی حذف می‌کند
l	عضویت گروه	دکمه گروه‌ها را برای مخاطبین گروه باز می‌کند
z	واگرد	اقدام قبلی‌تان را در صورت امکان باز می‌گرداند (برای اقدم‌های دارای پیوند «واگرد» قابل استفاده است)

کلیدهای ترکیبی جیمیل

‫برایراحتی کار در Gmail، علاوه بر میانبر هایی که در بالا به آن ها اشاره شد می توانید از کلیدهای ترکیبی زیر نیز استفاده کنید:

کلید میانبر	مفهوم	اقدام
Tab‏ سپسEnter‏	ارسال پیام	بعد از نوشتن پیام، از این ترکیب برای ارسال آن استفاده کنید.
y‏ سپس o‏	بایگانی و رفتن به بعدی	مکالمه‌تان را بایگانی می‌کند و به مکالمه بعدی می‌رود.
g‏ سپس a‏	برو به «همه ایمیل‌ها»	شما را به «همه ایمیل‌ها» می‌برد، سایت ذخیره‌سازی همه ایمیل‌هایی که تاکنون ارسال یا دریافت کرده‌اید (و حذف نکرده‌اید).
g‏ سپس‏s‏	برو به موارد «ستاره دار»	شما را به همه مکالمه‌هایی می‌برد که ستاره‌گذاری کرده‌اید.
g‏ سپس c‏	رفتن به «مخاطبین»	شما را به فهرست مخاطبین می‌برد.
g‏ سپس ‏d‏	برو به «پیش‌نویس‌ها»	شما را به همه پیش‌نویس‌هایی می‌برد که ذخیره کرده‌اید.
g‏ سپس ‏l‏	برو به «برچسب»	شما را به جعبه جستجویی می‌برد که اپراتور «برچسب:» در آن پر شده است.
g‏ سپس i‏	برو به «صندوق ورودی»	شما را به صندوق ورودی بازمی‌گرداند.
g سپس t	برو به «ایمیل ارسال شده»	شما را به همه ایمیل‌هایی می‌برد که ارسال کرده‌اید.
* سپس a	انتخاب همه موارد	همه ایمیل‌ها را انتخاب می‌کند.
* سپس ‏n‏	انتخاب هیچکدام	همه ایمیل‌ها را از حالت انتخاب خارج می‌کند.
* سپس r	انتخاب موارد خوانده شده	همه ایمیل‌هایی را که خوانده‌اید، انتخاب می‌کند.
* سپس u‏	انتخاب موارد خوانده نشده	همه ایمیل‌های خوانده نشده را انتخاب می‌کند.
* سپس ‏s‏	انتخاب موارد ستاره‌دار	همه ایمیل‌های ستاره‌دار را انتخاب می‌کند.
* سپس t‏	انتخاب موارد بدون ستاره	همه ایمیل‌های بدون ستاره را انتخاب می‌کند.

هشتگ چیست و چه کاربردهایی دارد؟

مدتی قبل مرکز تدوین فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد واژه هشتگ (Hashtag) را که در میکروبلاگ ها و شبکه های اجتماعی مورد استفاده قرار می گیرد، به مجموعه لغات خود اضافه کرد و در توضیح آن نوشت: «هشتگ در حالت اسم (در سایت های اینترنتی شبکه های اجتماعی و ابزارها) یک کلمه یا عبارت است که قبل از ترکیب علامت گذاری می شود تا پیام های مرتب یا مشخص با این موضوع شناسایی شود؛ (همچنین) زمانی که به صورت مجزا به کار می رود، نماد # نیز مورد استفاده قرار می گیرد». 


به نقل ازبرترین ها؛ این مرکز همچنین به یک پست منتشرشده در شبکه اجتماعی توییتر در آگوست 2007 اشاره کرد و آن را نقطه تولد هتشگ خواند. اگر بخواهیم معنی دقیق تری از هشتگ داشته باشیم، آن را کلمه یا عبارتی متشکل از حروف و اعداد می دانند که بین آنها فاصله ای وجود ندارد و در ابتدای آن از نماد # استفاده می شود تا امکان شناسایی این موضوع برای دیگر اعضای شبکه اجتماعی آسان شود. 

هشتگ دقیقا نوعی برچسب است که در شبکه های اجتماعی فیس بوک، توییتر، گوگل پلاس، اینستاگرام، VK و... روی موضوعات مختلف زده می شود تا هر زمان که نیاز باشد، بتوانیم مجموعه ای از اطلاعات را در مورد موضوع به خصوصی در اختیار بگیریم. برای مثال اگر قرار باشد نام هفته نامه «عصر ارتباط» در شبکه های اجتماعی علامت گذاری شود، آن را این گونه می نویسند: AsreErtebat#

با این اتفاق زمانی که کاربران مختلف مطلبی را به نقل از هفته نامه «عصر ارتباط» منتشر می کنند یا در مورد این نشریه توضیح می دهند، با کلیک کردن روی هشتگ مذکور می توانید همه آنها را به صورت یکجا در اختیار داشته باشید.

اولین هشتگ

علامت # که از ابتدا متعلق به حوزه فناوری اطلاعات بود، در ادوار مختلف معانی و کاربردهای متفاوتی به خود گرفت. برای مثال در ابتدای دهه 1970 این علامت برای آدرس دهی سریع در زبان برنامه نویسی PDP-11 استفاده می شد. در سال 1978، برایان کرنیگان و دنیس ریچی از # در زبان برنامه نویسی C استفاده کردند تا کلیدواژه های خود را به کمک آن مشخص کنند. پس از گذشت مدتی این علامت در دستگاه های تلفن برای خاتمه دادن به پیام های صوتی مورد استفاده قرار گرفت و سپس به صورت رسمی وارد شبکه IRC شد تا تمام کانال ها و موضوعات این شبکه با علامت مذکور شناسایی شوند.

شبکه IRC باعث شد # بین مردم جهان محبوب تر شود و کریس مسینا یک برنامه نویس حوزه نرم افزارهای متن باز به این نتیجه رسید که می تواند از آن در شبکه اجتماعی توییتر استفاده کند تا موضوعات مختلف را با آن علامت گذاری کند. او نخستین موضوع با این علامت را در 23 آگوست 2007 با این مضمون نوشت: «نظر شما در مورد اینکه از # برای مشخص کردن گروه ها استفاده کنیم چیست؟»

این نقطه آغاز ورود هشتگ به شبکه های اجتماعی بود و اگرچه در ابتدا توییتر آن را به صورت تخصصی مورد استفاده قرار می داد، اما طولی نکشید که دیگر پلتفرم ها نیز از آن استفاده کردند تا کاربرانی که هیچ آشنایی با یکدیگر ندارند، آسان تر بتوانند پیرامون یک موضوع با همدیگر صحبت کنند.

ایجاد هشتگ

اگر شما هم یکی از اعضای شبکه های اجتماعی هستید، به طور قطع با هشتگ برخورد کرده اید. پلتفرم های اجتماعی از این کاربرد برای آگاهی بخشی بیشتر در مورد موضوعات مختلف استفاده می کنند و نتایج حاصل از یک مطالعه جدید نشان داده است که در 25 درصد موارد موضوعی که هشتگ گذاری شده، به اشتباه در زمینه دیگر مورد استفاده قرار می گیرد و به همین دلیل بهتر است که نحوه ایجاد هشتگ به درستی آموخته شود. 

یک هشتگ می تواند کلمه معمولی، مخفف، اصطلاح، ترکیبی از عدد و حروف یا عبارت باشد. اگر قرار است یک جمله یا عبارت را در زمینه خاص هشتگ گذاری کنید، توجه داشته باشید که ین کلمه از هیچ فاصله ای نمی توان استفاده کرد. تمامحروف و اعداد باید پشت سر هم نوشته شوند و به جز علامت # که در ابتدای موضوع مورد نظر قرار می گیرد، می توان داخل آن نیز علایم دیگر را به کار برد. تمامی هشتگ ها در شبکه های اجتماعی مختلف با علامت # آغاز می شوند و پس از آن بدون هرگونه فاصله عبارت موردنظر با قانونی که گفته شد، آورده می شود.

تمامی کاربران اجازه دارند انواع هشتگ ها را با موضوعات متفاوت ایجاد کنند و شما نیز می توانید یک یا چند هشتگ در زمینه های مختلف داشته باشید. اما مهم ترین کاری که پیش از این اتفاق باید انجام دهید، تفکر در مورد موضوعی است که آن را با علامت # متمایز می کنید. عبارتی که به این صورت برچسب گذاری شده است می تواند بخشی از یک متن باشد که شما آن را نوشته اید و از این طریق می کوشید موضوع موردنظر را پررنگ تر جلوه دهید.

به هر حال، هنوز هیچ مرکز پلیس اینترنتی راه اندازی نشده است تا اوضاع هشتگ ها را ساماندهی کند و به همین دلیل از نظر فنی هیچ محدودیتی برای ایجاد موضوعات مختلف در این زمینه وجود ندارد. اما بهتر است برای این کار مطمئن شوید که موضوع موردنظر شما قبلا هشتگ گذاری نشده باشد و به عبارت دیگر، موضوعی را با علامت # برچسب بزنید که اختصاصی و واحد باشد و کاربران دیگر را دچار گمراهی کند.

با توجه به اینکه هشتگ می تواند مخفلف یک عبارت یا چند کلمه پشت سر هم باشد، سعی داشته باشید که این کار را به دقت انجام دهید و موضوعی را درنظر بگیرید که کاربران برای خواندن آن با مشکل مواجه نشوند. خوانا بودن هشتگ ها از مهم ترین مواردی است که می تواند خوانندگان زیادی را جمع کند و اطلاعات مختلف پیرامون آن جمع آوری شود.

به هر حال در بسیاری از موارد به جای آنکه موضوع جدیدی را برچسب گذاری کنید، می توانید هشتگ های موجود را مورد استفاده قرار دهید. در برخی موارد با یک جست و جوی ساده مشخص می شود که قبل از شما دیگر کاربران موضوع موردنظر را برچسب گذاری کرده اند و در چنین شرایطی به راحتی می توانید مطلب موردنظر خود را به آنچه دیگر کاربران نوشته اند، اضافه کنید.

در برخی شرایط یک هشتگ برای اتفاق خاصی به وجود می آید که پس از گذشت مدتی اهمیت خود را از دست می دهد و دیگر مطلبی پیرامون آن نوشته نمی شود که امکان از بین بردن آن وجود دارد. همچنین برخی مطالب می توانند دو یا چند هشتگ را شامل شوند که البته گفته می شود این اتفاق خواندن مطلب را دشوارتر می کند و مخاطب را با مشکلات فراوان مواجه می کند.

هشتگ های ارزشمند

نتایج حاصل از آخرین مطالعات نشان داده است 70 درصد هشتگ های موجود در شبکه های اجتماعی مختلف را کاربران موبایلی ساخته اند و 30 درصد بقیه نیز از طریق رایانه های رومیزی و لپ تاپ ها ایجاد شده است. 

در توییتر، مطالبی که هشتگ گذاری شده اند، 55 درصد بیشتر از دیگر مطالب بازنشر می شوند و بیش  از 50 درصد کاربران اگر مطلع باشند که هشتگ موردنظر از طرف شرکت های تبلیغاتی ارایه شده است و برای آنها منفعت دارد، به صورت مجدد آن را انتشار می دهند. این بررسی که در مرکز Online Circle انجام شده است، نشان می دهد که کاربران به ترتیب در کشورهای آمریکا، برزیل، بریتانیا، هلند، مکزیک، کانادا، استرالیا، ژاپن، شیلی و اندونزی بیش از دیگران از هشتگ استفاده می کنند و موضوعات خود را در شبکه های اجتماعی یا دسته بندی و علامتگذاری ارایه می دهند.

کارشناسان مرکز Online Circle در بررسی های خود متوجه شدند که چرا کاربران شبکه های اجتماعی تا این حد به هشتگ گذاری علاقه دارند و ترجیح می دهند موضوع موردنظر خود را با اتیکت های مجازی متمایز کنند. دلایل این اتفاق در شش بخش زیر آورده شده است:

- از این فرایند استفاده می کنند تا یک موضوع را داغ کنند یا آغاز یک گفت و گوی اینترنتی را باعث شوند. این اتفاق می تواند در زمینه های مختلف صورت بگیرد. برای مثال، در جریان حمله تروریست ها به نشریه فرانسوی «شارلی ابدو»، هشتگ بیشترین تاثیر را در داغ شدن این موضوع روی شبکه های اجتماعی برجا گذاشت.

- از آن برای رقابت هرچه بیشتر استفاده می کنند. زمانی که یک موضوع با # متمایز می شود، افراد مختلف می توانند در زیرمجموعه آن نظرات خود را اعلام کنند. این کار باعث می شود تا مشترکان شبکه های اجتماعی در مقابل یکدیگر قرار بگیرند و با انجام بحث های مختلف، به طرف مقابل ثابت کنند که نظر آنها درست تر است. این هشتگ ها می توانند در جست و جوگرهای اینترنتی هم شناسایی شوند.

- فضایی برای میزبانی از گفت و گوهای اینترنتی به وجود می آورند. این فضا را می توانند شرکت های تبلیغاتی با مراکز ارایه محصولات مختلف به وجود آورند تا شما پیش از خرید کالا، تمام سوالات خود را بپرسید و در کوتاه ترین زمان، بهترین پاسخ ها را دریافتکنید. کاربرانی که از هشتگ شما استفاده می کنند نیز می توانند از طریق ابزارهای موجود در شبکه های اجتماعی گفت و گوهایی را انجام دهند.

- می توان از این طریق اطلاعات دریافت کرد. با این اتفاق اگر در شبکه اجتماعی به دنبال موضوع خاصی هستید و قصد دارید پیرامون آن اطلاعات کسب کنید، هشتگ در کوتاه ترین زمان شما را به مقصد می رساند و اطلاعاتی را که از منابع مختلف منتشر شده اند، به صورت یکجا ارایه می دهد.

- برای سازماندهی توییت ها و مطالب منتشرشده در شبکه اجتماعی از آن استفاده می شود. هشتگ به شما کمک می کند پست هایی را که با دیگران به اشتراک می گذارید ساماندهی کنید و به آسان دریابید در زمینه فعالیت تخصصی تان چه موضوعات دیگری منتشر شده است. شما همچنین می توانید هشتگ های مشابه را که دیگر کاربران منتشر کرده اند برای آگاهی بیشتر در اختیار بگیرید.

- افزایش تعداد هواداران یا دوستان در شبکه های اجتماعی را باعث می شود. این کار به شما کمک می کند موضوعات موردنظر کاربران را برچسب گذاری کنید تا آنها به راحتی بتوانند شما را پیدا کنند و ارتباط نزدیک تری با شما داشته باشند. با این اتفاق می توانید برند یا محصول خود را به صورت گسترده تر معرفی کنید و مشتریان بیشتری را پوشش دهید.

به هر حال، از زمان تولد هشتگ در شبکه های اجتماعی کمتر از هشت سال می گذرد و با این وجود 57 درصد ویدیوهای یوتیوب، 30 درصد اخبار جهانی و 65 درصد مطالب منتشرشده از سوی کاربران عمومی با برچسب # به انتشار می رسند و کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که در تولد 10 سالگی هشتگ می توان شاهد آن بود که بیش از 80 درصد مطالب منتشرشده در شبکه های اجتماعی را هشتگ ها به اطلاع عموم برسانند.

با این پنج قابلیت مخفی در واژه پرداز Word آشنا شوید

واژه پرداز مایکروسافت قطعا یکی از ابزارهایی است که بسیاری از کاربران هر روزه چندین بار به آن مراجعه کرده و از امکانات آن بهره میبرند. دانستن نکاتی چند از این واژه پرداز قدرتمند میتواند کار با آن را بسیار ساده تر از همیشه سازد و از آنجایی که Word از این نکته ها به وفور دارد، ما تصمیم گرفتیم که چند نمونه از آنها را برای شما بازگو کنیم.

به گزارش «تابناک» باز کردن واژه پرداز Word و شروع به تایپ کردن در آن کاری است که اغلب ما کاربران به شکل روزانه با این واژه پرداز صورت میدهیم. اما امکانات فوق العاده و کم نظیری در این نرم افزار وجود دارد که بهره گیری از آنها میتواند تجربه ای کاملا متفاوت از کار با آن را رقم بزند و بر عکس محروم ماندن از آنها هرچند به اصل ماجرا خللی وارد نمیکند اما به معنی محروم ماندن از امکانات حرفه ای این واژه پرداز است.

در اینجا ما چند نمونه از امکانات مخفی و جالب توجه Word 2013 را برای شما معرفی میکنیم:

ایجاد فضای کافی در Word

نگارش نیازمند فضا و اتفاقا یک فضای خلوت و آرام است. واژه پرداز Word البته با امکانات زیادی که در اختیار کاربران قرار میدهد، تا حدی این فضای کاری را محدود کرده است، اما شما میتوانید با یک میانبر ساده، فضای کاری خود را کاملا خلوت کنید. این میانبر در واقع کلید Ctrl + F1 است که روبان ابزار را مخفی میکند تا فضای نگارش شما به اندازه کافی خلوت باشد.

همچنین میتوانید بر روی دکمه تنظیمات نمایش روبان کلیک کرده و با انتخاب گزینه Auto-Hide Ribbonبه شکل خودکار روبان را مخفی کنید:

همچنین قابلیت Read Mode که مخصوص به تبلت ها و Touch Screen ها طراحی شده به کاربران تبلت ها این امکان را میدهد که در یک فضای کاملا شخصی شده برای این دستگاه ها به کار ویرایش و نگارش بپردازند. این قابلیت از طریق میانبر Alt + W-F (کلیدهای W و F را همزمان فشار دهید) و یا از طریق منوی View و انتخاب گزینه Read Mode قابل دسترسی است:

نوشتن معادلات ریاضی در Word

در واقع تنها نرم افزار Excel نیست که فرمول های ریاضی آن کاربردی و جالب توجه است. بلکه Equation Editor همواره بخشی مهم از واژه پرداز Word بوده است. در Word 2013 این بخش تحت عنوانEquation و در ذیل قسمت Insert در روبان قابل دسترسی است:

همچنین از نوار ابزار این قسمت میتوانید برای ایجاد معادلات فرمول های پیچیده خاص خود در ریاضیات، فیزیک و شیمی بهره بگیرید. این در کنار تعداد قابل توجهی از فرمول ها و معادلات شناخته شده ای است که Word آنها را تنها با یک کلیک در اختیار شما قرار میدهد.

ذخیره سازی 24 آیتم در کلیپ بورد

بر خلاف ویندوز Word این قابلیت را دارد که 24 متن را در کلیپ بورد ذخیره کند. برای دسترسی به این قابلیت در روبان و در زیر قسمت Home بر روی فلش Clipboard کلیک کنید تا پنل مورد نظر در سمت چپ نمایان شود. همچنین میتوانید به شکل مستقیم از میانبر Ctrl + C دوبار برای نمایش این پنل استفاده کنید. این قابلیت بسیار کاربردی است و به شما اجازه میدهد که آیتم ها و متن های متفاوتی را چندین بار کپی کرده و در جایگاه مخصوص خود بچسبانید:

استفاده از مترجم لغات و متن در Word

واژه پرداز Word از مترجم مایکروسافت برای ترجمه بهره میگیرد. در Word 2013 میتوانید از قابلیتTranslate در ذیل بخش Review در روبان استفاده کنید. با این کار تب Research نمایان میشود که به شما اجازه انتخاب زبان مورد نظر را میدهد. به این ترتیب میتوانید یک لغت، بخشی از متن یا تمامی متن مورد نظر را ترجمه کنید و نتیجه را در مرورگر خود ببینید:

استفاده از قابلیت مخفی سازی متن

قابلیت متن مخفی یا Hidden Text در واقع متنی غیر قابل پرینت و چاپ است که کاربرد های خاص خود را دارد. برای مخفی سازی بخشی از متن در Word بعد از انتخاب متن مورد نظر، در روبان و در ذیل بخش Font بر روی فلش Font کلیک کنید یا مستیم از میانبر Ctrl + D استفاده نمایید:

سپس در پنجره Font تیک گزینه Hidden را بزنید:

شما نیز اگر قابلیت های دیگری در Word برای بهبود کارایی و سرعت بخشیدن به نگارش و ویرایش میشناسید، آن را با ما و سایر کاربران در بخش نظارت به اشتراک بگذارید.

هر آنچه باید از رجیستری ویندوز و ساختن کلیدها در آن بدانید

رجیستری ویندوز، یکی از اسرار‌آمیز‌ترین نقاط این سیستم عامل است؛ جایی که کاربران را قادر می‌سازد ‌تقریبا همه سیستم‌عامل را تحت مدیریت و تغییر و تحول قرار دهند؛ هر چند از آغاز کار سیستم‌عامل رجیستری در پشت صحنه فعال است، بسیاری از کاربران اطلاعات اندکی از آن دارند. پس بگذارید شما را همانند کاربران حرفه‌ای با این نقطه اسرار‌آمیز سیستم عامل ویندوز آشنا سازیم.

به گزارش «تابناک»، رجیستری در ویندوز، ‌چیزی نیست جز مجموعه‌ای از تنظیمات و پیکر‌بندی‌ها گوناگون که در ارتباط با خود سیستم عامل، برنامه‌ها و کاربران هستند. می‌توانید آن را مشابه یک پایگاه داده‌ای از تنظیمات فرض کنید که همه اطلاعات مهم را در خود جای داده است. 

این اطلاعات شامل همه نوع از جمله اطلاعات سخت‌افزار‌ها، تنظیمات برنامه‌ها، نرم‌افزارهای نصب شده، پروفایل کاربران و مانند آن است. از آنجا‌ که همه این اطلاعات ‌یکجا ذخیره شده‌اند، ‌ویندوز‌ مدام به رجیستری رجوع می‌کند و این موضوع رسیدگی ویندوز به تنظیمات و پیکر‌بندی‌ها را سریع و آسان می‌سازد.

اجزای سازنده رجیستری ویندوز

رجیستری ویندوز از سه جزء اساسی تشکیل شده است؛ کلید‌های سطح اصلی یا Root، کلید‌ها و مقادیر یا Value. کلیدهای سطح روت؛ جایی ‌که همه کلید‌ها را میزبانی می‌کند و کلید‌ها، هر یک مقادیر یا Value‌های مخصوص به خود را دارند. برای درک این هر سه می‌توانید به درایو، پوشه و فایل فکر کنید. 

پنج کلید سطح روت در رجیستری ‌هر یک وظایف و مقاصد خاص خود را دارند. بگذارید به شکل خلاصه آن‌ها را معرفی کنیم.

HKEY_CLASSES_ROOT (HKCR): این کلید سطح روت از سوی ویندوز برای مدیریت Object Linking and Embedding یا‌‌ همان OLE که برای برنامه‌نویسان کاملا آشناست و همچنین برای ارتباط فایل‌ها با برنامه‌ها استفاده می‌شود. در این سطح ویندوز تمامی فایل‌های شما را با برنامه‌های مرتبط با آن‌ها پیوند می‌دهد. در نتیجه شما قادر به باز کردن فایل‌ها و تعامل با آن‌ها هستید.

HKEY_CURRENT_USER (HKCU): در این بخش، همه ‌اطلاعات مربوط به تنظیمات و پیکر‌بندی‌های در ارتباط با کاربر فعلی ذخیره می‌شود؛ یعنی کاربری که اکنون در ویندوز Log in است. نه تنها سیستم عامل، بلکه سایر برنامه‌ها نیز اطلاعات مربوط به کاربر را در این قسمت از رجیستری ذخیره می‌کنند.

HKEY_LOCAL_MACHINE(HKLM): این بخش شامل اطلاعات مربوط به همه تنظیمات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و مانند آن، بدون در نظر گرفتن کاربر یا User است. از آنجا‌ که این قسمت اطلاعات جامع سیستم را در خود دارد، یکی از قسمت‌هایی است که بسیار مورد ارجاع ویندوز قرار می‌گیرد.

HKEY_USERS(HKU): همان گونه که از نام این کلید روت می‌توان دریافت، این بخش مربوط به ذخیره اطلاعات همه کاربران سیستم عامل، اعم از کاربر فعلی و سایر کاربران است. تفاوت آن با HKCU در این است که اطلاعات همه کاربران و نه فقط کاربر فعلی Log in شده را در خود دارد.

HKEY_CURRENT_CONFIG(HKCC): این کلید روت، یک لینک به تنظیمات Current Hardware Profileدر HKLM است و در نتیجه می‌توان آن را یک کلید روت کاذب دانست.

مقادیر کلید‌‌ها

هر یک از این روت‌ها‌، کلید‌های خاص خود را دارند و هر کلید مقادیر مخصوص به خود‌. برای هر کلید در رجیستری، می‌توان شش مقدار متفاوت تعیین کرد، که این مقادیر کاملا بستگی به برنامه یا پیکر‌بندی مورد نیاز و مقصد دارد.

این مقادیر عبارتند از:

String Value: ‌اطلاعات متنی و قابل خواندن یک خطی هستند که از نمونه بارز آن‌ها، می‌توان به مسیر پوشه‌ها و فایل‌ها اشاره کرد. این مقادیر از جمله گونه‌هایی هستند که در رجیستری به وفور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

Binary Value: همان گونه که از نام آن بر‌می‌آید، این مقادیر تنها از داده‌های باینری (صفر و یک) تشکیل شده‌اند و معمولا برای خاموش یا روشن کردن (فعال و غیر فعال کردن) تنظیمات به کار می‌روند.

DWORD Value (32-bit): این مقادیر دقیقا مشابه مقادیر باینری بوده، ولی در عین حال، قادر به ذخیره مقادیری از نوع Integer در دامنه ۳۲ بیت هستند. این مقادیر برای کار با سیستم‌های ۳۲ بیتی طراحی شده‌اند؛ هر چند می‌توان از آن‌ها برای سیستم‌های ۶۴ بیتی در حالت Backward نیز استفاده کرد.

QWORD Value (64-bit): دقیقا مشابه DWORD بوده اما محدوده ذخیره‌سازی داده‌های Integer در آن‌ها ۶۴ بیت است‌ و مسلما برای کار با سیستم‌های ۶۴ بیتی طراحی شده‌اند.

Multi-String Value: اگر مقادیر String برای ذخیره یک خط اطلاعات متنی بودند، این نوع مقادیر قادر به ذخیره چند خط اطلاعات متنی هستند.

Expandable String Value: دقیقا مشابه مقادیر String بوده، ولی قادر به ذخیره متغیرهای محیطی نیز هستند. برنامه نویسان با این متغیرها به خوبی آشنایی دارند.

تعریف کلید‌ها و مقادیر جدید در رجیستری

ساخت کلید‌ها و مقادیر جدید در رجیستری، بسیار ساده و بدون هیچ پیچیدگی است؛ اما پیش از هر اقدام و تغییری در رجیستری، حتما یک کپی و نسخه پشتیبان از آن تهیه کنید، زیرا هر گونه تغییر نابجا یا پاک کردن کلید‌ها، می‌تواند منجر به خطاهای اساسی در سیستم عامل شود.

برای ایجاد یک کلید جدید، نخست باید هدف از ایجاد این کلید و‌ جایگاه مربوط به آن در کلیدهای روت اصلی را بدانید. بعد از آن کافی است ‌روی کلید روت اصلی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه New و سپس گزینه Key را انتخاب کنید. در این حالت کلید جدیدی ایجاد می‌شود که شبیه ‌یک پوشه بوده و نامی نظیر New Key # دارد. این نام به سادگی قابل تغییر است.

پس از ایجاد کلید جدید، برای ایجاد مقدار یا مقادیر مورد نیاز آن، بر روی پنل سمت راست کلیک راست کنید و مقدار مورد نظر را ـ بر اساس هدف و نیاز خود ـ انتخاب کنید. بعد از ایجاد مقدار، نام آن را مشخص کنید. توجه داشته باشید ‌اگر در پنل سمت راست به جای مقدار، گزینه Key را انتخاب کنید، ویندوز‌ خودکار یک Sub-Key را برای کلید فعلی ایجاد می‌کند.

وقتی مقدار جدید را ایجاد و نام‌گذاری کردید، باید داده مربوط به آن را نیز وارد کنید. بر روی مقدار ایجاد شده دو بار کلیک ‌و در قسمت Value Data داده مورد نظر را وارد کید. این داده بستگی به هدف شما و یا تنظیمات مورد نظر دارد.

این کلیتی از رجیستری ویندوز و کار با کلید‌ها و مقادیر در آن است. بی‌گمان همان گونه که خود متوجه شدید، ایجاد کلید‌ها و مقادیر جدید در رجیستری، نیازمند اطلاعات بیشتر از نحوه کار سیستم عامل و همچنین وابسته به هدف خاص شماست. برنامه نویسان با رجیستری ویندوز بسیار سر و کار دارند که البته بخش اعظمی از این ارجاع و نیاز از طریق توابع و کلاس‌های موجود در زبان‌های برنامه‌نویسی رفع می‌شود. 

اما درک کلیتی از کار رجیستری، به هر کاربر‌ این امکان را می‌دهد که در صورت نیاز و با کمی اطلاعات حاشیه‌ای و تکمیلی، بتواند مشکلات یا خطاهای ویندوز را بر‌طرف کرده یا خود اقدام به ایجاد تغییرات و تنظیمات جدید در سیستم عامل کند.

هر آنچه ‌باید در‌باره اینستاگرام و کار با آن بدانید

شبکه اجتماعی اینستاگرام، از آن دسته‌ شبکه‌های اجتماعی است که بنا به دلایلی، ‌امروزه مورد توجه بسیاری از کاربران در سراسر جهان است. شاید برای کار با این شبکه اجتماعی، نیاز به اطلاعات چندانی نباشد، ولی برای بسیاری از کاربرانی که اکنون می‌خواهند به این شبکه اجتماعی بپیوندند، نحوه استفاده از تگ‌ها و فیلتر‌ها و تغییرات در عکس و فیلم و به اشتراک‌گذاری و... نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. حتی اگر هم اکنون نیز جزوی از اعضای این شبکه اجتماعی هستید، شاید نکاتی باشد که از آن‌ها بی‌خبرید.

به گزارش «تابناک»، اکنون شبکه اجتماعی اینستاگرام بیش از ۵۰ میلیون کاربر در سراسر جهان دارد و بی‌دلیل نیست که فیس‌بوک این شبکه اجتماعی را به بهای یک میلیارد دلار خریداری کرده است. از زمانی که «کوین سیستروم» و «مایک کریگر» این شبکه را در سال ۲۰۱۰ راه اندازی کرده‌‌ تا به امروز اقبال بسیاری به خود دیده ‌و هر روزه شمار بیشتری از کاربران به ‌اعضای آن می‌پیوندند. 

شاید شما نیز قصد پیوستن به این شبکه اجتماعی را داشته باشید و یا آنکه هم اکنون جزوی از اعضای آن هستید. به هر ترتیب، نکاتی در کار با اینستاگرام وجود دارد که اشراف به آن‌ها می‌تواند تا حد زیادی تجربه کاری متفاوتی از این شبکه اجتماعی محبوب را در اختیار شما گذارد.

بخش نخست: نصب و راه‌اندازی اینستاگرام

۱ ـ قدم اول دانلود و نصب نرم افزار اینستاگرام است. برای دانلود این ابزار برای اندروید به اینجا و برای iOSبه اینجا مراجعه کنید. کاربران ویندوز فون نیز می‌توانند در Store به دنبال برنامه اینستاگرام گشته و نسخه Beta را که البته امکانات کامل دارد، دانلود کنند. همچنین با اینکه هنوز نسخه دسکتاپ برای این شبکه اجتماعی منتشر نشده، تعدادی از نرم‌افزارهای رایگان برای کار با اینستاگرام از روی دسکتاپ نیز وجود دارد همچون Gramblr اینجا.

۲ ـ قدم دوم ایجاد یک حساب کاربری برای کار با این شبکه اجتماعی است. برای این کار از داخل App بر ‌دکمه Sign Up ضربه بزنید و نام کاربری، گذرواژه، شماره تلفن (اختیاری) و همچنین تصویری از خود را انتخاب و وارد کنید تا حساب کاربری شما ایجاد شود. همچنین در بخش About می‌توانید تعدادی اطلاعات شخصی از خود را نیز وارد کنید.

۳ ـ بعد از آن نیاز است، ‌دوستان خود را در این شبکه اجتماعی پیدا کرده و به اصطلاح آن‌ها را Follow کنید. همچنین می‌توانید مخاطبین خود را از فیس‌بوک و توئیتر وارد کرده یا به سادگی نام آن‌ها را برای پیدا کردن و Follow وارد کنید. همچنین می‌توانید سایر افرادی که از دوستان شما نیستند، برای Follow کردن برگزینید. این کار باعث می‌شود، ‌پست‌های این افراد در Newsfeed شما نمایش داده شود.

۴ـ ابزار Instagram Direct امکانی است که با بروزرسانی جدید به این شبکه اضافه شده ‌و شما می‌توانید به وسیله آن‌، پست‌های خود را برای نمایش به همه Follower‌ها یا تعدادی از آن‌ها کنترل کنید. برای این کار ‌روی تب Direct ضربه بزنید و مخاطبانی که قصد به اشتراک گذاری پست با آن‌ها را دارید، انتخاب نمایید. 

بخش دوم: استفاده از تب‌ها و گردش در اینستاگرام

۱ ـ گردش در تب Feed. در تب Feed قادر هستید که پست‌های ارسال شده توسط همه مخاطبین خود را مشاهده کنید. البته آن قسمتی که با شما نیز به اشتراک گذاشته شده است. تب Feed ‌همان تبی است که با آیکون یک خانه نمایش داده شده است. همچنین می‌توانید با ضربه زدن بر ‌دکمه Refresh پست‌هایی را که به تازگی ارسال می‌شود، ببینید.

۲ ـ استفاده از تب Popular. در این تب می‌توانید پست‌های ارسالی از سایر کاربرانی را ببینید که در جمع مخاطبین شما نیستند؛ اما از سوی جامعه کاربران اینستاگرام مورد توجه قرار دارند. ‌این قسمت مربوط به پست‌هایی است که بیشترین Like را به خود اختصاص داده‌اند. آیکون این تب شبیه به یک ستاره است.

۳ ـ بررسی پست‌های ارسالی خود کاربر. در تب News هر اتفاقی که به شما مربوط باشد، نمایش داده می‌شود. هر بار که مخاطبی یکی از پست‌های شما را Like کند یا برای آن Comment بفرستد، یا به جمع Follower‌های شما بپیوندد، اطلاعات مربوط به آن در این تب نمایش داده خواهد شد. آیکون این تب شبیه ‌آیکون یک Comment با یک قلب در وسط آن است. 

۴ – پسند کردن و ارسال نظر برای پست‌های دوستان. اگر در حال مشاهده پست‌های مخاطبین خود در Newsfeed یا تب Popular هستید، می‌توانید این پست‌ها را پسند یا به اصطلاح Like کرده و برای آن‌ها نظر یا Comment ارسال کنید. برای Like کردن، کافی است دکمه‌ای با آیکون قلب را فشار دهید یا به سادگی دو بار پشت سر هم بر ‌آن پست یا عکس ضربه بزنید. برای ارسال Comment نیز کافی است دکمه مربوط به آن را در کنار دکمه Like فشار دهید.

۵ ـ بررسی پروفایل کاربر. برای دیدن فهرست کاملی از پست‌های ارسالی خود و همچنین مروری برFollower ها و افرادی که شما Follow می‌کنید می‌توانید به تب پروفایل بروید. در این بخش میتوانید همچنین بخشی از اطلاعات خود را در پروفایل ‌ویرایش کنید.

بخش سوم: ارسال تصویر به اینستاگرام

۱ـ انتخاب تصویر برای ارسال. برای ارسال عکس به اینستاگرام می‌توانید بر ‌دکمه Share ضربه بزنید. این کار به شما اجازه می‌دهد تا ‌عکاسی کرده و یا یک تصویر موجود بر روی حافظه را برای ارسال انتخاب کنید.

اگر لازم است ‌تصویر مورد نظر را عکاسی کنید، بعد از کلیک ‌روی Share کافی است روی دکمه‌ای که آیکون دوربین دارد ضربه بزنید. بعد از عکاسی تصویر مورد نظر بر دکمه Next ضربه بزنید.

اگر می‌خواهید تصویری ‌از حافظه گوشی آپلود کنید، می‌توانید ‌روی دکمه مربوطه ـ دکمه سمت چپ آیکون دوربین ـ استفاده و سپس عکس مورد نظر خود را انتخاب کنید. سپس می‌توانید بر ‌دکمه nextضربه بزنید.

۲ ـ ویرایش عکس. اینستاگرام قابلیت‌های ویرایشی چندانی ندارد. می‌توانید تصویر مورد نظر را بچرخانید، یک قاب به آن اضافه کنید، همچنین چندین فیلتر مختلف وجود دارد که می‌توانید یکی از آن‌ها یا ترکیبی از آن‌ها را برای تصویر مورد نظر خود انتخاب کنید. نکته آنکه قاب‌ها تنها در حالتی نمایش داده می‌شوند که شما یک فیلتر را بر ‌عکس خود اعمال نمایید. 

۳ ـ Tilt و Shift. امکان دیگر ویرایشی در اینستاگرام عبارت است از تمرکز بر بخش خاصی از تصویر، به ویژه اگر از دوربین‌های DSLR برای عکاسی استفاده کرده باشید. این گزینه می‌تواند نمای خاصی به تصویر شما ببخشد. آیکون مورد نظر برای این ویرایش در بالای صفحه و شبیه به یک قطره آب است.

‌۴ ـ افزودن اطلاعات یا Caption به تصویر. می‌توانید در قسمت بعد اطلاعاتی مختصر در مورد تصویر را به شکل متن به آن‌ و همچنین سایر اطلاعات نظیر هشتگ‌ها برای جستجوی مورد تصویر و اطلاعات مکان جغرافیایی را در صورت لزوم به تصویر خود اضافه کنید.

همچنین در این بخش می‌توانید چنانچه لازم است، پست خود را بر ‌شبکه‌های اجتماعی دیگر همچون فیس‌بوک یا توئیتر نیز به اشتراک بگذارید.

استفاده از اینستاگرام روی ‌وب

در حال حاضر کاربران قادر هستند که از نسخه تحت وب این شبکه اجتماعی نیز استفاده نمایند و به همین ترتیب اقدام به ویرایش اطلاعات پروفایل خود، گشت و گذار در بین پست‌ها و ارسال پست کنید. برای استفاده از ابزار تحت وب این شبکه اجتماعی به آدرس Instagram. com مراجعه کنید.

افزونه ای فوق العاده برای مدیریت تب ها و کاهش مصرف RAM در گوگل کروم

استفاده از تب ها برای وب گردی تحولی در مرورگرها بوده و به عنوان یکی از مهمترین فاکتورهای وب گردی در مرورگرهای مدرن تلقی میشود. اما باز بودن چندی تب در حین وب گردی ضمن آنکه منجر به سرگیجه کاربران میشود، مصرف حافظه رم را به خصوص در گوگل کروم افزایش میدهد. در اینجا است که ابزارهای مدیریت تب ها در مرورگرها به عنوان یک ضرورت غیر قابل انکار مینماید.

به گزارش «تابناک» گوگل کروم به عنوان یکی از مرورگرهای محبوب و مدرن به عنوان اولین ابزار وب گردی برای بسیاری از کاربران خدمت میکند. اما باز کردن چندین تب در این مرورگر منجر به آن میشود که حافظه RAM در این مرورگر به شدت بالا رفته و در عین حال سردرگمی کاربران را به دنبال داشته باشد.

یکی از افزونه های کاربردی برای این مرورگر، افزونه OneTab است که ضمن آنکه ابزاری مناسب برای مدیریت تب ها تلقی میشود در کاهش مصرف رم در این مرورگر تاثیر به سزایی دارد. با استفاده از این افزونه میتوانید چندین تب را در یک پنجره مدیریت کرده و هر کدام از آنها را به شکل جداگانه یا در قالب یک گروه بازیابی کنید:

این افزونه البته تنها منحصر به مدیریت تب و حافظه رم نیست بلکه کاربران میتوانند مجموعه ای از تب ها را با استفاده از آن با دیگر کاربران به اشتراک بگذارند.

طبق روال معمول برای اضافه کردن این افزونه باید به فروشگاه کروم به آدرس زیر رفته و اقدام به نصب آن بر روی مرورگر خود کنید:

https://chrome.google.com/webstore/detail/onetab/chphlpgkkbolifaimnlloiipkdnihall?hl=en

بعد از نصب آن بر روی کروم آیکون افزونه که شبیه به یک قیف آبی رنگ است در گوشه سمت راست و بالای مرورگز اضافه میشود:

نصب این افزونه به معنی فعال بودن آن است و هیچ نیازی به فرایندهای دیگر نظیر Login کردن یا اقدامات اضافی دیگر نیست. تنها کافی است وقتی که چندین تب را در مرورگر باز کردید، برای سازماندهی به آنها بر روی این آیکون کلیک کنید. در این حالت OneTab اقدام به چیدمان تب ها در یک پنجره میکند که به شما امکان میدهد تا در همان پنجره و با استفاده از چندین گزینه تب ها را مدیریت کنید:

همانگونه که در تصویر فوق مشاهده میکنید، این افزونه هر کدام از تب ها را به شکل جداگانه به عنوان یک لینک نمایش میدهد که به کاربر این امکان را میدهد که هر کدام از تب ها را که نیاز دارد مجددا با کلیک بر روی لینک آن فعال کند. همچنین کاربران میتوانند با کلیک بر روی دکمه های Restore All اقدام به بازیابی تمام تب ها کرده یا با کلیک بر روی Delete all همه تبها را به شکل یکجا ببندد.

از سوی دیگر میتوانید اقدام به بستن هر کدام از این تبها به شکل جداگانه کنید. به این ترتیب که با نگه داشتن ماوس بر روی هر لینک یک ضربدر کوچک در کنار آن نمایش میابد که کلیک بر روی آن منجر به بسته شدن تب مذکور میشود.

علاوه بر این، در گوشه سمت راست و بالای پنجره OneTab فهرستی از گزینه ها را در اختیار کاربر قرار میدهد که در تصویر زیر مشاهده میکنید. برای مثال انتخاب گزینه Bring all tabs back into OneTab منجر به آن میشود که باز کردن هر تب جدید، آن را به فهرست تب ها در OneTab بیفزاید:

همچنین کلیک بر روی گزینه Share all as web page منجر به آن میشود که یک تب جدید با یک آدرس منحصر به فرد ایجاد شود که این آدرس و تب شامل تمام تب هایی است که در فهرست OneTab قرار دارند. به این ترتیب شما میتوانید این لینک و آدرس را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید که به این معنی است که به شکل یک جا میتوانید آدرس چندی وب سایت را در اختیار دوستان و همکاران خود بگذارید:

از سوی دیگر انتخاب گزینه Export / Import URLs تمامی لینکهای موجود در فهرست را در یک تب جداگانه و به شکل متنی در اختیار شما میگذارد که میتوانید اقدام به کپی کردن آنها در یک فایل متنی برای رجوع در فرصت آتی کرده یا آنها را در پنجره جدیدی از OneTab مورد استفاده قرار دهید:

در نهایت گزینه Options شما را با پنجره تنظیمات این افزونه مواجه میسازد که در آن میتوانید کارکرد گزینه ها را بررسی و در صورت لوم تغییر دهید. یکی از گزینه های کاربردی در این صفحه، مربوط به باز کردن تب های تکراری است که میتوانید به OneTab این اختیار را بدهید که از باز شدن تب های تکراری جلوگیری کند:

در نهایت اینکه آنگونه که وب سایت این افزونه مدعی است، به این روش و با مدیریت همه تب ها در یک پنجره کاربران میتوانند تا 95 درصد در مصرف حافظه RAM سیستم خود صرفه جویی کنند. به این ترتیب، در حالی که مجبور به باز کردن چندین تب همزمان در مرورگر هستید، میتوانید بدون نگرانی از کند شدن سیستم وب گردی خود را بهبود دهید.

امکان NFC در گوشی هوشمند و موارد استفاده آن چیست؟

کارت‌های اعتباری شما دیگر موضوعیت ندارد. خرید بلیت مترو و اتوبوس؛ باز هم بی‌معنا می‌تواند باشد. دیگر در فروشگاه‌ها نیازی به‌ پول نقد و کارت اعتباری ندارید. شما قربانی سرقت نیستید. قربانی آینده هستید؛ آینده‌ای که در آن کیف پول و پول نقد، کارت اعتباری، بلیت قطار و اتوبوس و... همگی دیجیتالی شده و در گوشی هوشمند شما قرار دارند.

به NFC یا Near field Communications خوش آمدید! 

به گزارش «تابناک»، NFC یا Near field Communications، ارتباطی از راه نزدیک با WiFi که شاید هم‌اکنون نیز در گوشی هوشمند شما باشد و به زودی قرار است در سطح جهانی و با تأخیر البته در ایران، به یکی از ابزارهای پرکاربرد در گوشی‌های هوشمند تبدیل شود. 

‌‌NFC یکی از ویژگی‌ها و امکاناتی است که اگر به قابلیت‌های آن اشراف داشته باشیم، قطعا گوشی هوشمند بعدی خود را با توجه به داشتن یا نداشتن این امکان انتخاب خواهیم کرد. فراموش نکنید ‌بسیاری از انتقادات کاربران آیفون به نداشتن این قابلیت در این هوشمند بوده است. 

بنابراین، در این گزارش سعی می‌کنیم، خلاصه‌وار قابلیت‌ها و امکانات مربوط به NFC را توضیح دهیم تا بهتر بتوانیم با آینده تجارت و اقتصاد دیجیتالی آشنا شویم.

قابلیت NFC چیست؟

کلید دریافت معنی و کاربرد NFC در خود واژه است: Near Field Communications یا ایجاد ارتباط از نزدیک.‌ NFC مجموعه‌ای از یکسری استاندارد‌ها در دستگاه‌های قابل حمل است و به آن‌ها اجازه بر‌قراری ارتباط رادیویی Peer to Peer می‌دهد که نتیجه آن رد و بدل شدن داده‌ها از طریق گذاردن آن‌ها در کنار هم یا چسباندن آن‌ها به هم است. به شکل خلاصه NFC عبارت است از برقراری ارتباط بین دستگاه‌های نزدیک به هم‌.

NFC خود ناشی از RFID است. RFID یا Radio Frequency Identification تکنولوژی است که فروشگاه‌های بسیار بزرگ و شرکت‌های حمل و نقل برای رصد کالا‌ها از آن استفاده می‌کنند و امواج الکترومعناطیس را برای تبادل اطلاعات به کار می‌گیرد. NFC یک تکنولوژی کاملا مشابه است که تنها تفاوت آن این است که برای گوشی‌های هوشمند در دست مشتریان بهینه‌سازی و استاندارد شده است. این استاندارد‌ها توسط گروهی با نام NFC Forum تعریف و تبیین شده که مجموعه از نوکیا، سونی و Philips هستند. 

پس اگر گوشی هوشمند شما به NFC مجهز باشد، قادر به برقراری ارتباط با سایر گوشی‌های هوشمند واجد NFC یا دستگاه‌های رادار NFC است.

NFC چگونه کار می‌کند؟

تا اینجا متوجه شدیم که NFC وسیله‌ای برای فرستادن داده‌ها از طریق امواج رادیویی است. از این دیدگاه شبیه به WiFi و بلوتوث است، ولی‌ از بلوتوث بسیار سریع‌تر است و با ایجاد مدار الکتریکی، دو دستگاه را با هم ارتباط می‌دهد؛ برای نمونه، سامسونگ Beam از NFC برای ارتباط گوشی‌های هوشمند و سپس از بلوتوث برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کند. 

NFC با دستگاه‌هایی سر و کار دارد که متکی بر انرژی خود برای عملکرد نیستند. مانند رادار‌های بلیت الکترونیکی. فرکانس تبادل داده NFC برابر با ۱۳.‌۵۶ MHz است. 

هم‌اکنون سه استاندارد برای عملکرد NFC وجود دارد: نخست حالت Peer to Peer که به دو دستگاه اجازه تبادل اطلاعات را می‌دهد. دوم حالت Read/Write که به یک دستگاه فعال اجازه برداشت اطلاعات از یک دستگاه منفعل را می‌دهد‌ و حالت سوم‌، شبیه‌ساز کارت که به شما امکان می‌دهد، دستگاه NFC مانند گوشی هوشمند را به عنوان یک کارت اعتباری و یا کارت بلیت الکترونیک استفاده کنید.

کاربرد‌‌های NFC

اکنون ‌با همه این تفاسیر باید پرسید، ‌NFC چه کار‌بردی دارد و چرا برای بسیاری از کاربران وجود آن در گوشی هوشمند از اهمیت بالایی برخوردار است؟ 

همان گونه که گفته شد، شاید ساده‌ترین راه استفاده از این ابزار برای برقراری ارتباط از راه نزدیک، ‌تبادل اطلاعات همچون بلوتوث باشد، ولی این مورد اساسا چیز جدیدی نیست. 

آنچه NFC را به یک ابزار پرکاربرد تبدیل می‌سازد، آینده تجارت الکترونیک است. کافی است تصور کنید که گوشی هوشمند شما بعد از خرید از یک سوپرمارکت و یا فروشگاه بزرگ نقش کارت اعتباری شما را بازی کند‌ و یا به عنوان بلیت الکترونیک مترو یا اتوبوس آن را به دستگاه رادار نشان دهید. 

این کار‌ها هم البته چندان جدید نیست و باید گفت، NFC ارتباط زیادی با IOT یا Internet of things دارد؛ به این معنا که NFC شما را در آینده نزدیک قادر می‌سازد ‌دستگاه‌های هوشمند منزل خود را با آن هدایت کنید. همه این‌ها به این معناست که در آیند‌ه نزدیک NFC گوشی هوشمند شما را ‌به ‌ابزاری بسیار مهم تبدیل خواهد ساخت و در نتیجه‌ باید گفت، خسران از دست دادن گوشی هوشمند نیز چند برابر خواهد بود.

آموزش جیلبریک آی‌اواس ۸.۱.۲ بر روی مک با ابزار PP

باز هم چینی‌ها و باز هم یک جیلبریک دیگر. در شرایطی که چند وقتی از عرضه‌ی جیلبریک TaiG به عنوان تنها ابزار جیلبریک‌کننده‌ی آی‌اواس ۸.۱.۲ می‌گذرد شاهد انتشار ابزار جیلبریک دیگری تحت عنوان PP هستیم. شاید اطلاع داشته باشید که ابزار TaiG در حال حاضر تنها نسخه‌ی ویندوز دارد. گروه چینی سازنده‌ی ابزار PP از همین کمبود استفاده کرده و ابزار جیلبریکی برای سیستم عامل آی‌اواس ۸.۱.۲ عرضه کرده‌اند که تحت سیستم عامل مک کار می‌کند.

به نقل ازاپل اپس؛ همانطور که می‌دانید پس از انتشار هر ابزار جیلبریک جدید گمانه‌زنی‌های مختلفی در خصوص امنیت آن ابزار می‌شود. PP نیز در حال حاضر به طور کامل بررسی نشده و نمی‌توان گفت که ابزاری کاملاً سالم و غیرمخرب است. هر چند احتمال این موضوع پایین است، اما به هر حال فعلاً اظهار نظری از سوی افراد خبره‌ی حوزه‌ی جیلبریک در خصوص آن نشده است.

آموزش جیلبریک آی‌دیوایس مجهز به آی‌آواس ۸.۱.۲ در ادامه آمده است. اما به هر حال در شرایط فعلی باید با اختیار خودتان سمت آن رفته و مشکلات احتمالی آتی را به جان بخرید. در صورتی که نگرانی‌ای در خصوص استفاده از این ابزار نباشد و جزئیات بیشتری در این زمینه منتشر شود شما را مطلع خواهیم ساخت.

آموزش جیلبریک آی‌اواس ۸.۱.۲ به کمک ابزار PP Jailbreak

۱- همانطور که بارها اشاره کرده‌ایم اگر به روش OTA (از طریق اپلیکیشن Settings) به آی‌اواس ۸.۱.۲ آپدیت کرده‌اید ریسک بالانیامدن سیستم عامل بعد از جیلبریک بالاست. بنابراین یا این ریسک را به جان بخرید، یا برای دوری از دردسر یک بار دستگاهتان را به آی‌اواس ۸.۱.۲ ریستور کنید. پس از ریستور سیستم عامل و بکاپ قابلیت Find My iPhone و رمز عبور دستگاه را غیرفعال کرده و آن را در وضعیت AirPlane قرار دهید.

۲- آی‌دیوایستان را از طریق کابل اتصال به کامپیوتر مک متصل کنید.

 

۳- ابزار PP Jailbreak برای مک را از این صفحه دانلود کرده و بر روی کامپیوترتان ذخیره کنید.

 

۴- بر روی فایل دانلودشده با نام ppjailbreak.dmg دابل کلیک کنید تا فایل ایمیل mount شود.

 

۵- از داخل درایو mountشده اپلیکیشن PP越狱.app را کشیده و در پوشه‌ی Applications رها کنید.

 

۶- اپلیکیشن فوق را اجرا کرده و منتظر بمانید تا دستگاهتان شناسایی شود.

 

۷- در گوشه‌ی سمت چپ و پایین صفحه تیک گزینه‌ی مربوط به PP را بردارید.

 

 

 

۸- بر روی دکمه‌ی جیلبریک موجود در میانه‌ی صفحه تپ کنید.

 

۹- در پنجره‌ای که باز می‌شود بر روی گزینه‌ی سمت راست و پایین صفحه تپ کنید تا روند جیلبریک آغاز شود.

 

۱۰- تا اتمام روند جیلبریک منتظر بمانید. پس از اتمام کار تیک سبزرنگی را به نشانه‌ی موفقیت کار خواهید دید. منتظر بمانید که دستگاهتان ریستارت شده و با سیدیا بالا بیاید. حالت AirPlane را غیرفعال‌کرده و سیدیا را باز کنید.

 

در تصویر زیر پکیج جیلبریک غیرقلاده‌ای ساخته‌شده از سوی تیم PP را که پس از جیلبریک با ابزار فوق بر روی دستگاهتان نصب می‌شود را مشاهده می‌کنید:

 

OTG چیست و به چه کار می آید؟

شما هم احتمالا عباراتی مانند این را زیاد شنیده‌اید که «این گوشی از OTG ساپورت می‌کند» یا «این تبلت USB OTG دارد».

به نقل ازگجت نیوز؛ این کلمه ( OTG ) اختصاری، از On-The-Go ریشه گرفته و تقریبا از سال ۲۰۰۱ بر سر زبان‌ها افتاده است. وقتی گفته می‌شود که یک تلفن یا تبلت از OTG پشتیبانی می‌کند، این بدان معناست که آن تلفن یا تبلت می‌تواند در جایگاه میزبان USB عمل کند. در این‌صورت شما قادر خواهید بود به راحتی فلش USB، ماوس یا حتی صفحه کلید خود را به دستگاه وصل کرده و از امکانات آنها استفاده کنید.

این روزها بسیاری از دستگاه‌های اندرویدی از قابلیت USB OTG پشتیبانی می‌کنند. با این حال موارد استثنای زیادی نیز وجود دارند، بنابراین پیش از خرید باید دقت لازم را به خرج دهید. به یاد داشته باشید که برخی تولیدکنندگان ممکن است به جای کلمه OTG از عبارت USB host استفاده کنند.

برای اتصال فلش‌مموری به گوشی یا تبلتی که از OTG پشتیبانی می‌کند، ۲ راه وجود دارد. راه اول این است که نسبت به خرید کابل مبدل مناسب اقدام کنید. این مبدل‌ها معمولا به نام «کابل OTG» شناخته می‌شوند. البته برخی شرکت‌ها این کابل کوچک را به عنوان اقلام همراه، در جعبه موبایل یا تبلت قرار می‌دهند.

راه دوم این است که با خرید یک فلش مموری مجهز به درگاه Micro-USB خود را از کابل OTG بی نیاز کنید. هنگام خرید این فلش‌مموری‌ها باید دنبال کلمه OTG در نام محصول باشید.

چگونگی گرفتن اسکرین شات از صفحه نمایش HTC One M8

یکی از علاقه مندی های دارندگان گوشی های هوشمند، اسکرین شات یا عکس گرفتن از صفحه نمایش و به اشتراک گذاری آن می باشد. گوشی های مختلف روش های متفاوتی دارند و برای عکس گرفتن از گوشی هایHTC خصوصا گوشی HTC One M8 روش مخصوص به خودش را دارد.

به نقل ازبرسام؛ یکی از روش های کلاسیک که بسیاری از دارندگان گوشی های هوشمند از آن با خبر هستند این است که می توان با گرفتن همزمان دکمه Home و یکی از دکمه های بلندی صدا است که بعد از این کار، افکت یا انیمیشنی در گوشی می توان مشاهده کرد که نشان از آن می دهد که عکس گرفته شده است. این عکس در گالری گوشی تحت عنوان Screenshots ذخیره می شود و می توانید عکس ها را در آن جا مشاهده کنید که همزمان نیز عکس گرفته شده در منوی Notification نیز نشان داده می شود که حتی می توان در آنجا آن را به اشتراک گذاشت ، حذف کرد یا آن را ویرایش کرد.

راه دوم نیز برای استفاده از قابلیت عکس گرفتن در گوشی HTC One M8 وجود دارد که راه ترین روش محسوب می شود برای این کار، دو ثانیه دست خودتان را روی دکمه خاموش قرار بدهید و سپس دکمه Home را روی گوشی فشار دهید. دقت کنید که با گذاشتن دست روی دکمه خاموش کردن، گوشی خاموش نشود و با این کار می توانید خیلی سریع از صفحه اسکرین شات بگیرید.