پنج ترفند ساده برای سرعت بخشیدن به گوشی اندروید شما

این روز‌ها با وجود به‌کار‌گیری سخت‌افزارهای بهتر و سریع‌تر در گوشی‌های هوشمند به ویژه از نسل اندروید، شاید سخن ‌از ترفندهایی برای سرعت بخشیدن به گوشی بیهوده باشد؛ اما ‌هنوز ‌هستند کاربرانی که با گوشی‌های هوشمند با سخت‌افزارهای معمولی‌تر کار می‌کنند و قطعا در مواردی مشکل سرعت برای این دست از کاربران، معضلی جدی ‌می‌شود. این ترفند‌ها می‌تواند تا میزان بسیاری در سرعت بخشیدن به گوشی‌های هوشمند مفید باشد.

به گزارش «تابناک»، هر چه بیشتر از عمر گوشی هوشمند اندروید شما می‌گذرد، متوجه می‌شوید که سرعت آن کاهش پیدا می‌کند و دیگر خبری از چالاکی و سرعت روزهای اول نیست. در این گونه موارد، بیشتر کاربران به سرعت به فکر عوض کردن گوشی هوشمند خود افتاده و چاره را در توسل به گوشی‌های هوشمند با سخت‌افزارهای بهتر می‌بینند. 

اما برای این کار عجله نداشته باشید. ما در اینجا چند ترفند و راهکار ساده را به شما آموزش می‌دهیم که می‌تواند در سرعت بخشیدن به گوشی اندروید شما کارساز باشد.

1 – پاکسازی Cache برنامه‌ها

داشتن برنامه‌ها و App‌ها زیاد می‌تواند بسیار کاربردی و جالب باشد؛ اما در طی زمان Cache شدن داده‌های این برنامه بر روی گوشی، شما می‌تواند یکی از اصلی‌ترین عوامل کاهش سرعت گوشی باشد. پاکسازی Cache از طریق Settings گوشی قابل انجام است؛ اما در خصوص بسیاری از نرم‌افزار‌ها، نیاز به ابزارهای جانبی دارید. 

یکی از بهترین App‌ها برای این موضوع App Cache Cleaner است؛ لینک دانلود از Play Store. کافی است بر ‌دکمه Clear کلیک کنید و کار تمام است. این ابزار همچنین از قابلیت پاکسازی خودکار Cache در زمان‌های تعیین شده توسط شما برخوردار است.

۲ – پاکسازی برنامه‌های قدیمی و بلا استفاده

شاید گوشی هوشمند شما پر از برنامه‌های قدیمی و بلا استفاده باشد؛ برنامه‌هایی که البته بیشتر آن‌ها ‌پشت صحنه فعالند و منابع سیستم را از آن خود ‌می‌‌کنند. برخی از این App‌ها هنگام خرید گوشی به شکل پیش فرض ‌روی آن نصب هستند. 

می‌توانید اجرای این برنامه‌ها را در گوشی هوشمند خود و در تنظیمات آن متوقف کنید و همچنین اگر گوشی هوشمند شما روت شده است، می‌توانید همه آن‌ها را پاکسازی کنید. همچنین فراموش نکنید که برنامه‌های قدیمی و بلا استفاده خود را از روی گوشی هوشمند پاک‌ کنید. 

۳ ـ نصب یک App Launcher جدید

هر گوشی اندروید با App Launcher خاص خود مجهز شده ‌که کار آن کنترل دسکتاپ، صفحه Lock Screen و دیگر بخش‌های درونی واسط کاربری است؛ اما در این میان، ابزارهای جانبی دیگری برای این کار هم وجود دارد که با تغییر رویه عملکرد گوشی در این موارد می‌تواند سرعت گوشی شما را افزایش دهد. 

از بهترین نمونه‌های این App Launcher‌ها می‌توان به Nova – لینک دانلود از Paly Store – Apex – لینک دانلود از Play Store – یا Lightning – لینک دانلود از Play Store – اشاره کرد. 

این برنامه‌ها در زمان لازم اجرا می‌شوند و کافی است برنامه جدید را برای عمل انتخاب کنید.

۴ – میانبرها و ویجت‌های غیر ضروری را پاک کنید

ویجت‌ها و میانبر‌ها بخش مهمی از حافظه گوشی شما را به خود اختصاص می‌دهند. در نتیجه هر چه ‌این ابزار‌ها در گوشی کمتر باشد، در نتیجه سرعت گوشی شما بیشتر خواهد بود. ویجت‌ها را می‌توان با لمس طولانی و کشیدن به خارج صفحه یا بر روی آیکون سطل آشغال پاک کرد.

۵ – استفاده پشت صحنه از اینترنت را مدیریت کنید

بیشتر برنامه‌های شما به شکل پیش فرض برای بروزرسانی داده‌ها به اینترنت متصل می‌شوند، مگر آنکه تنظیمات مربوطه را در گوشی خود تغییر داده باشید. این موضوع نه تنها باتری گوشی هوشمند شما را مصرف می‌کند، بلکه سایر منابع سیستم را نیز به کار می‌گیرد و در سرعت گوشی تأثیر‌گذار است. 

برای غیر فعال کردن استفاده از اینترنت پشت صحنه برنامه‌ها این کار‌ها را انجام دهید: به تنظیمات گوشی هوشمند خود بروید‌ و ‌روی Data Usage ضربه بزنید.

از منو‌ ابزار تیک گزینه Auto-sync Data را بردارید.

همچنین برای غیر فعال کردن اینترنت پشت صحنه گوگل و سرویس‌های آن به تنظیمات رفته و در پایین بخش Accounts ‌روی گوگل ضربه بزنید.

در اینجا نام کاربری گوگل خود را می‌بینید. اگر این نام به رنگ سبز باشد، در حالت Sync است و اگر خاکستری باشد، در این حالت قرار ندارد. برای تغییر حالت کافی است ‌روی آن ضربه بزنید.

هرچند این موارد در آغاز ساده به نظر می‌آیند، پس از اعمال ‌آن‌ها خود می‌توانید تأثیر آن‌ها را بر عملکرد گوشی هوشمند خود ببینید. شما چه ابزار‌ها یا ترفندهایی برای سرعت بخشیدن به گوشی‌های هوشمند می‌شناسید؟

با امکانات جدید Task Manager در ویندوز 8 آشنا شوید

ابزار Task Manager در ویندوز برای بسیاری از کاربران ی راه حل نهایی است. در بسیاری از موارد برای خلاص شدن از شر نرم افزارهایی که به اصطلاح فریز شده اند به این ابزار مراجعه میکنیم و در بسیاری از موارد دیگر اطلاعات مصرف منابع سیستم را از آن میگیرم. اما این ابزار در ویندوز 8 و 8.1 کاربردهایی اساسی تر نیز دارد.

به گزارش «تابناک» ابزار Task Manager ویندوز ابزاری بسیار کاربردی برای رصد منابع سیستم و پروسه هایی که در پس زمینه فعالیت میکنند، می باشد. در ویندوز 8 و 8.1 مایکروسافت دستی به سر و روی این ابزار کشیده است و تغییرات بسیار خوب در آن ایجاد کرده است.

اکنون این ابزار از امکانات و قابلیت های کاربردی فراوانی برخوردار است. در این مقاله سعی میکنیم به روش استفاده بهینه و حداکثری را از امکانات این ابزار در ویندوز به شما نشان دهیم:

بعد از اجرای Task Manager – ساده ترین راه کلیک راست بر روی Task Bar و انتخاب Task Managerاست – این ابزار را در حالت حداقلی خود مشاهده میکنید که فهرستی از برنامه های در حال اجرا را نشان میدهد. در این صفحه به سادگی قادر خواهید بود که یک برنامه را با استفاده از دکمه End Taskخاتمه دهید. اما برای دیدن جزئیات بیشتر و حرفه ای تر لازم است که بر روی دکمه More Details کلیک نمایید:

مدیریت پروسه های درحال اجرا

بعد از روفتن به حالت Advanced در تب Process میتوانید تمامی پروسه های در حال اجرا را بر روی سیستم خود مشاهده نمایید. در این تب حتما متوجه شده اید که یک شبه سیستم حرارتی به شما نشان میدهد که کدام پروسه از بیشترین منابع سیستم استفاده میکند. این سیستم جدید Heat Mapنام دارد. هر قدر رنگ تیره تر باشد یعنی پروسه مربوطه از منابع بیشتری استفاده میکند:

نکته خوب در خصوص Task Manager جدید این است که اگر مشخصات و هویت یک پروسه را ندانید میتوانید بر روی ن کلیک راست کرده و گزینه Search Online را انتخاب نمایید. این امر منجر به آن میشود که اطلاعات این پروسه از روی اینترنت برای شما نمایش دهد:

مدیریت عملکرد سیستم

تب Performance جایی است که میتوانید وضعیت عملکرد سخت افزارها را رصد کنید. این بخش به قسمتهایی نظیر CPU، Ethernet، Disk، Memory و ... تقسیم شده است:

همانگونه که در تصویر فوق میبینید برای مثال بخش CPU اطلاعات خوبی شامل تعداد هسته های درگیر، زمان شروع فعالیت و اطلاعات دیگر را نمایش میدهد. اگر به دنبال اطلاعات بیشتری از در هر بخش میگردید میتوانید بر روی دکمه Open Resource Monitor کلیک کنید تا پنجره مربوط به استفاده از منابع را ببینید:

تاریخچه App های ویندوز

مایکروسافت همزمان با ویندوز 8 مفهوم App های مدرن را مطرح و عملی کرد و ابزار مربوطه در Task Manager میتواند تاریخچه ای از App های اجرا شده و در حال اجرا را در تب App History به شما نشان دهد. در اینجا نیز Heat Map میتواند اطلاعات خوبی از منابع مورد استفاده App ها به شما ارائه کند. همچنین تاریخچه App ها میتواند با کلیک بر روی Delete Usage History پاک شود:

نرم افزارهای Startup در ویندوز

این ابزار در ویندوز 8 به Task Manager اضافه شده است. اکنون میتوانید در تب Startup مدیریت نرم افزارهای Startup را صورت دهید. همچنین در این تب میتوانید میزان تاثیر گذاری هر Startup را به شکل جداگانه بر روی عملکرد کلی سیستم مشاهده نمایید. برای غیر فعال کردن هر Startup کافی است آن را انتخاب کرده و بر روی دکمه Disable کلیک نمایید:

جزئیات و اطلاعات پیشرفته

تب Details شامل گزینه های پیشرفته ای در خصوص پروسه ها از جمله ارجحیت، وابستگی و توضیحات کلی پروسه ها است. یکی از ابزارهای بسیار خوب در این بخش Analyze wait chain است. در اینجا میتوانید هر کدام از پروسه های فریز شده را بررسی کنید تا بفهمید که آیا منتظر اجرا شده و پاسخ گویی پروسه ای دیگر است یا خیر:

در نهایت اینکه Task Manager جدید یکی از بهترین تحولات در ویندوز 8 و 8.1 بوده است. ابزار جدید کنترل شما را بر وضعیت سیستم و عملکرد پروسه ها دو چندان میکند.

چگونه برای عکس مستند یا خبری Caption بنویسیم؟

Photo Caption  یا Cutline چند سطر متن است که برای شرح و توصیف  عکس مستند یا خبری استفاده می‌شود. نوشتن Caption درست، مشکل بسیاری از عکاسان است. در سطحی بالاتر، نوشتن Caption عالی، هنری است که نه تنها به ارزش عکس اضافه می‌کند بلکه فقط از برخی عکاسان برمی آید. مطلبی که در ادامه می‌خوانید، شرحی است بر اهمیت Caption عکس، روش نوشتن آن و ذکر نکاتی که برای نوشتن یک Caption خوب لازم است.

به نقل ازبرترین ها؛ در برخی منابع Caption و Cutline دو اصطلاح متفاوت هستند: Caption به توضیح یا عنوان کوتاه عکس گفته می‌شود و Cutline به توضیح کامل عکس. مثلاً در زیر عکس ملاقات رئیس جمهور با مهمانان خارجی ابتدا عنوان عکس نوشته شود (رئیس جمهور و مهمانان) و سپس توضیح کامل آن. اما در بسیاری از  منابع، منظور از Caption همان توضیح کامل عکس است.

اهمیت Caption:

Caption خوب می‌تواند بیننده را به آگاهی بالاتری از آنچه که در عکس می‌بیند، برساند. caption خوب می‌تواند بیننده را علاقمند کند تا در مورد موضوع عکس، چیزهای بیشتری را جستجو کند و بداند. 

بیننده ابتدا عکس را می‌بیند و سپس caption را می‌خواند. اگر caption خوبی نوشته شده باشد، بیننده مجدداً به عکس برمی گردد  چون چیزهای جدیدی فهمیده که قبلا نمی‌دانسته است. اگر caption و عکس، مجموعه کامل و خوبی را تشکیل دهند، بیننده، عکس  را به عنوان سرتیتر خبر می‌بیند و caption را به عنوان داستان کامل خبر. در‌ واقع caption خوب باعث می‌شود که بیننده ابتدا عکس را ببیند، سپس caption را بخواند و مجددا عکس را ببیند و باز هم caption را بخواند.

caption در‌ واقع کامل کننده داستان عکس است. caption فرصتی است  تا داستان عکس  به بهترین وجه کامل گردد. caption کاری با مخاطب می‌کند که عکس به تنهایی قادر به آن نیست.

هدف caption نویسی:

در قدم اول، شرح و توضیح عکس برای بیننده است. در مرحله بالاتر، نوشتن توضیحس که دقیق، جالب و مورد توجه برای بیننده باشد، چالش اصلی است. در مرحله بعدی: نوشتن نوعی caption که با نشاط، هیجان انگیز و زنده باشد تا علاوه بر اطلاع رسانی برای بیننده، او را جذب کند. 

روش نوشتن Caption با قانون 5W و 1H: از این قوانین کلی می‌توان برای نوشتن Caption استفاده کرد.

 - WHO : چه کسی یا کسانی در عکس هستند؟ سن، اسم و شغل افراد حاضر در عکس باید نوشته شود. اگر افراد متعلق به سازمان خاصی هستند، نام سازمان و عنوان شغلی‌شان ذکر شود. املای نام افراد بایستی با دقت نوشته شده و در صورت نیاز از خودشان پرسیده شود. برای عکس های کلوزاپ تا ۵ نفر، باید اسم همه را بنویسید. در مورد عکس‌های جمعی، باید توضیحی در مورد افراد بدهید : مثلا جمعی از علاقمندان فوتبال.

 - What: چه اتفاقی در عکس افتاده است یا چه اتفاقی در جریان است. کاملا به صورت اختصاصی مساله را توضیح دهید. این فرض را فراموش کنید که خودِ مخاطب می‌تواند حدس بزند چه اتفاقی رخ داده است.

- When: این اتفاق در چه زمانی رخ داده است؟ از روز و تاریخ استفاده کنید. سال را ذکر کنید. ساعتِ روز معمولا لازم نیست مگر اینکه برای داستان عکس مهم باشد.

- Where: اتفاق عکس در چه جایی رخ داده است؟ نام محل، شهر و استان را بنویسید.

 - Why: اطلاعات اضافی که نشان دهد چرا چنین اتفاقی افتاده است. مثلا فقط نگویید که جمعی از مردم در حال راهپیمایی هستند بلکه بگویید چرا در حال راهپیمایی هستند.

- How: این قسمت می‌تواند نشاندهنده چه مقدار =How Much ( چه مقدار هزینه، چه مقدار خسارت) یا چه تعداد= How many ( تعداد تلفات، تعداد شرکت کننده) و نظایر آن باشد.

نکات کلیدی برای آنکه بتوانید یک Caption خوب بنویسید:

۱- همواره موقع نوشتن caption مجددا عکس را ببینید. از حافظه‌تان استفاده نکنید. این نکته در عین سادگی، باعث پیشگیری از بسیاری از مشکلات خواهد شد.

۲- هر چقدر اطلاعات بیشتری بدهید، بهتر است.  

۳- به جزئیاتی در عکس اشاره کنید که یک بیننده معمولی به آن‌ها توجه نمی‌کند.

۴- متن باید بدون غلط املایی باشد.

۵- توضیحات باید دقیقا با عکس تطابق داشته باشند. اگر از ۵ نفر صحبت می‌کنید ولی در عکس ۶ نفر حضور دارند، این caption صحیح نیست.

۶- اگر امکانش باشد، حتی نقل قولی از فردی که در عکس است، در caption بیاورید.

۷- اگر تکنیک غیرمعمول یا خاصی در عکاسی استفاده کرده‌اید، می‌توانید در caption به آن اشاره کنید.

۸-به نکات واضح در عکس اشاره نکنید: بیننده می‌بیند که سوژه در حال قدم زدن است یا روی نیمکت نشسته است. چیزهایی بگویید که بیننده نمی‌داند یا به آن‌ها توجه نمی‌کند.

۹- از جملات کامل استفاده کنید. 

مثال:  وزیر امور خارجه به میهمانانی که از کشور سوئیس  وارد شده اند، در فرودگاه تهران، خوشامد می‌گوید.

 ۱۰- در مورد عکس هایی که در یک مجموعه هستند، با هر caption، دکمه ریست را نزنید! اگر در عکس اول از فردی با نام کامل یاد می‌کنید، لازم نیست در عکس های دیگر نام کاملش را تکرار کنید. در این‌گونه موارد دقت کنید که با یک بسته اطلاعاتی روبرو هستید و کپشن‌ها نیز متناسب با این بسته، ارائه شوند.

 ۱۱- فقط به حقایق اشاره کنید. فرضیات  خود را از اینکه سوژه عکس چه احساسی دارد یا چه گونه فکر می‌کند، در caption ننویسید. در مورد سوژه یا اتفاقات قضاوت نکنید. چیزهایی را بنویسید که می‌دانید. داستان پردازی نکنید. اگر در عکسی از بازیکن فوتبال، دهانش باز است، در caption ننویسید که فلان بازیکن فوتبال به توپ ناسزا می‌گوید. همچنین دقت کنید که دوربین ذاتا لحظه‌ها را ثبت می‌کند و حالات افراد در آن لحظه‌ها، الزاما همه واقعیت نیست. در آن لحظه خاص ممکن است فردی ناراحت به نظر آید اما در‌واقع این‌گونه نبوده است و در ادامه، چهره اش طبیعی شده باشد. در این‌گونه موارد نیز باید بر این وسوسه غلبه کنید که در مورد این لحظات که عاری از واقعیت هستند، در caption چیزهایی بنویسید که واقعی نیست یا شما از آن‌ها اطلاع ندارید.

۱۲- از طنزپردازی در caption بپرهیزید.

۱۳-بهتر است با کلماتی نظیر a/an/the ، متن را شروع نکنید.

۱۴- از زمان حال برای توصیف عمل رخ داده در عکس استفاده کنید. مطلب را به گونه‌ای بنویسید که گویی همین حالا در حال رخ دادن است. چرا که عکس، نمایانگر لحظه‌ای از زمان است که ثبت شده است. برخی روزنامه‌ها یا آژانس ها استاندارد خاصی برای  زمان دارند: برای جمله اول از زمان حال استفاده می‌شود و جملات بعدی از زمان گذشته. منطق پشت قضیه هم این است که جمله اول آنچه را که در عکس در حال رخ دادن است، توصیف می‌کند و جملات بعدی، به پس زمینه اتفاق و شرایط اشاره می‌کنند.

مثلا: مامور آتش نشانی، احمد وظیفه شناس، بچه ۳ ساله، مینا احمدی را که از آتش سوزی خانه نجات داده ، در آغوش گرفته است. والدین مینا، سعید و فاطمه احمدی به خاطر استنشاق دود ناشی از آتش سوزی فوت کردند.

 ۱۵- اطلاعاتی را به بیننده بدهید که فقط با دیدن عکس نمی‌توانند بدست آورند.

 ۱۶- بهتر است متن Caption را با اسامی آغاز نکنید.

 ۱۷- در caption نویسی از جزء به کل یا از کل به جزء حرکت کنید.

 ۱۸- وقتی می‌خواهید اعضاء یک گروه را معرفی کنید بجای اینکه بگویید از چپ به راست ….، فقط بگویید از چپ …

 ۱۹- ذکر کلماتی مانند «بالا» (Above) یا «در این عکس می‌بینید» ( Pictured here) لازم نیست.

 ۲۰-اگر نام افراد برای داستان عکس مهم است، نام آنها را بگویید.

 ۲۱- نوشتن caption را به عنوان یک کار اضافی در نظر نگیرید. بلکه آن را به عنوان یک ارزش افزوده برای عکس در نظر بگیرید. caption مانند خود عکس اهمیت دارد. به همان اندازه عکس به caption اهمیت دهید و آن را از لحاظ کیفیت بررسی کنید.

توصیه پایانی: 

سعی کنید با caption، داستان عکس را به جلو هدایت کنید. روی کنش‌ها در عکس تمرکز کنید و سپس با جملات خود، این کنش‌ها را به حرکت وادار کنید. سعی کنید با caption، قطعات و تکه‌های عکس را به هم متصل کنید و مانند یک ادیتور فیلم، عکس را تبدیل به یک داستان جذاب نمایید. 

کپشن‌ خوب باید بتواند به بیننده اطلاعات دهد، او را غافلگیر یا متعجب کند، محظوظ کند و او را تحریک کند تا عکس را به دقت ببیند. در پایان،  چند عکس و Caption آن‌ها را به زبان انگلیسی و فارسی را ببینید:

 People wait in a queue to cast their votes at a polling station in Jaunpur, in the northern Indian state of Uttar Pradesh, India, Monday, May 12, 2014

در روز دوشنبه، ۱۲ می ۲۰۱۴، اهالی جانپور که در قسمت شمالی استان یوتارپرادش هند قرار دارد، در صف منتظرند تا رای‌شان را به صندوق بیاندازند.

 An aerial view shows the site of Friday's landslide that buried Abi Barak village in Badakhshan province,

northeastern Afghanistan, Monday, May 5, 2014. 

نمای هوایی  از محل واقعه رانش زمین در روز دوشنبه ۵می ۲۰۱۴ ، که باعث مدفون شدن روستای ابی‌برک در استان بدخشان افغانستان شد.

A woman cries as she takes part in a procession of Wold War II veterans and their relatives during Victory Day celebrations in the Crimean port of Sevastopol on May 9. Crimea's largely Russian-speaking residents voted in March to become part of Russia 

زنی که در روز نهم می ۲۱۰۴ در راهپیمایی گرامیداشت داوطلبین جنگ جهانی دوم در جشن VictoryDay در ناحیه کریمه Sevastopol شرکت کرده است، گریه می‌کند. ساکنین عمدتا روسی‌زبان کریمه در ماه مارس طی رفراندومی رای به الحاق به روسیه دادند. 

آموزش جدید ساخت ایمیل یاهو ، ۱۰۰% تست شده

همانطور که می دانید مدت زیادی است که شرکت یاهو برای ساخت ایمیل جدید تایید هویت توسط شماره تلفن همراه را به موارد مورد نیاز در ثبت نام های جدید اضافه کرده است که متاسفانه نام کشویر ایران در این لیست نیست و امکان ساخت ایمیل برای کاربران ایرانی از روش معمول وجود ندارد.در این مطلب با یک ترفند به شما آموزش می دهیم که چگونه بدون نیاز به تایید شماره همراه ، یک ایمیل جدید در یاهو بسازیم.

به نقل ازگجت نیوز؛ ناگفته نماند قبلا هم در مطلبی به آموزش روشی برای ساخت ایمیل در یاهو پرداختیم که متاسفانه آن روش دیگر کار نمی کند.اما ترفندی که در ادامه مشاهده می کنید در تاریخ ۱۶ شهریور ماه ۱۳۹۳ تست شده و کاملا جواب می دهد.

۱. به آدرس mail.yahoo.com بروید.

۲. پس از آنکه صفحه ایمیل یاهو کاملا باز شد، بر روی دکمه آبی رنگ Create New Account که بالا سمت راست صفحه قرار دارد کلیک کنید.

۳. پس از کلیک بر روی دکمه !Sign up for Yahoo (یا لینک Sign Up) شما به صفحه ای هدایت می شوید که باید مشخصات خود را با دقت در بخشهای مربوط وارد کنید،

- در قسمت اول نام و نام خانوادگی را در قسمت های First Name و Last Name

- در قسمت Yahoo Username باید نام کاربری صحیح وارد کنید اگر چند لحظه صبر کنید یاهو یه شما چند نام کاربری پیشنهاد می کند که می توانید آنها را انتخاب کنید. سعی کنید نامی با معنی انتخاب کنید که به خاطر سپردن آن کار دشواری نباشد. (برای مثال من ممکن است swift.liam را انتخاب کنم با اینکه نام liam.swift را ترجیه می دهم. و اگر موجود نبود، عددی را به آخر آن اضافه کنم). اگر نام کاربری مورد نظر شما از قبل توسط فرد دیگری انتخاب شده باشد، پیام قرمز رنگ This ID is not available را مشاهده خواهید کرد که باید نام کاربری مورد نظر خود را تغییر دهید.

- در قسمت Password هم باید کلمه عبور صحیح وارد کنید. در فرم جدید ثبت نام یاهو باید حتماً کلمه عبور بین ۸ تا ۳۲ کاراکتر (حرف) داشته باشد، حتماً شامل هم حروف کوچک و هم حروف بزرگ باشد و حتماً باید شامل اعداد هم باشد.

- اما به قسمت بعدی میرسیم که اینجا شما باید شماره تلفن همراه خود را وارد کنید تا یاهو برای شما یک کد ارسال کند. در بین این کشور ها متاسفانه ایران وجود ندارد. در اینجا کشور افغانستان را وارد کنید و در قسمت شماره شماره تلفن همراه خود را در ایران ولی با پیش شماره ۰۷۹ وارد نمایید. به عنوان مثال اگر شماره تلفن همراه شما ۰۹۱۲۳۴۵۶۷۸۹ است شماره ۰۷۹۳۴۵۷۸۹ را وارد نمایید.توجه داشته باشید مجموع اعداد وارد شده در این قسمت ۱۰ رقم باید باشد یعنی پس از وارد کردن عدد ۰۷۹ شما باید ۷ رقم دیگر وارد کنید که مثلا می شود ۰۷۹۱۲۳۴۵۶۷

- در قسمت بعدی (Birthday) تاریخ تولد خود را به میلادی انتخاب کنید

- در قسمت بعدی جنسیت خود را انتخاب کنید (Male به معنی مرد و Female به معنی زن است – یا به ترتیب مذکر و مونث)

- (این مرحله اختیاری است و می توانید انجام ندهید!) در قسمت آخر می توانید یک شماره تلفن همراه دیگر به همان صورتی که شماره تلفن همراه اول را وارد کردید وارد کنید. در قسمت Relationship هم می توانید عبارت Friend را وارد کنید.

- حالا بر روی دکمه Create Account کلیک کنید. اگر قسمتی از فرم را اشتباه پر کرده باشید، در همان صفحه میمانید و پیغام خطایی روبروی قسمت مربوطه به شما داده می شود، آن قسمت را اصلاح کنید. اگر با پیغام خطایی مواجه نشوید، به مرحله بعد خواهید رفت.

- در این مرحله باید کد امنیتی که در تصویر می بینید را در کادر زیر آن وارد کنید تا کار تمام شود.

- حالا به صفحه تبریک برده می شود که بالای صفحه به شما تبریک گفته است (Congratulations). بر روی دکمه Click Here To Start … که پایین صفحه قرار دارد کلیک کنید. حالا شما در صفحه اصلی ایمیل خود هستید، تبریک می گویم، ایمیل شما ساخته شده است.

تبریک میگویم، شما صاحب ایمیل یاهو هستید.

امتیاز سیستم خود را در ویندوز ۸.۱ مشاهده کنید

در ویندوز ویستا از قابلیت جدیدی رونمایی شد که در آن، ویندوز برخی از سخت‌افزارهای سیستم را بررسی کرده، امتیازدهی نموده و در نهایت کمترین امتیاز را به عنوان امتیاز پایه‌ی ویندوز انتخاب می‌کرد. برای دسترسی به این قابلیت که Windows Experience Index نام دارد کافی است بر روی Computer راست‌کلیک کرده و Properties را بزنید. اما در ویندوز ۸.۱، دیگر این قابلیت در دسترس قرار ندارد. اگر تمایل دارید امتیاز سیستم خود را در ویندوز ۸.۱ نیز مشاهده کنید این ترفند را دنبال نمایید.

بدین منظور:

به نقل ازبرسام؛ به صفحه‌ی Start بروید  و عبارت CMD را تایپ کنید.

کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+Enter را بزنید تا Command Prompt در حالت Administrator گشوده شود.

عبارت Winsat formal را وارد کرده و Enter بزنید.

عملیات محاسبه امتیاز ممکن است چند دقیقه به طول انجامد.

پس از پایان عملیات به مسیر زیر بروید:

C:\Windows\Performance\WinSAT\DataStore

فایلی که نام آن با Formal.Assessment به پایان می‌رسد را باز کنید.

حال کافی است عبارت SystemScore را پیدا کنید و امتیاز مقابل آن را مشاهده کنید که همان امتیاز پایه‌ی ویندوز شما است.

در زیر SystemScore هم سایر امتیازات سیستم به تفکیک قابل مشاهده است.

چگونه مصرف RAM را در کروم و فایرفاکس کاهش دهیم؟

مرورگرها بنا به ذات جزو آن دسته از نرم‌افزارهایی هستند که منابع سیستم و به ویژهRam را به شدت به کار می‌گیرند. به خصوص در زمانی که چندین پنجره یا تب را به شکل همزمان بازکرده باشید. قطعاً این موضوع می‌تواند بر روی عملکرد کلی سیستم تأثیر منفی داشته باشد و حتی وب گردی را با مشکل مواجه کند. اما راه حل این معضل چیست؟

به گزارش «تابناک» در حال حاضر هم کروم و هم فایرفاکس جزو برنامه‌هایی هستند که RAM سیستم را به شدت مغول می‌کنند. هر چند فایرفاکس در استفاده از RAM هنوز بهتر از گوگل کروم عمل می‌کند، اما هر دوی این مرورگرها می‌توانند گاهی حتی بیش از 1 گیگابایت از حافظه RAM ما را به خود اختصاص دهند.

اگر بر روی سیستم خود از میزانی مطلوب از RAM همچون 4 یا 8 یا بالاتر برخوردار هستید این موضوع شاید زیاد برای شما نگران‌کننده نباشد اما برای آن دسته از کاربرانی که از میزان کمتری از RAM بر روی سیستم خود برخوردار هستند، این امر بسیار حیاتی است.

در اینجا شما را با ابزارهایی آشنا می‌سازیم که می‌توانند به شکل کلی و ویژه استفاده مرورگرها از حافظه RAM شما را بهینه کرده و میزان استفاده از RAM را کاهش دهند. این ابزارها در دو بخش نرم‌افزارهای Desktop و افزونه‌ها برای مرورگرها دسته‌بندی شده است:

نرم‌افزارهای Desktop

نرم‌افزارهایی که در زیر معرفی می‌شوند، تلاش دارند تا با استفاده از API های مختلف حافظه سیستم را آزاد کنند. تأثیر آن‌ها بر عملکرد کلی سیستم بسیار مشهود است:

Fireman

این ابزار همان کاری را می‌کند که ویندوز در زمانی که RAM بیش از حد اشغال می‌شود صورت می‌دهد. این ابزار تابع EmptyWorkingSet که یک تابع API در سیستم است را در یک حلقه فراخوانی می‌کند تا حافظه را آزاد کند. تأثیر این ابزار موقتی است و به همین دلیل است که تابع مذکور را در یک حلقه به شکل مداوم فراخوانی می‌کند:

در داخل برنامه قادر هستید تا با استفاده از یک لغزنده، زمان فراخوانی تابع را تعیین کنید. برای دانلود نرم‌افزار می‌توانید به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید. این ابزار به ویژه برای کاربران فایرفاکس مناسب است.

Wise Memory Optimizer

می‌توانید این برنامه را به گونه‌ای تنظیم کنید که در زمانی که حافظه RAM از یک حدی بیشتر به کار گرفته شد به شکل خودکار اجراشده و حافظه سیستم را آزاد کند. این ابزار نه یک پروسه ویژه مانند پروسه فایرفاکس بلکه RAM در کلیت آن را بهینه می‌کند:

به نظر می‌رسد که این ابزار نیز از همان تابع API که Fireman استفاده می‌کند، بهره می‌برد. برای دانلود ابزار به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید.

SpeedyFox

این ابزار یک ابزار فوق‌العاده است که فایرفاکس، گوگل کروم و بسیاری از ابزارهای دیگر را به روشی متفاوت بهینه می‌کند. به جای آزادسازی مستقیم حافظه، این ابزار پایگاه داده‌های این برنامه‌ها را بهینه‌سازی می‌کند:

این امر منجر به آن می‌شود که با سبک شدن پایگاه داده‌های این نرم‌افزارها، سرعت بارگذاری آن‌ها بیشتر شده و درعین‌حال مصرف RAM آن‌ها به شکل قابل‌توجهی کاهش یابد. برای دانلود ابزار به وب‌سایت اصلی آن در اینجا مراجعه کنید.

افزونه‌ها برای مرورگرها

این افزونه‌ها رم را به شکل کلی و با فراخوانی API ها آزاد نمی‌کنند، بلکه مرورگرها را به شکلی متفاوت بهینه‌سازی می‌کنند:

Free Memory (فایرفاکس)

این افزونه در واقع یک رویه برای صفحه about:memory در فایرفاکس است. با این افزونه می‌توانید مستقیماً ابزارهای موجود در این صفحه را یافته و دستورات لازم را از جمله آزادسازی حافظه اجرا کنید:

لینک دانلود افزونه

Tab Hibernate (گوگل کروم)

این افزونه تب‌های غیرفعال یعنی آن دسته‌ای که برای مدت زمانی مشخص بیکار بوده‌اند را به حالتSleep می‌برد و در نتیجه به آزاد شدن حافظه RAM کمک می‌کند.

لینک دانلود افزونه

The Grate Suspender (گوگل کروم)

این افزونه یک تب یا همه تب‌ها را در یک پنجره کروم به حالت تعلیق در می‌آورد. این کار تب‌ها را بدون آنکه آن‌ها را ببندد، Unload می‌کند. 

لینک دانلود افزونه

Unload Tab (فایرفاکس)

این افزونه می‌تواند به شکل خودکار یا بنا به درخواست شما تب‌ها را Unload کند. همچنین از تنظیمات قدرتمندی برای کنترل Unload کردن تب‌ها برخوردار است.

لینک دانلود افزونه

این‌ها ابزارهای خارجی برای مدیریت RAM در فایرفاکس و کروم هستند. نکته آخر اینکه می‌توانید از ابزارهای داخلی این مرورگرها نیز برای این منظور استفاده کنید. در فایرفاکس about:memory و در گوگل کروم chrome://memory-redirect/ را در نوار آدرس وارد کنید تا به این ابزارها دسترسی پیدا کنید.

با ابزار مایکروسافت یک قابلیت مخفی ویندوز را فعال کنید!

قرار است، ویندوز ۹ برای کاربران همراه با تحولات اساسی باشد. یکی از این تحولات این است که در این نسخه از ویندوز، ‌سیستم عامل مایکروسافت هم همانند Mac و لینوکس شاهد حضور Virtual Desktop خواهد بود؛ اما شما از هم اکنون نیز می‌توانید آن را ‌روی ویندوز ۷ و ۸ فعال کنید. تنها به این ابزار مایکروسافت برای فعال کردن آن نیاز دارید.

به گزارش «تابناک»،‌ از زمان ویندوز NT ۴ سیستم عامل مایکروسافت قابلیت Virtual Desktop را دارا بوده، ولی هیچ واسط گرافیکی برای کار با آن تعبیه نشده بود. در نتیجه همواره کاربران ویندوز از این مزیت در برابر کاربران لینوکس و Mac بی‌بهره بودند. 

ما در اینجا به شما ابزاری را معرفی می‌کنیم که به وسیله آن ‌خواهید توانست ‌این قابلیت را در ویندوز ۷ و ۸ فعال کنید.

برای آغاز به کار، ابزار Desktop v2.0 را از لینک پایان مطلب یا از وب سایت Windows Sysintrnals در اینجادانلود کنید. Sysinternals نخست یکی از مراجع ثانویه اما اصلی برای طراحی و تولید ابزارهای ویندوز بوده، ولی ابزارهای آنها به قدری قدرتمند و کارآمد بود که چند سال گذشته تیم آنها را خرید. اگر یک کاربر حرفه‌ای ویندوز هستید، حتما در وب سایت آنها سر و گوشی آب دهید.

پس از دانلود ابزار، آن را از حالت Zip بیرون آورده ‌و فایل Desctops. exe را اجرا کنید تا نصب ابزار شروع شود؛ اما در حین نصب توجه داشته باشید، ‌پنجره‌ای برای شما نمایش داده می‌شود که از شما برای تعیین کلید میانبر حرکت بین دسکتاپ‌ها ‌می‌پرسد. کلید مورد نظر خود را تعیین ‌یا آن را در حالت پیش‌فرض‌‌ رها کنید.

پس از نصب ابزار دسکتاپ‌های مجازی شما فعال شده‌اند و هر میانبری را که برای حرکت بین دسکتاپ‌ها تعیین کرده باشید، می‌توانید از آن برای سوییچ کردن در دسکتاپ‌های گوناگون استفاده کنید. همچنین آیکون ابزار در Tray ویندوز نمایش داده می‌شود که می‌توانید از این آیکون نیز برای این منظور استفاده کنید.

وقتی برای نخستین بار به یک دسکتاپ مجازی می‌روید، ویندوز نخست آن را ایجاد می‌کند. پنجره‌هایی که در یک دسکتاپ باز می‌کنید، در دسکتاپ دیگر نیست و در نتیجه سوییچ به پنجره‌هایی که در دسکتاپ‌های جداگانه باز هستند، با Alt + Tab ممکن نیست و باید حتما به دسکتاپ مورد نظر بروید. 

در این باره باید گفت، هر دسکتاپ Tray خود را دارد و مشخصات هر یک جداگانه تعیین می‌شود. در واقع اگر در دسکتاپ دوم خود، برنامه‌ای را اجرا کنید که آیکون آن در Tray ‌باشد، این آیکون در Tray دسکتاپ‌های دیگر دیده نخواهد شد. ‌متاسفانه در این نسخه از این ابزار هنوز امکان جابجا کردن پنجره‌ها در بین دسکتاپ‌ها وجود ندارد. 

اما چرا این ابزار را استفاده کنیم؟ 

قطعا شما هم می‌دانید که ابزارهای دیگر مشابه این ابزار وجود دارند که virtual desktop را در ویندوز فعال می‌کنند. پس چرا ما باید به محدودیت‌های این ابزار تن داده و از استفاده از سایر نمونه‌های مشابه محروم باشیم؟ 

پاسخ این است که بیشتر برنامه‌های Virtual Desctops عملیات تغییر دسکتاپ را تنها با Minimize و Maximize کردن پنجره‌ها صورت می‌دهند. در واقع آن‌ها دسکتاپ جداگانه‌ای ایجاد نمی‌کنند، بلکه تنها با به خاطر سپردن اینکه کدام پنجره باید باز یا بسته شود، یک دسکتاپ را برای شما ظاهر‌سازی می‌کنند. 

اما Desktop V۲.‌۰ از قابلیتی که ذاتا در ویندوز وجود دارد، بهره برده و در واقع آن را فعال می‌کند. در نتیجه دسکتاپ‌های شما کاملا واقعی و از سویی سرعت ابزار بسیار بالا‌تر است. از سویی قطعا در نسخه‌های آتی به تدریج محدودیت‌های آن نیز برطرف خواهد شد.

دانلود ابزار با لینک مستقیم

تفاوت استراتژی مایکروسافت و اپل در دنیای فن‌‌آوری

شاید در وهله نخست این گونه به نظر آید که مایکروسافت و اپل دو غول بزرگ دنیای فن‌آوری و IT در یک راستا گام بر‌می‌دارند و کارهای آنها بنا به یکسری از اصول مشخص و از پیش تعریف شده است. البته تا حد  بسیاری این گونه نیز هست؛ اما این دو در استراتژی‌های خود به شدت با هم متفاوتند و رویکردهای متفاوتی را در قبال بازار و مشتریان در دستور کار خود دارند.

به گزارش «تابناک» اگر بخواهیم‌ خلاصه ‌بگوییم، مایکروسافت بازار را از بالا به پایین نگاه می‌کند، ولی رویکرد اپل کاملا برعکس و از پایین به بالاست. بگذارید بیشتر توضیح دهیم؛

استراتژی مایکروسافت پیرامون این نکته متمرکز شده ‌که همه افراد به همه جور ابزاری برای فعالیت‌های خود نیاز دارند، بدون توجه به اینکه این افراد چه کسانی هستند. در نتیجه مایکروسافت و همه همکاران این شرکت از جمله اینتل تولیدات خود را پیرامون این استراتژی و رویکرد متمرکز کرده‌اند. 

به همین دلیل است که رویکرد ۲ در ۱ را در بیشتر کارهای مایکروسافت می‌بینیم؛ برای نمونه، در تولید Surface. پرسش اینجاست که این یک تبلت است یا‌ لپ‌تاپ؟ از دیدگاه مایکروسافت هیچ فرقی ندارد: هرگاه بخواهید یک لپ‌تاپ است و هر زمان که اراده کنید، یک تبلت. مایکروسافت به این موضوع اعتقاد دارد و مشتری را در راستایی نگه می‌دارد که بتواند همه نیازهای خود را پوشش دهد. 

در آن سوی اپل نگاهی از پایین به بالا دارد. زمانی که در سال ۲۰۱۰ استیو جابز فقید برای نخستین بار iPad را معرفی کرد، نخستین نکته‌ای که در نظر داشت، این بود که این یک دستگاه مصرفی است. به همین دلیل همه ‌تبلیغاتی که پیرامون iPad صورت می‌گرفت، بر جنبه کاربردی و مصرفی آن تأکید داشت. تنها طی یک سال اخیر است که اپل جنبه «تولید» و خلاقیت را در خط تولید تبلت‌های خود مد نظر قرار داده است.
 

توجه داشته باشید که این تفاوت استراتژی حتی در ادبیات این دو نیز دیده می‌شود. برای مایکروسافت واژه تولید و بهره‌وری یا Productivity مد نظر است، در حالی که اپل واژه ابتکار و خلاقیت یا Creativity را در دستور کار دارد. مایکروسافت در تبلیغات خود مردمی را نشان می‌دهد که با Surface در حال کار و تولید هستند، در حالی که اپل افراد را در حین ایجاد خلاقیت و انجام کارهای جالب با iPad نشان می‌دهد. 

به عبارتی روشن‌تر، مایکروسافت مشتریان را در حال تولید و بهره وری می‌داند، در حالی که اپل می‌خواهد مشتریان کمی استراحت کنند و کارهای جالب و خلاقانه با ابزارهای خود ‌انجام دهند. این موضوع ذهنیت متفاوتی ‌در مشتریان ایجاد می‌کند. بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که این موضوع منجر به موفقیت اپل در سال‌های اخیر برای تسخیر بازار شده است.

تیم کوک، مدیر جدید اپل و تیم وی، این موضوع را مد نظر دارند که خط سیر iPad و iPhone باید کاملا متفاوت باشد. از این جهت که این دو دستگاه باید برای‌‌ همان Creativity به کار روند، در حالی که اگر کسی به دنبال Productivity است، باید به سراغ Mac Book یا لپ‌تاپ این شرکت برود. 

اما در آن سوی و در مایکروسافت، ساتیا نادلا و تیم وی استراتژی خود را در پر کردن شکاف بین لپ‌تاپ و تبلت برای بیرون کشیدن بیشترین قدرت Productivity در کاربران می‌بینند. این موضوع را در سیستم عامل مایکروسافت می‌بینیم. این سیستم عامل در حال حرکت به سمتی است که یک سیستم عامل یکپارچه برای PC لپ‌تاپ، تبلت و گوشی هوشمند باشد. 

هرچند مایکروسافت تا کنون از دو رقیب اصلی خود یعنی گوگل و اپل در بازار عقب مانده است، ‌برخی کار‌شناسان بر این باورند که پافشاری مایکروسافت بر رویکرد خود، می‌تواند در سال‌های آتی سهم این شرکت را در بازار تا حد بسیاری بهبود داده و به ثبات برساند. البته در این میان، هستند کسانی که می‌گویند، گوگل با Chromebook و اپل با Mac Book می‌توانند این رؤیای مایکروسافت را به شدت و به شکلی جدی به چالش بکشند.

چطور قابلیت‌های Google Now را برای کشورمان فعال کنیم؟

در این روش باید یک‌بار اکانت گوگل شما از روی دستگاه پاک شود. پس قبل از این کار Sync اکانت خود را به‌طور کامل انجام دهید.

ابتدا باید بخش Developer Options را فعال کنید. برای این کار به قسمت About دستگاه خود مراجعه کرده و روی Build Number هفت مرتبه کلیک کنید تا این قسمت فعال شود.

حالا در بخش تنظیمات به Developer Options بروید و گزینه‌ی Allow Mock Locations را فعال کنید.

در این مرحله باید به قسمت تنظیمات دستگاه مراجعه کرده و در قسمت Location، تنظیمات GPS دستگاه خود را روی حالت Device Only یا GPS Only قرار دهید. اگر این گزینه‌ها را مشاهده نمی‌کنید باید فقط گزینه‌ی شناسایی موقعیت از طریق ماهواره را فعال کنید.

پس از این کار اپلیکیشن Fake GPS را دانلود کنید. پس از دانلود و اجرای آن باید یک موقعیت جعلی را به دلخواه ثبت کنید. دقت کنید که موقعیت ثبت شده ترجیحاً یکی از مناطق آمریکای شمالی و یا اروپا باشد؛ مانند New York. پس از ثبت یک موقعیت، در قسمت نوتیفیکیشن‌ها می‌توانید این برنامه را مشاهده کنید که در حال فعالیت است.

حالا باید به بخش تنظیمات یا همان Settings این اپلیکیشن مراجعه کنید و گزینه‌ی Start on boot را تیک بزنید. این گزینه برای این است که پس از روشن کردن دستگاه، اپلیکیشن به‌طور خودکار شروع به کار کرده و موقعیت جعلی را به گوشی بشناساند.

در این قسمت باید WiFi را خاموش کنید.

پس از این مراحل اگر زبان دستگاهتان انگلیسی نیست، آن را به زبان انگلیسی US تغییر دهید.

حالا دستگاه را خاموش کرده و سیم‌کارت را از آن خارج کنید.

مجدداً دستگاه را روشن کنید. پس از چند دقیقه اپلیکیشن Fake GPS به‌طور خودکار اجرا خواهد شد. اگر اجرا نشد سریعاً آن را اجرا کنید و موقعیت جعلی قبلی را در آن ثبت کنید. پس از روشن شدن دستگاه دوباره در قسمت Location از فعال بودن حالت Device Only یا GPS Only اطمینان حاصل کنید.

حالا وای‌فای را متصل کرده و بلافاصله از هر طریقی آیپی خود را به آیپی اروپا یا آمریکا تغییر دهید تا از طرف گوگل شناسایی نشوید. اگر هم ابزارهای این کار را نمی‌شناسید می‌توانید از این اپلیکیشن و یا این اپلیکیشناستفاده کنید. در این روش هر دو اپلیکیشن تست شده‌اند و به‌درستی کار می‌کنند.

حالا وقت آن است که وارد مراحل حساسی شویم که انجام آن‌ها، دقت بالای شما را می‌طلبد. در این قسمت باید وارد اپلیکیشن Google Settings شوید و در قسمت Android Device Manager تیک هر دو گزینه را بردارید.

پس از این کار در تنظیمات دستگاه به Apps و یا Application Manager بروید و در تب All که با چند سوایپ نمایان می‌شود، به دنبال Google Play Services بگردید. حالا روی Disable یا Turn Off کلیک کنید تا این اپلیکیشن غیرفعال شود. اگر سوالی از شما پرسیده شد کافی‌ست گزینه‌ی OK را انتخاب کنید.

حالا باید کش اپلیکیشن Google Search که دارای آیکون آبی‌رنگ است را پاک کنید. برای این کار دوباره به Apps یا Application Manager بروید و سپس در بخش All وارد Google Search شوید. حالا Clear Data را انتخاب کنید و سپس Force Stop را بزنید.

حالا در تنظیمات دستگاه به قسمت Accounts رجوع کرده و Google را انتخاب کنید و روی جیمیل خود کلیک کنید. حالا روی آیکون سه‌نقطه یا همان تنظیمات بزنید و گزینه‌ی Remove account را انتخاب کنید. پس از این کار وارد اپلیکیشن Google شوید و در این قسمت روی Next و سپس Yes, I’m in ضربه زده و حالا از شما درخواست ورود به اکانت گوگل می‌شود. وارد اکانت شوید و به مرحله‌ی بعد بروید. در این قسمت با خطای Couldn’t sign in مواجه می‌شوید.

در همین حین به بخش Apps بروید و Google Play Services را فعال کنید که این کار با Enable و یا Turn on انجام می‌گیرد.

حالا به اپلیکیشن گوگل بازگردید و اگر با صفحه‌ای مانند زیر مواجه شدید باید سه‌نقطه را انتخاب و وارد Settings شوید. درغیراین‌صورت باید No thanks را انتخاب کنید تا به صفحه‌ای مانند زیر هدایت شوید.

حالا باید Google Now را با کلید مقابل آن فعال کنید. حالا دوباره Yes, I’m in را انتخاب کنید و پس از آن Next را بزنید. اگر بلافاصله برایتان Next به نمایش در نیامد باید از ابتدا وارد اکانت گوگل شوید. برای این کار از شما درخواست ورود به اکانت گوگل می‌شود که باید اطلاعات را وارد کنید و در مرحله‌ی بعد باید لحظاتی صبر کنید.

اگر در طول این مدت با ارورهایی مواجه شدید تنها آن‌ها را ببندید چون چیز خاصی نیستند. اگر در مراحل ورود به اکانت با ارور مواجه شدید یا مشکل از اینترنت شماست یا مشکل از وی‌پی‌اِن شما.

حالا کار به اتمام رسیده و امکانات دستیار صوتی گوگل و کارت‌ها برای شما فعال شده است. کافی‌ست از طریق گوگل پلی‌استور، Google Play Services را آپدیت کنید تا بتوانید به‌طور کامل از Google Now بهره ببرید.

سوالات خود را در همین مطلب بپرسید. اگر مراحل را به‌درستی دنبال کنید با مشکلی مواجه نخواهید شد. این روش روی دستگاه‌های نکسوس 4، نکسوس 5، سامسونگ گلکسی نوت‌پرو 12.2 و گلکسی نوت 3 تست شده است و با موفقیت در همه‌ی آن‌ها فعال شده است.

منبع: فارنت

۱۰ نکته عالی برای پوشش نامحدود Wi-Fi در منزل یا دفتر کار

شبکه های بی سیم از یک وسیله خوب و مفید به یک وسیله ضروری و حتمی تبدیل شده اند. و تنها رایانه ها نیستند که  به  Wi-Fi احتیاج دارند ، بلکه سایر وسایل امروزی از این شبکه ها بهره می برند.

به نقل ازبرسام؛ شما می توانید با استفاده از برنامه هایی که مخصوص تلفن همراه شماست با اتصال گوشی هایتان به آن عملیات بانکی انجام دهید. رایانه لوحی (تبلت) شما به آن نیاز دارد. تلویزیون های هوشمند شما که به آن نیاز ضروری دارند. حتی سیستم اتوماسیون خانه شما نیاز به شبکه های بی سیم برای اتصال به اینترنت دارد.

هنگامی که کامپیوتر شما را در یک نقطه محدود است و امکان جابه جایی ندارد، این امر زیاد مهم نیست که روتر Wi-Fi شما نمی تواند هر گوشه و نقطه ای از منزل شما را پوشش دهد چونکه روتر را نزدیک به سیستمتان می گذارید. اما شما نمی توانید صرفا برای  داشتن اینترنت، تلویزیون را در جاهایی که پوشش WiFi دارید، حرکت دهید. و شما نباید در داخل و یا حتی خارج از خانه خود محدود باشید زمانی که این امکان برای شما هست که می توانید با لپ تاپ، گوشی های هوشمند و یا تبلت تان دائما در حرکت باشید و همچنان قادر به استفاده از اینترنت بطور مداوم باشید.

 

دیگر نگران به اصطلاح نقطات کور Wi-Fi نباشید چون از بین خواهند رفت. یک خبر خوشحال کننده ، ما ۱۰ نکته عالی برای نامحدودی پوشش Wi-Fi درکل منزل شما مطرح می کنیم.

نکته شماره ۱: انتخاب بهترین مکان

با توجه به نگرشی از چشم بنگاه املاک واقعی ، سه اصل مهم در جایگذاری و پوشش دهی شبکه های بی سیم  اول مکان، دوم مکان و سوم هم مکان آن است. البته ما در مورد محل اکسس پوینت(نقطه دسترسی) بی سیم (AP) صحبت میکنیم.

در اغلب موارد، AP های بی سیم و روتر در قطعه ای از دستگاه ها، یکسان هستند. برای به دست آوردن بهترین نتیجه در جهت پوشش حداکثری، AP بی سیم خود را در یک محلی که نزدیکترین نقطه به مرکز خانه شما می تواند باشد، راه اندازی کنید. با قرار دادن AP بی سیم در قفسه ای  محصور نشده یعنی گنجه ای که سر بسته نباشد به جای اینکه آنرا بر روی زمین قرار دهید، دامنه آنتن  را گسترش دهید. این امر به ویژه اگر شما در یک خانه چند طبقه زندگی می کنید بسیار مهم و حیاتی است.

هر چه تعداد دیوارها ، طبقه ها، و موانع دیگر بین آن و دستگاه های سرویس گیرنده کمتر باشد مسلما بهتر است، بنابراین سعی کنید از قرار دادن AP بی سیم تان در زیر زمین جلوگیری کنید. موانعی مانند دیوار سنگ تراشی شده، لوازم خانگی بزرگ (یخچال فریزر)، و کابینت فلزی همه در محدوده AP بی سیم شما تجاوز می کنند و اختلال ایجاد خواهد شد.

 

نکته شماره ۲: استفاده از کانال های Wi-Fi با کمترین ازدحام و شلوغی

یک بررسی و در واقع منطقه گردی محلی برای تعیین اینکه چه کانال های Wi-Fi ای که در منطقه شما قابل استفاده اند، انجام دهید. تعدادی برنامه رایگان برای این کار وجود دارند، از جمله NetSurveyor و WiFi Channel Scanner برای ویندوز، و  Network Signal Info برای تبلت ها و گوشی های هوشمند آندرویدی می توان نام برد.

کاری که شاید به سختی علم موشک باشد: انتخاب کانالی با کمترین ازدحام برای به دست آوردن بالاترین کارایی و دامنه  Wi-Fi. این ایده خوبی است که محیط خود را هر از یک یا دو ماه بررسی مجدد کنید برای اطمینان از اینکه  کانالی که شما از آن استفاده میکنید هنوز کانالی با کمترین شلوغی و ازدحام است. این تصور اشتباست که شبکه های اطراف ما ثابت باقی خواهند ماند.

 

در ایالات متحده، ۱۱ کانال برای شبکه Wi-Fi در دسترس بر روی باند فرکانس ۲٫۴GHz وجود دارد، اما تنها سه عدد از اینها – کانال های ۱، ۶ و۱۱ با هم تداخل ندارند. در این فرکانس مابقی کانال ها با هم هم پوشانی و تداخل دارند.

کانال های در دسترس بیشتری بدون مشکل همپوشانی و تداخل بر روی باندی با فرکانس ۵GHz وجود دارد، بنابراین گرایش و تمایل کمتری به شلوغی و ازدحام بین کانالها دارند. اگر تمام تجهیزات و وسایل مربوطه شما آن فرکانس را پشتیبانی کند، برای استفاده در تمام دستگا های رسانه ای این باند می تواند بهترین باشد.

نکته شماره ۳: فرم ویر روتر Wi-Fi خود را به روز رسانی (آپدیت) کنید.

سازنده های روتر به صورت دوره ای نسخه های جدید فرم ویر(سفت افزار) که می تواند امنیت روتر را بهبود بخشد و اجرا و عملکرد آن را سریعتر کند، در سایت کارخانه به اشتراک میگذارند .

اگر یک روال ماهانه برای بازدید از وب سایت سازنده روتر خودتان را مقرر کنید، می توانید از انتشارهای جدید فرم ویر با خبر شوید. برخی روترها در رابط کاربری خود یک نر م افزار برای این که این کار ساده تر انجام گیرد، قرار داده اند.

دستورالعمل  سازنده برای به روز رسانی فرم ویر روتر را دنبال کنید.

 

شماره نکته ۴: سیستم عامل آداپتور Wi-Fi خود را به روز رسانی کنید.

برای اتصال به شبکه دو طرف وجود دارد: میزبان (نقطه دسترسی بی سیم) و سرویس گیرنده (یک آداپتور در داخل کامپیوتر شما و یا یک دستگاه که شما از طریق پورت USB آن را پلاگین کرده اید).

شرکت هایی که آداپتور Wi-Fi را می سازند گاهی اوقات آپدیت درایور و فرم ویر آن را انتشار می دهند، دقیقا مثل همان کاری که تولید کنندگان روتر انجام می دهند. بنابراین هر زمان که شما برای فریم ویر جدید روتر را بررسی می کنید، همین کار را برای آداپتور کلاینت خود انجام دهید.

نکته شماره ۵: به سیستم عامل های جایگزین توجه و دقت ویژه کنید.

برخی روترها از سیستم عامل های جایگزین پشتیبانی می کنند. منظور از سیستم عامل جایگزین، سیستم عاملیست که توسط یک نهاد و موسسه غیر از سازنده روتری که شما از آن خریداری کرده اید، انتشار داده شده است.

سیستم عامل های جایگزین _ به عنوان مثال، DD-WRT شناخته شده ترین هستند،_ عملکرد و امکانات سخت افزاری بالاتری را ارائه  می دهد که ممکن است سیستم عامل اصلی کارخانه سازنده این قابلیت ها را نداشته باشد.

اگر شما در این مسیر جایگزینی سیستم عامل افتادید، آگاه باشید که شما به احتمال زیاد دیگر قادر به استفاده از پشتیبانی های فنی سازنده نیستید چونکه شما اساسا محصول را تغییر داده اید.

در اغلب موارد، به هرحال، اگر شما را به یک مشکل برخوردید که نمی توانید خودتان آن را حل کنید، باید قادر به نصب مجدد سیستم عامل کارخانه باشید.

نکته شماره ۶: یک روتر دست دوم به اصطلاح دور افتاده را میتوان به عنوان یک نقطه دسترسی بی سیم یا یک ریپیتر(تکرار کننده امواج) مجددا پیکر بندی کرد.

تقریبا هر روتر قدیمی را می توان پیکربندی مجدد کرد که به عنوان یک AP بی سیم عمل کند. راهنمای کاربر را چک کنید ، برای فهمیدن نحوه برنامه ریزی برای استفاده از دستگاه های خاص،  وارد سیستم عامل روتر شوید.

 

بهترین استراتژی این است که یک کابل اترنت را از روتر اصلی خود به محلی که شما می خواهید نقطه دسترسی بی سیم جدید را تنظیم کنید، وصل کنید.

راه حل دیگر می تواند استفاده از یک جفت از گره POWERLINE است: اول به روتر خود متصل  شوید و مرحله بعد به جایی که شما می خواهید نقطه دسترسی بی سیم خود را تنظیم کنید، نزدیک شوید.

جایگزین سوم این است که روتر Wi-Fi قدیمی را  که به عنوان یک تکرار کننده بی سیم عمل کند، پیکربندی مجدد کنید. در اینجا دوباره، راهنمای کاربر سخت افزاری را برای دیدن اینکه آیا دستگاه از این نوع حالت عملکرد پشتیبانی میکند و چگونه باید آن را فعال کنید، بررسی کنید.

نکته شماره ۷: آداپتور Wi-Fi USB خود را به یک کاردل (جاتلفنی) متصل کنید.

برخی آداپتورهای Wi-Fi USB با کاردلی که شما را قادر به تغییر درقرارگیری و / یا جهت گیری آداپتور می کند، موجود هست. این می تواند به خصوص برای رایانه های شخصی رومیزی که در آن آداپتور ممکن است توسط مانیتور شما بلاک شده باشد یعنی به علت متصل بودن سیستم به مانیتور امکان جابجایی ندارد و یا به دیوار چسبیده شده باشد، مفید باشد.

کاردل USB بسیار ارزان قیمت است، اگر آداپتور شما یکی از آن را نداشته باشد. قطعا یک کاردل با قیمتی کمتر از شش دلار  را می توان یافت. حتی یک چیز ارزان، خرید یک کابل USB نیمه RIDGID جایگزین ارزانتریست. (مطمئن باشید که یک کابل با اتصال USB نر در یک طرف و یک رابط مادگی در طرف  دیگر خرید کرده اید.)

در هر دو دستگاه به شما اجازه داده خواهد شد که آداپتور USB Wi-Fi خود را بالاتر و دورتر از اشیاءی که ممکن است مسیر سیگنال AP بی سیم شما را مسدود کند، قرار دهید.

نکته شماره ۸: ارتقا آنتن Wi-Fi خود روتر

بالاخره استراتژی های زیادی وجود دارد که شما می توانید امتحان کنید، قبل از اینکه شما نیاز باشد مقداری پول زیادی هزینه کنید. اگر روتر شما آنتن هایی قابل ارتقاء دارد مانند سری ASUS RT یا روتر جدید Linksys WRT1900AC، شما می توانید تعویض آنتن های آن با مدل هایی که بهره و نتیجه بالاتری و بهتری را ارائه میدهد، امتحان کنید.

اگر شما دارای یک روتر یا اکسس پوینت بی سیم هستید کهاز آنتن های داخلی استفاده میکند، این استراتژی به وضوح کار نخواهد کرد ، مگر اینکه شما بصورت دستی چیزی به آن لحیم کاری کنید و آنتن را به بیرون انتقال دهید.

نکته شماره ۹: قرار دادن یک توسعه دهنده دامنه های Wi-Fi

قبل از اینکه شما تصمیم به تعویض روتر بی سیم خود بکنید، شما می توانید قرار دادن یک گسترش دهنده دامنه بی سیم در محل مناسب را در نظر بگیرید. این یک راه حل ارزان تر و آسان تر است، اگر چه جنبه های منفی ای وجود دارد، آگاه باشید.

توسعه دهنده دامنه بی سیم سیگنال AP های بی سیم شما را می گیرد و آن را برای بهبود پوشش شبکه شما مجددا منتشر می کند. آنها هنگامی که از اکسس پوینت بی سیم اولیه دارای مسافت مساوی هستند و سرویس گیرنده (ها) در حال تلاش برای رسیدن به آنها هستند، به بهترین نحو کار می کنند.

در این صورت جنبه منفی وجود دارد: اگر توسعه دهنده تنها یک رادیو برای هر باند فرکانس داشته باشد، ظرفیت پذیرش آن به نصف کاهش  پیدا می کند چرا که رادیو باید اطلاعات را از نقطه دسترسی بی سیم دریافت کرده و پس از آن دوباره بفرستد.

شما می توانید از هر نوع توسعه دهنده دامنه با هر نوع اکسس پوینت بی سیم استفاده کنید. به عنوان مثال لازم نیست برای داشتن یک اکسس پوینت ۸۰۲٫۱۱ac یک توسعه دهنده دامنه ۸۰۲٫۱۱ac داشته باشید.

نکته شماره ۱۰: ارتقا روتر یا اکسس پوینت بی سیم

این نکته در آخرین مرحله می آید چرا که آن پیچیده ترین _و گران ترین_ وسیله گسترش دامنه شبکه شما می باشد: یک روتر و یا اکسس پوینت بی سیم جدید بخرید.

جایگزینی قلب شبکه شما می تواند اصطلاحا دردی را در گردن شبکه بوجود بیاورد، چون شما نیاز به تغییر در اطلاعات ورود به سیستم که تمام گیرنده های بی سیم شما، از آن استفاده می کنند ، دارید.

اما اگر شما هنوز از یک روتر ۸۰۲٫۱۱n با فرکانس ۲٫۴GHz چهار یا پنج سال  پیش استفاده می کنید، شما قطعا باید به فکر تغییر آن به  مدل سخت افزاری ۸۰۲٫۱۱ac باشید. این دسته از تجهیزات، خروجی و دامنه فوق العاده ای تحویل می دهند.

ما تعدادی از این دستگاه ها را در دسامبر ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار دادیم، اما روتر Linksys WRT1900AC که مارس ۲۰۱۴ وارد بازار شد بطور مطلق سریع ترین روتری است که شما می توانید بخرید.